با ورود فناوری های امروزی به زندگی هر روزه بسیاری از مردم جهان، بیم از آنکه این فناوری ها و به طور ویژه تلفن های هوشمند چگونه بر دانش آموزان مدارس استرالیا تاثیر می گذارند نیز افزایش یافته است.
در همین راستا دولت ایالت نیوساوت ولز اعلام کرده است که این ایالت تصمیم گرفته است تا یک بازبینی کلی در کل این ایالت در خصوص استفاده - و به صورت بالقوه سوء استفاده – از تلفن های هوشمند در داخل مدارس این ایالت انجام دهد.
راب استوکز (Rob Stokes) وزیر آموزش و پرورش ایالت نیوساوت ولز در گفتگو با ای بی سی گفته است این بازبینی در پی نگرانی هایی که والدین، معلمان و دیگران در جامعه فرهنگی آن را مطرح کردند، انجام خواهد شد.
او گفت: "نگرانی هایی پیرامون آنکه استفاده از فناوری چگونه می تواند بر روی توسعه مهارت های شناختی افراد تاثیر بگذارد، وجود دارد. نگرانی هایی نیز درباره سوء استفاده از این فناوری از نقطه نظر فرستادن پیام هایی با مضامین جنسی یا sexting و زورگویی های آنلاین وجود دارد. همچنین نگرانی هایی هم در خصوص آنکه این تکنولوژی سبب پرت شدت حواس دانش آموزان از موضوع یادگیری می شود، مطرح شده است. به همین دلیل است که ما تصمیم گرفته ایم تا به عنوان نخستین ایالت در نیوساوت ولز یک بازبینی درباره استفاده از تلفن های هوشمند در داخل فضای مدارس انجام دهیم".
مایکل کار گرگ (Michael Carr-Gregg) روانشناس کودک قرار است این بازبینی را ضمن مشورت با برخی از تحلیلگران مطرح در زمینه امنیت سایبری مدیریت کند.
در خلال فرایند این بازبینی، آنها قرار است سیاست های موجود در دیگر کشورهای جهان از جمله فرانسه را مورد بررسی قرار دهند. گفتنی است در کشور فرانسه، استفاده از تلفن های موبایل در داخل مدارس ممنوع است.
در همین راستا، سایمون بیرمنگهام وزیر آموزش و پرورش فدرال نیز اذعان کرده است که "تلفن های موبایل" و "مدرسه" را نمی توان در کنار یکدیگر قرار داد.
او در گفتگو با شبکه نه تلویزیون استرالیا گفت تلفن های موبایل را باید خارج از کلاس های درس نگهداشت.
وزیر آموزش و پرورش فدرال گفت: "البته باید برای فناوری آنهم از منظر ابزارهای گوناگونی که می توان از آنها برای امر آموزش کودکان و مشارکت آنها در امر تحصیل استفاده کرد، جایگاهی در نظر گرفت اما این امر شامل تلفن های شخصی و هر چیز دیگری که به افراد اجازه دهد تا بتوانند در میان فرایند یادگیری به صفحه فیس بوک خود دسترسی داشته باشند، نمی شود. بنابراین، من فکر می کنم این امر، گام مثبتی است که دولت نیوساوت ولز آن را برداشته است".
این امر در حالی رخ می دهد که پروفسور جیمز برنز (Jane Burns) از دانشگاه سیدنی نیز می گوید معرفی مقررات و قوانین بیشتر را نباید پاسخی به این مشکل در نظر گرفت.
او می گوید: "جوانان باهوش هستند. آنها احمق نیستند. اکثر جوانان به صورتی معقول از تلفن های خود استفاده می کنند. شواهدی که در دست داریم به ما می گوید هر چه شما مذاکرات بیشتری در این خصوص داشته باشید، نتایج بهتری را خواهید داشت. این نکته از منظر وضع یک سیاست یا اجراء یک مقررات بسیار مهم است و اینکه بیاییم یک سری مقررات کلی را به اجرا بگذاریم کارساز نخواهد بود چرا که همانند بسیاری از چیزهای دیگر، افراد در نهایت راهی برای دور زدن آن پیدا خواهند کرد. بنابراین من فکر می کنم بهترین راهکار، نگاه کردن به شواهد، انجام گفتگوهای متعدد و این خواهد بود که ببینیم چه اقداماتی در مدارس ما در استرالیا کارساز بوده است. این موارد باید پایه و مبنای حرکت به سمت جلو باشد".
موری مولهیرون (Maurie Mulheron) ریاست فدراسیون معلمان ایالت نیوساوت ولز می گوید او خواهان آن است که معلمان کنترل کلاس های درس خود را به دست بگیرند.
او خاطر نشان کرده است که تلفن های موبایل حتی در خارج از مدارس نیز مشکلاتی را برای دانش آموزان ایجاد می کنند.
او می گوید: "اگر معلمان اعتقادی به استفاده از آنها در داخل کلاس ها نداشته باشند، آنگاه دانش آموزان باید آنها را خاموش و کنار بگذارند. ما باید این موضوع را به دقت کنترل کنیم و باید در این خصوص همچنین با والدین کار کنیم. منظورم استفاده از تلفن های موبایل پس از ساعات مدرسه است. من فکر می کنم نگرانی هایی در خصوص محرومیت بچه ها از خواب مناسب وجود دارد. ما می دانیم که از تلفن های موبایل در زورگویی ها و آزارهای گوناگون در تمامی ساعات شبانه روز استفاده می شود. بنابراین من فکر می کنم که نکته کلیدی خیلی نباید درباره محروم کردن آنها بلکه آموزش بچه در خصوص استفاده مناسب از تلفن های خود باشد".
این در حالی است که پروفسور برنز نیز می گوید نکته کلیدی آن است که مطمئن شویم رابطه سالمی بین دانش آموزان و تلفن هایشان وجود دارد.
او می افزاید: "زورگویی و قربانی آن قرار گرفتن همواره بخش لاینفک این گفتمان بوده است نه تنها در جوامع مدرسه بلکه در داخل جامعه ما آنهم به صورت کلان. در حدود 20 سال پیش، ما پژوهشی انجام دادیم که در آن ارتباط بین زورگویی و سلامت روان مورد تحقیق قرار گرفت. این پژوهش قبل از آن انجام شد که این نوع از فناوری ها حتی پیرامون ما را فرا بگیرند. اما حالا این موضوع در واقع موضوع پیرامون ما است. اینکه بپرسیم ما چگونه واقعا می توانیم بچه های خود را امن نگهداریم و حتی با استفاده از این نوع از فناوری ها از آنها حمایت کنیم؟ من فکر می کنم این پرسش اکنون باید مطرح شود. مسئله این نیست که بیایید این تلفن ها را مقصر بدانیم. پرسش اصلی باید این باشد که ما واقعا چگونه باید درباره امن بودن به بحث و گفتگو ببپردازیم"؟
