این گزارش که توسط کارزار 'خانه همه' (Everybody's Home) تهیه شده، نشان می‌دهد کارگران بخش‌های مراقبت از سالمندان و کودکان، مهمانداری، پستی و باربری حدود دوسوم از درآمد خود را صرف اجاره مسکن می‌کنند.
مطابق یافته‌های این گزارش، از ماه مارچ ۲۰۲۰ بدین‌سو، کارگران کم‌درآمدی که دستمزد آن‌ها بر اساس 'اواردها' (Awards) تعیین می‌شود، به طور متوسط درآمد شش ساعت کاری خود را در هر هفته به دلیل افزایش اجاره‌بها/کرایه خانه از دست داده‌اند.
با این حساب، کارگران این سکتورها به طور متوسط دستمزد ۳۷ روز کار را در سال از دست داده‌اند.
گزارش نشان می‌دهد که پرستاران، نظافتچی‌ها، کارمندان مراقبت از سالمندان و پستی بیشترین ضربه را از بحران اجاره مسکن دیده‌اند و بیشتر درآمد خود را صرف هزینه‌های مسکن می‌کنند.
گزارش می‌گوید، افزایش اجاره‌بها/کرایه به این معناست که کارگران ضروری مجرد با استرس مالی مواجهند و زوج‌های شاغل در این بخش‌ها نیز از نظر مالی به همدیگر وابسته هستند.
گزارش می‌رساند که با در نظرداشت میانگین اجاره در پایتخت‌شهرها، کارگران تمام‌وقت با کمترین دستمزد، پس از پرداخت اجاره، روزانه فقط ۲۰ دالر برای تأمین سایر مخارج زندگی خود دارند.
کارگران بخش بسته‌بندی گوشت و مهمانداری ساکن پایتخت‌شهرها بیش از ۸۰ درصد از درآمد خود صرف اجاره خانه می‌کنند.
کوینزلند به یکی از گرانترین ایالت‌ها برای اجاره‌نشینان تبدیل شده است و کارگران ضروری با بالاترین دستمزد حداقل نیمی از درآمد خود را صرف اجاره می‌کنند.
در نیوساوت‌ولز و ویکتوریا هیچ منطقه‌ای که در آن اجاره برای کارگران ضروری با دستمزد اواردی قابل استطاعت باشد، وجود ندارد.
مای عزیزه، سخنگوی کمپین خانه همه گفت، کارگران صنایع ضروری ستون فقرات جوامع آسترالیایی هستند، ولی با فشار روزافزون اجاره مواجه می‌شوند.
او گفت: «تقریباً هیچ منطقه‌ای در آسترالیا برای کارکنان مراقبت از سالمندان، مراقبت از کودکان، نظافتچی‌ها، پرستاران و بسیاری دیگر از کارگران ضروری که به آن‌ها تکیه می‌کنیم، مقرون به صرفه نیست.»
«سیستم مالیاتی ما طوری علیه اجاره‌نشینان عمل می‌کند که هزینه اجاره را برای میلیون‌ها آسترالیایی بالا می‌برد و علاوه بر آن، کمبود شدید مسکن اجتماعی برای افرادی که توانایی پرداخت اجاره را ندارند، وجود دارد.»
کارزار خانه همه توسط ائتلافی متشکل از ۴۰۰ سازمان مسکن، بی‌خانمانی و رفاه راه‌اندازی شده است.
این کمپین از دولت فدرال می‌خواهد که با کاهش تخفیف‌های مالیاتی برای سرمایه‌گذاران و صاحبان خانه‌های کرایی، سالانه ۲۵ هزار خانه اجتماعی را در سراسر کشور اعمار کند.
حکومت آلبانیزی برنامه‌ای را با بودجه ۱۰ میلیارد دالری زیر نام صندوق آینده مسکن به پارلمان پیشنهاد کرده که قصد دارد طی پنج سال آینده ۳۰ هزار خانه اجتماعی قابل استطاعت را در سراسر کشور بسازد.
ما این پیشنهاد با چالش پارلمانی از سوی سبزها و نمایندگان بی‌طرفی روبه‌رو است که خواهان سرمایه‌گذاری بیشتر برای مقابله با چالش کمبود مسکن هستند.
