وضعیت بازار مسکن استرالیا برای بسیاری از مردم بد و غیر قابل دفاع است. قیمت فزاینده مسکن باعث شده که بسیاری از مردم نتوانند خانه بخرند. بر اساس گزارش First Home Buyer که توسط Bankwest منتشر شده است، ساکنان نیوساوت ولز باید دست کم شش سال به طور متوسط صبر کنند تا بتوانند بیست درصد پول لازم برای خرید مسکن و اخذ وام را جمع کنند و تنها 8.1 درصد مردم این ایالت می توانند از پس این هزینه ها بر بیایند و نهایتا خانه بخرند.
به گزارش سیدنی مورنینگ هرالد، در سیدنی مبلغ بیست درصدی سهم صاحب خانه برای یک خانه متوسط حدود 215 هزار دلار است و برای جمع آوری این مبلغ 8.2 سال است. قیمت ها به سرعت بالا می روند در حالی که سرعت افزایش دستمزدها خیلی کمتر است. بنابراین خرید مسکن کاری بسیار سخت شده است که با منابع محدود خانواده جور در نمی آید.
بر اساس گزارش اخیر، خانواده های استرالیایی در تامین خوراک خود هم دچار چالش شده اند. یافته ها نشان می دهد که 1.5 میلیون خانواده از یک وعده غذایی خود صرفه نظر کرده اند تا غذا اول به بچه هایشان برسد. مطالعه جدید انجام شده توسط Foodbank نیز نشان می دهد که 652 هزار استرالیایی هر ماه کمک غذایی دریافت می کنند که 27 درصد آنها کودکان هستند. تنها در دوازده ماه اخیر، تعداد افرادی که به دنبال گرفتن غذا از خیریه ها بودند ده درصد افزایش یافته است.
Foodbank که بزرگترین سازمان مبارزه با گرسنگی در استرالیاست اعلام کرده است که حتی استرالیایی های شاغل هم در معرض خطر عدم امنیت غذایی هستند و هزینه بالای زندگی عامل اصلی نیاز به کمک برای تامین غذا است. این مطالعه نشان می دهد که در پنج سال گذشته، افزایش درآمد ها با افزایش اجاره خانه ها همخوانی نداشته است و تعداد خانواده هایی که بیش از سی درصد درآمدشان صرف پرداخت اجاره خانه می شود از 10.4 درصد به 11.5 درصد رسیده است. بر این اساس، تقریبا 38 درصد کسانی که عدم امنیت غذایی را در دوازده ماه اخیر تجربه کرده اند به این خاطر نتوانسته اند غذا بخرند که می بایست قسط منزل یا اجاره خانه خود را می پرداختند.
آقای Ned Cutcher، از اتحادیه مستاجران نیوساوت ولز به Fairfax Media گفت که مستاجران استرالیایی از نظر تامین مسکن، شهروندان درجه دوم به حساب می آیند. اتحادیه مستاجران نیوساوت ولز با دادن اطلاعات، توصیه و کمک حقوقی به 25 تا 30 هزار نفر به استرالیایی در زمینه اجاره منزل کمک می کند. این اتحادیه هم اکنون با تمام ظرفیت مشغول خدمات رسانی است و تا کنون موفق نشده است که دولت نیوساوت ولز را قانع کند تا بودجه بیشتری در اختیار آن قرار دهد. آقای Cutcher توضیح می دهد که به طور سنتی اجاره نشینان از اتحادیه مستاجران برای مسائل مربوط به حقوق اجاره نشینان کمک می خواستند، اما اخیرا درخواست ها در زمینه پیدا کردن معاملات بهتر و یافتن راه هایی برای به چالش کشیدن قوانین و روش های فعلی است. کمپین Renting Fair که توسط اتحادیه مستاجران راه اندازی شده است پاسخی به این درخواست درباره قوانین غیرعادلانه اخراج مستاجر از دیدگاه این اتحادیه است. آقای Cutcher معتقد است که هنوز کار بیشتری در این مورد باید انجام شود و اقدام بعدی در این زمینه باید به چالش کشیدن افزایش های غیر معقول اجاره ها باشد. او به سیدنی مورنینگ هرالد گفت که هزینه مسکن در سیدنی هم اکنون هم به طرز شگفت انگیزی بالاست. این شهر جایی است که بسیاری از بازارهای کلیدی کارگری استرالیا در آن قرار دارند و در چنین شرایطی است که هزینه های مسکن چنین بالا نگه داشته شده است. این مساله به خصوص در مورد افراد با درآمد پایینتر که پرداخت اجاره برای آنها در این شهر بسیار سخت تر است، بیشتر دیده می شود.
او معتقد است که با تغییرات کوچکی در قوانین اجاره می توان افزایش اجاره برای صاحب خانه ها را کمی سخت تر کرد چرا که در حال حاضر این کار برای آنها خیلی راحت است.
Liam Hogan که 37 ساله و ساکن سیدنی است به Fairfax Media گفت که اقتصاد سیاسی مسکن دیگر در جهت منافع حقوق بگیران نیست؛ حتی برای آنهایی که حقوق های بالایی دریافت می کنند. او اضافه می کند که در حال حاضر ما در حال بازگشت به شرایطی هستیم که در رمان های قرن نوزدهمی می خوانیم. یعنی به دست آوردن ملک از راه ارث بردن. برای Liam با درآمد خودش خریدن یک خانه در سیدنی غیرممکن است و با اینکه او ترجیح می دهد که سیدنی را ترک نکند، اما اغلب مدت زیادی را صرف چک کردن قیمت منزل در دیگر مناطق می کند، کاری که اغلب ساکنان سیدنی به انجام آن عادت کرده اند.
گروه های ثروتمند جامعه مایلند که این وضعیت را به ولخرجی نسل جوان نسبت دهند، اما واقعیت این است که هزینه خریدن یک فنجان قهوه و یک ناهار فست فودی نمی تواند چنین چیزی را توجیه کند. به نظر می رسد که باید تمرکز بیشتری روی هزینه هایی شود که زندگی در استرالیا را چنین گران کرده اند.
