از جمله امضاکنندگان این طومار می توان به سلی مک منس (Sally McManus) دبیر شورای اتحادیه های صنفی استرالیا، برایان براون، بازیگر، مریم ویس زاده (Mariam Veiszadeh) وکیل و بیش از ۳۰۰ سازمان اشاره کرد.
در پی بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، دولت استرالیا اعلام کرده است در سال مالی جاری به حدود ۳ هزار افغان ویزا خواهد داد.
با این وجود این ویزاها بخشی از ظرفیت ۱۳۷۵۰ نفری که برای برنامه پناهندگی استرالیا در سال جاری تعیین شده است خواهد بود.
در این نامه سرگشاده آمده است: «پس از حدود دو دهه مداخله و وعده دادن به مردم افغانستان، وعده های محافظت از گروه هایی که در معرض آزار هستند، زنان، آزادی های دموکراتیک و قانونمندی، اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا وظیفه ای اخلاقی دارد تا در پاسخ به این فاجعه انسانی در افغانستان اقدام کند.»
در این نامه از دولت استرالیا خواسته شده است تا ظرفیت پذیرش پناهندگان افغان را ۲۰ هزار نفر دیگر افزایش دهد.
گراهام ثام (Graham Thom) مشاور پناهندگان سازمان عفو بین الملل در استرالیا می گوید پاسخ بشردوستانه استرالیا «کاملا ناکافی» بوده است.
وی گفت: «ما شاهد این بوده ایم که کانادا و انگلیس هر یک سهم خود را انجام می دهند و اعلام کرده اند به طور اضطراری ۲۰ هزار نفر را خواهند پذیرفت و دولت استرالیا واقعا بهانه ای برای این خساست در اقدام بشردوستانه خود ندارد، مخصوصا با توجه به این که در طول ۲۰ سال گذشته تا به این حد از نزدیک در افغانستان مشارکت داشته ایم.»
او افزود: «استرالیا در سال های اخیر به دلیل کووید، پناهندگان اندکی را اسکان داده است، بنابر این ما این ظرفیت را داریم تا حداقل تعداد اسکان های بشردوستانه را به اندازه تعهداتی که متحدان استرالیا داده اند برسانیم.»
در سال ۲۰۱۵ استرالیا یک ظرفیت اضافی ۱۲ هزار نفری را برای پذیرش پناهندگان سوریه ای و عراقی باز کرد که علاوه بر ظرفیت پذیرش موجودش بود.
عارف حسین (Arif Hussain) وکیل حقوق بشر می گوید استرالیا با توجه به دو دهه حضور نیروهایش در افغانستان این بار باید حتی انگیزه بیشتری داشته باشد.
