در آپریل ۱۹۹۳ نیکی وینمار در مسابقه A-F-L بین دو تیم سنت کیلدا و مگپایز، لباس خود را بلند کرد و به پوست خود اشاره کرد.
طرفداران تیم کالینگوود به او و هم تیمی بومی اش گیلبرت مک آدام توهین نژادپرستانه می کردند و وینمار می خواست موضع بگیرد.
و در نهایت امسال، باشگاه فوتبال کالینگوود بالاخره و به طور رسمی بابت این امر عذرخواهی کرد؛ عذرخواهی که آقای وینمار می گوید از دریافت آن خوشحال است.
تصویر نمادین وینمار که در زمین بازی به سینه‌اش اشاره می کند، سی سال بعد به نمادی برای بازیکنان بومی در لیگ فوتبال استرالیا (A-F-L ) تبدیل شده است. و این در حالی است که حوادث نژادپرستانه هنوز با توالی های هشدار دهنده ای، رخ می دهد.
چارلی کامرون مهاجم تیم فوتبال Lions یکی از چهار بازیکن بومی استرالیایی است که در سری مسابقات Gather Round امسال مورد آزار قرار گرفته است. و این در حالی است که هواداران فوتبال هنوز خاطره تند آدام گودز اسطوره تیم سوانز در سیدنی را به خاطر دارند که در طول مدت حضورش در زمین فوتبال به طور منظم مورد حملات لفظی قرار می گرفت.
لیگ فوتبال استرالیا اعتراف کرده است که هیچ کاری برای حمایت از آقای گودز استفاده انجام نداده است. اما رئیس کنونی لیگ فوتبال استرالیایی گیلون مک لاکلان می گوید که این قانون اکنون هر آنچه را که ممکن است برای مقابله با نژاد پرستی به کار گرفته است.
اما فارغ از زمین فوتبال، جوامع محلی نیز در استرالیا در تلاش هستند تا با معضل نژاد پرستی کنار بیایند.
ایناز جانف ساکن ملبورن و عضو هیئت مدیره شورای اسلامی ایالت ویکتوریا است.
او می گوید که نژاد پرستی بخشی از زندگی او از کودکی بوده است.
برخی از محققان تلاش کرده اند تا میزان حملات و نگرش های نژادپرستانه را در استرالیا مشخص کنند.
در گزارش سال ۲۰۲۱ کمیسیون ملی حقوق بشر عنوان شده است که اطلاعات جامع ملی در این خصوص وجود ندارد.
یک نظرسنجی جدید به رهبری دکتر ماریو پیوکر از دانشگاه ویکتوریا، یکی از مطالعات محلی است که تا حدودی به این موضوع پرداخته است.
تمرکز این نظرسنجی بر تجربیات ساکنان شهرهای کیسی و دندنونگ در جنوب شرقی ملبورن قرار دارد؛ جایی که نزدیک به دو سوم ساکنان آن در خارج از کشور متولد شده اند و به بیش از ۲۰۰ زبان صحبت می کنند.
در این نظرسنجی نشان داده شده است که تجاوزات خرد، توهین و رفتار ناعادلانه به طور گسترده در محل کار، هنگام خرید، یا در مدرسه تجربه می شود.
این نظرسنجی بخشی از گزارش گسترده تر و استراتژی ضد نژاد پرستی این دانشگاه و سومین گزارشی است که برای شوراهای محلی در ملبورن تهیه شده است.
دکتر پیوکر می گوید از هر پنج نفر، چهار نفر حوادث نژادپرستانه را به دلیل موانع زبانی گزارش نکردند، یا آنکه احساس می کردند که گزارش این امر چیزی را تغییر نمی دهد، یا به سادگی نمی دانستند باید به کجا مراجعه کنند.
او امیدوار است که نقشه راه به مردم در چنین شرایطی کمک کند.
و البته برای ایناز جانیف، که ساکن منطقه کیسی است، این گزارش نشانه خوبی است.
مطالب بیشتر
نژادپرستی در استرالیا در حال افزایش است
