یکی از مراکز حمایت از زنان چندفرهنگی که در ملبورن مستقر است می گوید در طول بحران کروناویروس، تعداد تماس های تلفنی زنانی که از سوی همسر خود مورد خشونت قرار گرفته اند به طور قابل توجهی کمتر شده است.
روندا کامبرلند (Rhonda Cumberland) رییس مرکز South East Community Links می گوید این که تلفن های این مرکز به اندازه قبل زنگ نمی خورد خیلی نگران کننده است.
وی می گوید: «موارد گزارش خشونت خانوادگی به طور کلی کمتر شده است ولی در مورد زنان مهاجر می توان حدس زد که تمام خشونت در خانه کنترل می شود و بدون این که به بیرون درز پیدا کند در خانه می ماند.»
مرکز خانم کامبرلند به جوامع فرهنگی متنوع اطراف منطقه دندنونگ (Dandenong) در جنوب شرق ملبورن خدمات اسکان و سایر حمایت ها را ارائه می دهد. حدود ۷۰ درصد از ساکنان این مناطق افرادی هستند که پیشینه زبانی غیر انگلیسی دارند.
وی می گوید بدون دسترسی به فضای عمومی ، خشونت و کنترلی که زنان در خانه تجربه می کنند احتمالاً بدتر شده است ولی آنها هیچ راهی برای فرار یا کمک ندارند.
خانم کامبرلند می گوید: «آنها فرصت های خیلی محدودی برای برقراری تماس های تلفنی دارند و یا ارتباط با دوستانی دارند که شاید بتوانند کمکشان کنند و یا این که بتوانند به جایی عمومی بروند. این گرفتاری واقعی است و برای مدت طولانی ادامه خواهد داشت. دسترسی به این زنان حتی در بهترین زمان ها هم بسیار سخت است ولی در این شرایط دسترسی به آنها خیلی سخت تر است.»
این چیزی است که آنابل دنیل (Annabelle Daniel) رییس پناهگاه های اجتماعی زنان (Women’s Community Shelters) هم با آن هم عقیده است. این مرکز شبکه ای متشکل از هفت پناهگاه است که از زنان قربانی خشونت خانگی و خانوادگی در نیوساوت ولز حمایت می کند.
وی می گوید تعداد تماس هایی که با این مرکز گرفته می شود ۳۰ درصد افزایش داشته است ولی این باعث افزایش تعداد افرادی که در این پناهگاه ها اسکان داده می شوند نشده است.
وی می گوید: «چیزی که این نشان می دهد این است که مردم از احتمال شدیدتر شدن خشونت خانگی و خانوادگی که ممکن است از قبل تجربه می کرده اند، در زمان خانه نشینی اجباری خیلی می ترسند. این وضعیت باعث ایجاد محیطی می شود که ممکن است شما را به طور ۲۴ ساعته و هر روز هفته در کنار فردی که خشن است قرار دهد. این باعث افزایش احتمال زیر نظر گرفتن، کنترل تماس های تلفنی و نحوه استفاده از اینترنت و شنیدن صحبت ها را افزایش می دهد و مثل این است که کسی مدام زیر نظر باشد.»
خانم دنیل از تصمیم دولت فدرال استرالیا برای افزایش ۱۵۰ میلیون دلاری بودجه سازمان هایی که در زمینه خشونت خانوادگی فعالیت می کنند استقبال می کند.
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا روز یکشنبه هفته گذشته یعنی ۲۹ مارچ این افزایش بودجه را اعلام کرد.
این بودجه قسمتی از یک بودجه ۱/۱ میلیارد دلاری بود که با هدف ارتقاء سلامت روانی و دسترسی به مدیکر در طول بحران کروناویروس اختصاص پیدا کرده است.
طبق آمار ارقام موسسه سلامت و رفاه دولت استرالیا، حدود یک ششم زنان استرالیایی از سوی همسر و یا شریک زندگی کنونی و یا قبلی خود مورد خشونت فیزیکی و یا جنسی قرار گرفته اند.
پلیس ویکتوریا به SBS News گفته است که شاهد افزایش گزارش موارد خشونت خانگی در ماه های اول سال ۲۰۲۰ نبوده است.
در یک بیانیه پلیس آمده است: «با وجود این که درک می کنیم اکنون زمانی دشوار و چالش برانگیز است، دلیلی برای خشونت علیه عزیزانمان نیست. پلیس ویکتوریا پیش بینی می کند ممکن است شمار موارد خشونت خانوادگی که به سرویس های خشونت خانوادگی و پلیس گزارش می شود در این زمان پر از استرس و سردرگمی افزایش پیدا کند.»
پناهگاه های خشونت خانگی و خانوادگی جزو ارائه دهندگان خدمات ضروری قلمداد شده اند و به همین دلیل همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند.
خانم دنیل می گوید این مهم است که زنان بدانند حتی در این شرایط محل هایی از جمله پناهگاه ها وجود دارند که می توانند به افرادی که به حمایت نیاز دارند کمک کنند.
اگر شما یا کسی که تحت تاثیر خشونت خانگی یا خانوادگی قرار گرفته است نیاز به کمک دارید، می توانید از طریق شماره تلفن ۱۸۰۰۷۳۷۷۳۲ با مرکز 1800RESPECT تماس بگیرید و یا به سایت اینترنتی 1800RESPECT مراجعه کنید.
شما همچنین می توانید در مواقع اضطراری با شماره ۰۰۰ تماس بگیرید.
زنانی که پیشینه های فرهنگی مختلفی دارند و قربانی خشونت خانگی و یا خانوادگی هستند می توانند از طریق شماره تلفن 1800755988 با مرکز چندفرهنگی مبارزه با خشونت خانوادگی موسوم به inTouch تماس بگیرند.
مطالب بیشتر:
تاثیر آتش سوزی جنگل ها بر افزایش خشونت خانگی
