شمامیا واکو واریتو با شنیدن سخنان نژادپرستانه غریبه نیست.
خانم واريتو يک زن مسلمان با تبار اتيوپی حدود ۱۰ سال است که در استراليا زندگی می کند، و به مربی ديگران تبديل شده است که ايمان خود را به اشتراک می گذارند.
اما وقتی گروهی از غریبه ها به او و دخترش گفتند که «به جایی که از آن آمده ای برگرد» تصمیم گرفت که آن را گزارش کند.
او به اس بی اس نیوز گفت: «برای من بهترین کار این بود که ساکت باشم و بروم و همین کار را کردیم و بعد من فقط به او در مورد تجربه کشور خودم و اینکه این کشور چه چیزهایی به من داده است سخن گفتم."
خانم واريتو می گويد نژادپرستی مشکلی است که بسياری از زنان مسلمان روزانه در استراليا با آن روبرو هستند، که يا برای رنگ پوست خود و يا لباس مذهبی آنها با آن مواجه شده اند.
او دوستانی دارد که روی آنها آب دهان پرتاب کرده اند، از مصاحبه های شغلی اخراج شده اند و با نام هایی مانند «سر پوشکی» مورد خطاب قرار گرفته اند.
او می گوید: «ناراحت کننده تر زمانی است که احساس می کنید کاری از دست کسی بر نمیاد، وقتی احساس می کنید جایی نیست که بتونید این مشکلات را به آن ببرید.»
تحقیقات جدید نشان می دهد خانم واریتو تنها نیست.
یک نظرسنجی از سوی دانشگاه ویکتوریا نشان داد که ۶۴ درصد از پاسخ دهندگان یا یکی از اعضای خانوارشان در ۱۲ ماه گذشته نژادپرستی را تجربه کرده اند، اما تنها ۱۳ درصد آن را گزارش کرده اند.
این گزارش که به دنبال دلیل اصلی سکوت بود ، نشان می داد که این افراد احساس می کردند در نهایت هیچ چیز تغییر نخواهد کرد، یا می تواند واکنش منفی وجود داشته باشد.
در حال حاضر، دانشگاه ویکتوریا و مرکز جامعه و آموزش و پرورش ویندهام شبکه ای به نام اولین شبکه ضد نژادپرستی استرالیا راه اندازی کرده اند.
این شبکه شامل افزایش مهارت سازمان های محلی برای تبدیل شدن به خط اول دفاع از افرادی که نژادپرستی را تجربه می کنند و برای کمک به مردم به منظور بیان این گونه مسائل، دسترسی به خدمات و ثبت این اتفاق ها می باشد
اعضای جامعه مائوری در جنوب غرب ملبورن روز دوشنبه رقص هاکا را در افتتاحیه شبکه جديد اجرا کردند و فراخوانی را به قربانيان نژادپرستی صادر کردند تا اجازه ندهند که چنين حملاتی گزارش نشده بماند.تایسون توآلا، مرد مائوری که از سال ۲۰۱۱ در استرالیا زندگی می کند، می گوید به دلیل اندازه و خالکوبی های فرهنگی اش بارها از ورود به مکان های عمومی محروم شده است، اما در طول ۱۰ سال گذشته هرگز چیزی نگفته است
Source: SBS/Abby Dinham
او به اس بی اس نیوز گفت: «در تجربه من، این اتفاق برای ما چیز بزرگی نیست، ما آن را اغلب می بینیم تا جایی که تقریبا برایمان عادی می شود، که یک جنبه نگران کننده آن است.» دکتر ماریو پکر از دانشگاه ویکتوریا می گوید میزان واقعی نژادپرستی در استرالیا ناشناخته است چرا که به طور گسترده ای گزارش نشده است.او به اس بی اس نیوز گفت: «بخشی از مشکلی که ما کم گزارش داریم این است که دامنه نژادپرستی در جامعه را نمی دانیم بنابراین نمی توانیم بگوییم آیا تغییر قابل توجهی کرده است یا نه.»
Tyson Tuala says the Maori community in Australia is familiar with racism. Source: SBS/Abby Dinham
دکتر پکر می گوید این مسئله هر چه بیشتر شناخته شده باشد، بیشتر می توان برای جلوگیری از آن عمل کرد.
تحقیقات نشان داد که اکثریت قریب به اتفاق افرادی که حوادث نژادپرستی را گزارش کرده اند گفته اند که حمایتی را که به آن امیدوار بودند دریافت نمی کنند، و بیش از نیمی گفتند که احتمال گزارش دوباره آن کمتر خواهد بود.
این شبکه جدید ضد نژادپرستی بدین منظور طراحی شده است تا نه تنها گزارش دهی بیشتر را تسهیل کند، بلکه حمایت های مناسب فرهنگی را ارائه دهد.پلی کیاگا از مرکز آموزش و پرورش وایندهام می گوید درگیر کردن جامعه، کلید موفقیت این شبکه خواهد بود.
Source: SBS/Abby Dinham
آقای کیاگا در سال ۲۰۰۰ به عنوان پناهنده به همراه همسر و دو فرزندش به استرالیا آمد و زندگی خود را وقف همکاری با جوانان استرالیایی سودان جنوبی و خانواده هایشان کرده است.
او می گوید او افرادی را می شناسد که زمانی در صف کافه ها هستند مورد پذیرایی قرار نمی گیرند و یا به دلیل عدم تسلط به زبان انگلیسی وقتی در حال مکالمه تلفنی با خدمات اضطراری هستند و یا توسط مقامات به خاطر رنگ پوست خود مورد بی توجهی واقع می شوند.
آقای کیاگا می گوید برای نسل بعدی کودکان آفریقایی-استرالیایی مهم است که ببینند پدر و مادر شان در برابر نژادپرستی ایستادگی می کنند.او می گوید این کار، به رسیدگی به این مشکل نه تنها در جنوب غرب ملبورن - بلکه در سراسر استرالیا کمک خواهد کرد.
Source: SBS/Abby Dinham