نکات مهم
- در حالی که جهان توجه خود را معطوف فاجعه انسانی در حال وقوع در اوکراین کرده است، اما افرادی که بیش از شش ماه پیش از افغانستان گریختند همچنان ناامیدانه منتظر دریافت ویزای خود هستند.
- استرالیا متعهد شده است که طی چهار سال آینده ده هزار پناهجو از افغانستان را در قالب برنامه بشردوستانه و ۵۰۰۰ ویزای دیگر را در قالب برنامه ویزای خانوادگی بپذیرد.
- اما در جلسه پرسش و پاسخ مجلس سنا در ۱۴ فوریه، مشخص شد که به عنوان بخشی از واکنش دولت به این امر در حدود ۱۰۰۰ ویزا برای افغان ها صادر شده است.
تصور کنید سال ها در استرالیا زندگی می کنید، اما نمی توانید آن را خانه خود بنامید.
برای آقای زکی حیدری، ده سال است که این واقعیت زندگی او بوده است زیرا او دارای ویزای موقت استرالیا دارد.
او گفت: «ما چاره ای برای پرواز از افغانستان به استرالیا نداشتیم. ما با یک قایق به اینجا آمدیم زیرا به عنوان یک شهروند افغان نمی توانستیم ویزا بگیریم و به همین دلیل است که به دلیل نحوه ورود خودمان به این کشور مجازات شده ایم».
حدود ۵۰۰۰ پناهنده از افغانستان در استرالیا حضور دارند که دارای ویزای موقت هستند - یا ویزای حفاظتی موقت سه ساله یا ویزای safe haven enterprise visa پنج ساله.
هیچ یک از این زیر کلاس های ویزا مشمول برخورداری از الحاق خانواده نیستند.
این در حالی است که زکی می گوید وضعیت آنها وخیم است.
او گفت: «هیچ اقدام قوی از سوی دولت استرالیا انجام نشده است و هیچ تصدیقی وجود ندارد که ما آینده ای در اینجا خواهیم داشت. اما ما نیز نمی توانیم به افغانستان برگردیم زیرا این کشور در وضعیت وخیمی قرار دارد».
مادر و خواهر زکی در افغانستان تحت حاکمیت طالبان زندگی می کنند.
و اکنون هفت ماه پس از ارائه درخواست ویزا برای خانواده‌اش، اداره مهاجرت حتی تایید نکرده است که درخواست او را دریافت کرده است.
بنابراین، در ماه فوریه، زکی به کانبرا رفت تا به دیگران ملحق شود که از دولت می خواهند از کسانی که در استرالیا زندگی می کنند محافظت دائمی کند و به آنها اجازه دهد خانواده‌هایشان را به محلی امن مانند استرالیا بیاورند.
فهیم احمدی مترجم سابق نیروی دفاعی استرالیا است.
او گفت: «دولت باید اقدام کند و به ما کمک کند زیرا ما به ارتش استرالیا در بازگشت به افغانستان کمک کردیم و اکنون وقت آن است که دولت استرالیا به ما کمک کند».
استرالیا متعهد شده است که طی چهار سال آینده ده هزار پناهجو از افغانستان را در قالب برنامه بشردوستانه و ۵۰۰۰ ویزای دیگر را در قالب برنامه ویزای خانوادگی بپذیرد.
اما در جلسه پرسش و پاسخ مجلس سنا در ۱۴ فوریه، مشخص شد که به عنوان بخشی از واکنش دولت به این امر در حدود ۱۰۰۰ ویزا برای افغان ها صادر شده است.
دولت استرالیا به طور کلی برنامه سالانه پناهندگان و کمک های بشردوستانه خود را در سال ۲۰۲۰ به میزان ۵۰۰۰ ویزا کاهش داد و به سقف کنونی ۱۳۷۵۰ ویزا رساند. این کمترین میزان پذیرش به واسطه ویزاهای بشردوستانه در استرالیا در ۴۸ سال گذشته است.
در همین حال عارف حسین، وکیل حقوق بشر و پناهنده افغان، می گوید که مشاهده تفاوت در واکنش استرالیا به پناهندگان افغان و اوکراینی نیز ناامیدکننده است.
او گفت: «دولت اسکات موریسون از جمله (وزیر مهاجرت) الکس هاوک اقدام سریعی در پاسخ به بحران انسانی در اوکراین انجام داده است. ما نیازمند دلسوزی های گزینشی نسبت به اتفاقاتی که در خارج از کشور در حال وقوع است، نیستیم به ویژه در مورد بحران هایی که ما در آن درگیر هستیم، مانند افغانستان».
در همین حال اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا نیز کاملاً شفاف در مورد این تفاوت صحبت کرده است.
آقای موریسون گفت: «ما کلیه درخواست‌های اوکراین برای دریافت ویزا و ورود به استرالیا را در صدر فهرست قرار داده‌ایم؛ حدود ۴۳۰ درخواست ویزای دائمی و وزیر مهاجرت با اولویت به آنها رسیدگی می کند».
در هفته گذشته نیز از آقای موریسون در مورد پذیرش پناهجوی اضافی برای اوکراینی‌ها سئوالی پرسیده شد، و او ادعا کرد که در صورت نیاز، مانند افغانستان این کار صورت خواهد گرفت.
اما گفتنی است که این پذیرش اضافی از افغانستان هرگز اتفاق نیفتاد.
کان کاراپاناتیدیس بنیانگذار و مدیر عامل مرکز منابع پناهجویان است.
او گفت: «آنچه که این موضوع به ما می گوید این است که دلیل رفتار متفاوت با مردم اوکراین در مقایسه با مردم افغانستان صرفاً به این دلیل است که آنها عمدتاً سفیدپوست، اروپایی و مسیحی هستند؛ شما چگونه این موضوع را برای هزاران هزار پناهنده که در بلاتکلیفی به سر می برند توضیح می‌دهید؟ آیا اینطور می گویید که فضای زیادی وجود دارد، اما هیچ اتاقی برای شما در مسافرخانه وجود ندارد، زیرا شما سفیدپوست یا مسیحی نیستید»؟
او می گوید اگرچه پناهندگان اوکراینی ویزا دریافت می کنند، اما اکثراً ویزای توریستی و موقت هستند و آنها را از کار، تحصیل و استفاده از مدیکر مستثنی می کند.
در همین حال زکی می گوید مهم نیست که در کجا ممکن است یک بحران انسانی رخ داده باشد، استرالیا باید با همه به عنوان یک انسان رفتار کند.
او گفت: «امیدوارم این جنگ به کشورها بیش از پیش ثابت کند که پناهندگان ممکن است هر کسی باشند، آنها می توانند از هر کجای دنیا باشند. پناهندگان پناهنده هستند، آنها به کمک نیاز دارند».
و البته این احساسی است که کان کاراپاناتیدیس بنیانگذار و مدیر عامل مرکز منابع پناهجویان نیز آن را ابراز کرده است.
