در حالی که فعلا اعلام شده است که حکم های تخلیه خانه هایی که مستاجران آن ها اجاره هایشان را پرداخت نکرده اند برای مدتی اجرا نخواهد شد، گروه های حامی رفاه اجتماعی می گویند مستاجرانی که به دلیل بحران کووید-۱۹ در شرایط سخت مالی قرار گرفته اند به حمایت های بیشتری نیاز دارند.
این گروهها خواستار حمایت از صاحبخانه هایی که نتوانسته اند اجاره خانه های خود را دریافت کنند هم شده است.
شیوع بیماری کروناویروس باعث شده است تا صدها هزار استرالیایی به طور ناگهانی در معرض خطر بیکاری و از دست دادن درآمد خود قرار گیرند و همین امر باعث شده است تا فشار روی گروه هایی مانند شورای خدمات اجتماعی ویکتوریا به طور بی سابقه ای افزایش پیدا کند.
اما کینگ (Emma King) رییس این شورا می گوید بخش بزرگی از جامعه نیازمند دریافت کمک شده است.
وی می گوید: «ما شاهد این هستیم که الان تعداد زیادی از مردم در گروه آسیب پذیر قرار گرفته اند در حالی که قبلا جزو این گروه نبودند. ما قبلا افرادی را داشتیم که فقیر بودند و یک گروه از مردم هم بودند که وضعشان خوب بود ولی اکنون خود را در گروه افراد آسیب پذیر می بینند و این اتفاق با سرعتی بسیار زیاد رخ می دهد. به همین دلیل حمایتی که به اجرا می گذاریم اهمیت خیلی زیادی دارد.»
یکی از حمایت های بسیار مهمی که این افراد به آن نیاز دارند این است که به آنها کمک شود سقف بالای سر خود را از دست ندهند.
کابینه ملی استرالیا مهلتی قانونی برای متوقف کردن تخلیه خانه مستاجرانی که نتوانسته اند اجاره های خود را پرداخت کنند اعلام کرده است ولی این مهلت هنوز باید در اکثر ایالت ها به تصویب برسد.
در این مهلت اعلام شده از سوی کابینه ملی، مهلتی برای مطالبه اجاره از مستاجران اعلام نشده است و این سوال مطرح است که پس از این مهلت شش ماهه اعلام شده برای متوقف کردن تخلیه خانه ها چه اتفاقی خواهد افتاد.
خانم کینگ می گوید با وجود این که مذاکرات مثبتی بین صاحب خانه ها و مستاجران وجود داشته است اما این حسن نیت و همکاری در همه موارد وجود نداشته است.
وی می گوید: «هفته پیش با کسی صحبت می کردم که اجاره خانه اش ۲۰ دلار افزایش پیدا کرده بود و این در حالی صورت گرفته که مردم به طرز بدی در حال از دست دادن درآمد خود هستند. ما می دانیم که صاحب خانه های خوبی داریم و همین طور می دانیم صاحب خانه هایی داریم که این طور نیستند و به حمایت هایی برای افرادی که نمی توانند متکی به توافق غیر رسمی با صاحب خانه خود باشد نیاز داریم.»
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا از صاحب خانه ها و مستاجران خواسته است تا با هم مذاکره کنند و به توافق برسند.
اما لئو پترسون-راس یکی از کارمندان ارشد سیاستگذاری در اتحادیه مستاجران نیوساوت ولز می گوید به ساختارهای بیشتری نیاز است تا عدم توازن قدرت بین دو طرف از بین برود.
وی می گوید: «سیستم حقوقی طوری بنا شده است که خیلی شدید از صاحب خانه ها طرفداری می کند و سیستم عرضه خانه هم همین طور است. ما در محیطی کار می کنیم که همیشه کمبود جایگزین های واقعی برای خانه ای که در حال حاضر در آن هستیم وجود دارد. به همین دلیل مستاجران معمولا در موقعیت ضعیف تر هستند و این که پیشنهاد کنیم مردم باید خودشان مذاکره کنند به این معنی است که بسیاری از مستاجران تجربه خوبی نخواهند داشت.»
با این وجود آقای پترسون-راس می گوید این فقط مستاجران نیستند که فشار ناشی از بحران کووید-۱۹ را حس می کنند چرا که صاحب خانه های زیادی هم که برای زندگی متکی به دریافت اجاره بودند هم تحت فشار هستند.
وی می گوید دولت های محلی در استرالیا باید اقداماتی برای کاهش هزینه های مالکان انجام دهند.
آقای پترسون-راس می گوید: «هزینه های مربوط به شوراهای شهر از جمله هزینه آب و کلی هزینه دیگر که بابت مالکیت خانه به دولت پرداخت می شود در این شرایط می تواند لغو شود و یا کاهش پیدا کند تا صاحب خانه ها هم بتوانند تقاضای کاهش مبلغ اجاره از سوی مستاجران خود را قبول کنند چون در حال حاضر بسیاری از صاحب خانه ها احساس می کنند نمی توانند تقاضای کاهش اجاره را بپذیرند چون باید قسط های سنگین وام مسکن و بسیاری هزینه های دیگر را پرداخت کنند.»
نخست وزیر استرالیا اعلام کرده است ممکن است یک دستورالعمل قانونی در مورد مستاجران مسکونی و تجاری صادر شود. کابینه ملی استرالیا هنوز باید در مورد شرایط و جزییات چنین دستورالعملی به توافق برسد.
