نکات مهم
- یک ماه پس از اینکه دولت فدرال استرالیا مسیری را برای ماندگاری ۱۹ هزار پناهجوی دارای ویزاهای موقت اعلام کرد، ۱۲ هزار پناهجوی دیگر در استرالیا همچنان در بلاتکلیفی هستند.
- درخواست‌های فزاینده‌ای از حزب کارگر شده است تا سیستمی را که درخواست های پناهندگی این افراد را رد کرده فسخ کند و آن را با یک مرجع عادلانه‌تر و قوی‌تر جایگزین کند.
- حزب کارگر متعهد شده است که تا پایان سال، یک مرجع که به پرونده های رد شده پناهجویان رسیدگی می کند، معرفی کند.
یک ماه پس از اینکه دولت فدرال استرالیا مسیری را برای ماندگاری ۱۹ هزار پناهجوی دارای ویزاهای موقت اعلام کرد، ۱۲ هزار پناهجوی دیگر در استرالیا همچنان در بلاتکلیفی هستند.
اکنون درخواست‌های فزاینده‌ای از حزب کارگر شده است تا سیستمی را که درخواست های پناهندگی این افراد را رد کرده فسخ کند و آن را با یک مرجع عادلانه‌تر و قوی‌تر جایگزین کند.
این در حالی است که حزب کارگر متعهد شده است که تا پایان سال، یک مرجع که به پرونده های رد شده پناهجویان رسیدگی می کند، معرفی کند.
مطالب بیشتر
واقعاً پناهجو بودن در استرالیا چگونه است؟
۱۲ هزار پناهجو که بسیاری از آنها به مدت یک دهه در استرالیا زندگی کرده اند، از آینده خود مطمئن نیستند.
این در حالی است که دولت استرالیا متعهد شده است تا در سیستمی که پرونده های پناهندگی این افراد را رد کرده، بازبینی کند و به طور بالقوه یک مرجع جدید ارزیابی مهاجرتی ایجاد کند.
ماریا کاهی پناهنده سومالیایی در سال ۲۰۱۳ با قایق به استرالیا آمد.
از زمان خروج از بازداشت در اداره مهاجرت، او با شوهرش دانیل آشنا شد و آنها صاحب دو فرزند شدند.
بزرگترین امید این خانواده آن است که او بتواند اقامت دائم استرالیا را کسب کند.
او گفت: «این به معنای امنیت است، به این معنی است که من می‌توانم با شوهرم خانه بخرم، این می‌تواند به این معنی باشد که من بچه‌هایم را بزرگ می‌کنم و شاهد بزرگ شدن بچه‌هایم در یک کشور امن هستم».
خانواده خانم کاهی همچنان امیدوار هستند و با وجود اینکه او به عنوان پناهنده شناخته می شود، هر شش ماه یک بار با تهدید اخراج مواجه می شود.
شوهرش، دنیل نادسون، می‌گوید که این کار عوارض عاطفی دارد.
او گفت: «آنها در واقع همیشه می گویند که زیاد راحت نباشید. این یک ویزا است که با صلاحدید شخص وزیر صادر شده است و می توان آن را در هر زمان لغو کرد. و شما هر بار که این را می شنوید ناراحت می شوید».
آلگرا اسپندر، نماینده مستقل پارلمان استرالیا می گوید که پناهجویان شایسته این هستند که بخشی از جامعه استرالیا باشند.
او گفت: «پناهندگان می توانند سهم بزرگی در این کشور داشته باشند، اما اگر ما آنها را در بلاتکلیفی نگه داریم و سیستم های معیوب ویزا داشته باشیم که در آن فرد احساس نکند که با او برخورد عادلانه ای صورت می گیرد، در این صورت عملاً دوباره به این افراد که یک گروه بسیار آسیب پذیر جامعه هستند که می خواهند سهم خود را در این کشور ایفا کنند، بار دیگر آسیب وارد می کنیم».
ماه گذشته، دولت اعلام کرد که ۱۹ هزار نفر در کشور که دارای ویزای موقت هستند و به عنوان پناهنده تلقی می شوند، می توانند برای مسیر اقامت دائمی درخواست دهند. تاکنون به ۱۰۰ نفر ویزای اقامت دائم اعطا شده است.
گفتنی است فقط افرادی که قبل از شروع عملیات مرزهای مستقل در سال ۲۰۱۳ وارد استرالیا شده اند، اجازه اقامت دائم در استرالیا را دارند.
اما اکنون ۱۲ هزار پناهجو که وضعیت پناهندگی آنها مشخص نیست، همچنان در هاله ای از ابهام هستند.
هنگامی که از اندرو جایلز وزیر مهاجرت استرالیا در مورد امکان دسترسی به مسیری برای محافظت دائمی پرسیده شد، او گفت: «ما شرایط همه این افراد را درک می کنیم. ما معتقدیم که افرادی که در نهایت مشخص شد که تحت حمایت قرار گرفته اند، باید بتوانند به این مسیر دسترسی داشته باشند».
اما روندی که برای تعیین اینکه چه کسی باید مورد حمایت قرار گیرد، مورد انتقاد قرار گرفته است.
صدها پناهجو که درخواست های آنها بر اساس طرح موسوم به Fast Track رد شده بود، در این ماه به کانبرا رفتند تا از حزب کارگر خواستار لغو آن شوند.
حسین السدانی، یکی از اعضای گروه پناهجویان، مدعی است که این روند ناعادلانه بوده است.
فراخوان‌ها برای حذف Fast Track با حمایت از طرف حزب سبزها و اعضای کراس بنچ رفته رفته طرفداران زیادی پیدا می کنند.
در همین حال دیوید پوکاک سناتور مستقل مدعی است که این برنامه دیگر نباید اجرایی شود.
حزب کارگر متعهد شده است که ساز و کار تصمیم گیرنده ای را که با پرونده های Fast Track سروکار دارد، فسخ خواهد کرد با این امید که تا پایان سال یک نهاد جدید تشکیل دهد.
اما مشخص نیست که آیا این بدان معناست که روند سریع رسیدگی به این پرونده ها نیز لغو خواهد شد یا چه اتفاقی برای افرادی که پرونده های آنها تحت این ساز و کار رد شده است، خواهد آمد.
حداقل ۱۰ هزار نفر از آنها در مرحله رد نهایی پرونده های خود قرار دارند. این بدان معنا است که پرونده های رد شده آنها فقط توسط دادگاه یا خود وزیر مهاجرت قابل ابطال است.
دانیال قزلباش، وکیل امور پناهندگان در این خصوص گفت: «وزیر در اینجا دارای دو اختیار مرتبط دارد. یکی این که به افرادی که ویزای حفاظتی آنها رد شده است اجازه دهد مجدداً تحت این سیستم درخواست خود را تسلیم کنند. قدرت دوم وزیر به او این اجازه را می دهد تا افراد این گروه را از هر گونه درخواست مجدد برای ویزای دیگر منع کند».
دولت همچنین این قدرت را دارد که به افرادی که پس از شروع عملیات مرزهای مستقل وارد شدند، اجازه دهد مسیرهایی برای ماندن در استرالیا پیدا کنند.
برای ماریا کاهی پناهنده و البته بسیاری دیگر همچون او، این می تواند فرصتی برای شروعی جدید باشد.
