کرول ادمز (Carol Adams) استاد حسابداری در دانشگاه تکنولوژی سوینبرن (Swinburne) پیش از این که مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شود بخش عمده زندگی بزرگسالی خود را کار می کرد.
وی می گوید: «وقتی برای اولین بار متوجه شدم که شاید مبتلا به اوتیسم باشم وقتی بود که یک نفر به من گفت هنگام صحبت کردن با افراد اوتیسمی باید خیلی مستقیم صحبت کنید و من با خودم فکر کردم خوب من فقط مستقیم حرف می زنم.»
کرول می گوید متوجه شده بود که برخی از خصوصیات مربوط به افراد مبتلا به اوتیسم که در برنامه های تلویزیونی می بیند و یا در کتاب ها می خواند را دارد، همین طور برخی از خصوصیات گرتا تانبرگ جوان سوئدی که برای مقابله با تغییرات آب و هوایی فعالیت می کند.
وی می گوید: «این تصادفی نیست که گرتا یک فرد مبتلا به اوتیسم است که خیلی در این باره صحبت کرده است و در مورد چیزی که به آن اعتقاد دارد خیلی ثابت قدم بوده است چون او علم را خوانده است، محتوای مربوطه را می داند و این را با جزییات زیاد خوانده است و به چیزی که به آن اعتقاد دارد پایبند مانده است.»
کرول می گوید این که مبتلا به اوتیسم است را یک معلولیت نمی داند بلکه آن را یک نقطه قوت می داند.
با این وجود وضعیت اشتغال افراد مبتلا به اوتیسم اغلب منطبق با توانایی های آنها نیست.
بسیاری از این افراد در پیدا کردن کار با مشکلات جدی روبرو هستند و برخی دیگر حقوقی کمتر دریافت می کنند.
کرول می گوید: «خوب، فکر می کنم اول از همه به سازمان هایی نیاز داریم تا در مورد مزایای استخدام افراد مبتلا به اوتیسم صحبت کنند، یعنی در مورد این که این افراد کاملا خاص چه چیزهایی را به سازمان می آورند. این می تواند اخلاق کاری آنها باشد، یا آوردن دیدگاهی متفاوت برای حل مساله، یا آوردن مهارت های فنی و پرهیز از تفکر گروهی.»
یک مطالعه که نتایج آن سال گذشته منتشر شد نشان می دهد نرخ بیکاری در بین افراد مبتلا به اوتیسم در حدود ۳۰ درصد است که این حدود شش برابر جمعیت کلی استرالیاست.
بر اساس این مطالعه بیش از نیمی از استرالیایی های مبتلا به اوتیسم که بیکار هستند هرگز یک کار با حقوق انجام نداده اند و بیش از نیمی از آنهایی که کار دارند تمایل دارند ساعت های بیشتری کار کنند.
نیکول راجرسون رییس مرکز آگاهی در مورد اوتیسم (Autism Awareness Australia) می گوید این آمار و ارقام هشدار دهنده است.
وی می گوید: «این فقط در طول سال های اخیر بوده است که شرکت ها مزایای استخدام افراد مبتلا به طیف اوتیسم را درک کرده اند. به نظرم در ابتدا برخی شرکت های کلیدی نشان دادند که این تا چه حد می تواند موفق باشد.»
خانم راجرسون می گوید با ایجاد برخی تغییرات کوچک می توان محل های کار را برای افراد مبتلا به اوتیسم سازگارتر کرد.
وی می گوید: « این می تواند زمان کاری انعطاف پذیر باشد ، کاری که اکنون همه ما انجام می دهیم ، یا محیط ساکت تر در دفتر کار باشد ، یعنی قسمتی که در یک فضای باز با سر و صدای زیاد نباشد. بدون نور فلورسنت. بنابراین ما در اینجا درباره چیزهای بزرگ صحبت نمی کنیم. و شما می توانید کسی را در تیم خود داشته باشید که مهارت های شگفت انگیزی دارد و ثروت عظیمی به ارمغان می آورد.»
در ابتدا برخی از شرکت هایی که در این زمینه خیلی خوب عمل کردند افراد مبتلا به اوتیسم که در زمینه IT مهارت داشتند را استخدام کردند. این ها شامل IBM و Westpac بودند. ولی با توجه به گسترده بودن طیف اوتیسم و مهارت های متنوعی که مبتلایان به آن دارند باید اقدامات بیشتری برای استخدام آنها صورت گیرد.
ساندار کاسینادر (Sandra Casinader) رییس بخش شامل بودن و تنوع (Inclusion and Diversity) در گروه Westpac است و دو فرزند مبتلا به اوتیسم دارد.
وی می گوید نه تنها یک وظیفه اخلاقی برای حصول اطمینان از فرصت برابر برای اشتغال افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارد، بلکه چنین کاری می تواند مزیت های تجاری زیادی ایجاد کند.
وی می گوید: «این کاملاً حیاتی است زیرا تنوع اندیشه به این معنی است که شما در هر تصمیمی که می گیرید در واقع همکاری بسیار بهتر و دیدگاه های مختلفی دارید. تمام مطالعاتی که من بررسی کرده ام نشان می دهد که شما با داشتن نیروی کار متنوع تر ، نتیجه بهتری می گیرید. بنابراین در واقع داشتن نقطه نظرات و تجربه های مختلف در یک نیروی کار از لحاظ تجاری منطقی است.»
برنامه Westpac برای اشتغال افراد مبتلا به اوتیسم در سال ۲۰۱۷ شروع شد ولی این استخدام از طریق مصاحبه ها به روش های سنتی انجام نمی شود.
کاسینادر می گوید: «ما می دانیم که پروسه های سنتی استخدام از طریق مصاحبه های رو در رو می توانند برای افراد مبتلا به طیف اوتیسم مشکل ساز باشند و واقعا مهارت ها و توانایی های آنها را نشان نمی دهند. بنابر این ما پروسه استخدامی جدیدی را به کار گرفتیم و به جای انجام مصاحبه های رسمی روی یک فرمت ارزیابی سه هفته ای متمرکز شده ایم یعنی به این صورت که به متقاضیان پروژه هایی که دقیقا شبیه پروژه های واقعی هستند داده می شود تا تکمیل کنند و سپس مدیر استخدام به نتیجه کار آنها نگاه می کند و بر همین اساس با آنها تماس می گیرد.»
