Μια από τις πιο προσωπικές ποιητικές συλλογές κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ελλάδα από τον ομογενή ποιητή Δημήτρη Τρωαδίτη με τίτλο «Mε μια εμμονή στην κωλότσεπη».
Κύρια Σημεία
- Είναι η 9η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Τρωαδίτη.
- Στην νέα συλλογή του έχουν ενταχθεί δυο αυτοαναφορικά ποιήματα και κάποια ποιήματα είναι παλιά ως και είκοσι χρόνια.
- Κανένα από τα ποιήματα δεν γράφτηκε στην εποχή της πανδημίας.
Αν και δεν κρίνουμε ένα βιβλίο (ή μια ποιητική συλλογή) από το εξώφυλλό της, ο τίτλος παραπέμπτει σε αυτήν την στάση του σώματος, δηλαδή τα χέρια στις πίσω τσέπες του παντελονιού μας.
Μια στάση σώματος αντίθετη από εκείνη που κάποιος έχει χέρια μπορστά και σταυρωμένα.
Δηλαδή, είναι μια στάση που δείχνει ότι ο χαρακτήρας μας είναι έτοιμος να ακούσει και να συζητήσει, έτοιμος να κρατά έχει ανοιχτούς τους διαύλους, χωρίς μιζέρια και προκατάληψη, αλλά πάντα με κριτικό μάτι διότι έχει καλό σκοπό.
Ο Δημήτρης Τρωαδίτης επανέρχεται στο λογοτεχνικό προσκήνιο με την έννατη ποιητική συλλογή του «Με μια εμμονή στην κωλότσεπη». Source: Dimitris Troaditis
Η καλή έννοια των εμμονών
Μιλώντας στο SBS Greek, o Δημήτρης Τρωαδίτης απάντα στο αν οι εμμονές που όλοι μας έχουμε, μας επιτρέπουν να αποδεχόμαστε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας χωρίς να χάνουμε το όραμά μας.
«Ναι μεν είμαστε ανοιχτοί να τα πούμε όλα, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα, δεν τα διαπραγματευόμαστε, τα έχουμε στην κωλότσεπή μας».
«Το λέω με την καλή έννοια, όχι την δογματική, ότι δηλαδή έχω ιδέες και δεν τις διαπραγματεύομαι διότι αυτές είναι και δεν υπάρχουν άλλες. Δεν το λέω με αυτήν την έννοια».
«Υπάρχουνε κάποιες σιγουριές και όποιος διαβάσει την συλλογή, θα δει ποιες είναι αυτές».
Πεσιμισμός και αισιοδοξία
Ο ομογενής συγγραφέας Γιάννης Βασιλακάκος στην κριτική του για την νέα συλλογή του Τρωαδίτη γράφει ότι η συλλογή περιέχει και το πεσιμιστικό (το απαισιόδοξο) και το αισιόδοξο.
«Η ποίησή του [του Τρωαδίτη] είναι μεταιχμιακή, κινείται στα όρια μεταξύ δύο αντιτιθέμενων πόλων: πεσιμισμού-αισιοδοξίας, διάψευσης και επαλήθευσης, ήττας και νίκης, σκότους και φωτός, κλπ.».
Και ο κ. Τρωαδίτης λέει στο SBS Greek: «Το εξωτερικεύω βάζοντας άλλους μέσα. Δηλαδή βάζω μέσα τους εργάτες που συνωστίζονται για παράδειγμα στα λεωφορεία».
Δημήτρης Τρωαδίτης, Carlton, Mελβούρνη, 2021. Source: SBS Greek / Panos Apostolou
«Γιατί και γω το ίδιο κάνω, όταν συνωστίζομαι στα τραμ, και γω γυρνάω κουρασμένος από την δουλειά, και γω τρώω στη μάπα το ίδιο όπως όλοι μας».
«Υπάρχει βέβαια το απροκάλυπτο σ’ αυτά που λέω, αλλά ανοίγω και φιλοσοφικούς ορίζοντες».
Τα αυτοαναφορικά ποιήματα
Ο ποιητής μάς προσφέρει στην νέα συλλογή του δυο αυτοαναφορικά ποιήματα: το «Θα ήθελα να μιλήσω» και το «Θέλω να γράψω ένα ποίημα».
Και εξηγεί: «Είναι οι εμμονές εδώ, έχω εμμονή να γράψω ένα ποίημα, να το ακολουθήσουν οι άλλοι και να βγουν έξω, να αποτινάξουν αυτό που μας περιβάλλει, πράγμα το οποίο είναι πολύ ουτοπικό».
«Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε αυτά τα όνειρα και αυτές τις εμμονές».
«Το ότι έχουμε συμβιβαστεί σε κάποια πράγματα στην καθημερινή μας ζωή, αυτό δεν σημαίνει τίποτε για μένα».
«Ο μαχητικός λόγος είναι να βγούμε στους δρόμους με τα πανώ, μπορείς να κάνει και κάτι άλλο, να το βάλεις στον ‘τοίχο’ του Facebook, μιας και μιλάμε τώρα για νέα τεχνολογία, ή να ζωγραφίσεις ένα πίνακα, ή να συνθέσεις ένα τραγούδι, ή να καλέσεις 5-10 φίλους σου και να τους μιλήσεις για τους μιλήσεις».
«Βέβαια, αυτό μπορεί να απαιτεί προετοιμασία. Ή και όχι, αν σκεφτούμε ότι όλες οι μεγάλες επαναστάσεις ξεκίνησαν αυθόρμητα».
«Τώρα έχουμε όλα τα μέσα για να ξεκινήσουμε κάτι διαφορετικό. Έχουμε τα πάντα».
«Δεν επιτρέπεται να πεινάει άνθρωπος στον κόσμο από την στιγμή που υπάρχει τόση αυθονία».
«Το σύστημα όμως είναι εντελώς αλλοτριωμένο. Και η εκμετάλλευση σήμερα δεν είναι μόνο υλική, τέτοια ήταν πριν από 50-100 χρόνια. Τώρα είναι αισθητικά, άυλη, απρόσωπη».
Dimitris Troaditis. Source: Dimitris Troaditi
Για τα ποιήματα της συλλογής
Όπως λέει στο SBS Greek, ο Δημήτρης Τρωαδίτης, κανένα από τα ποιήματα δεν είναι γραμμένα στην εποχή της πανδημίας. Κάποια ποιήματα είναι παλιά ως και είκοσι χρόνια.
Για το κοινό στο οποίο απευθύνεται, ο ομογενής ποιητής αναφέρει: «Η ποίηση δεν είχε ποτέ κοινό. Ή ήταν οι ίδιοι οι ποιητές που πηγαίνουν να ακούσουν τους άλλους».
Στο εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής, είναι ένας τοίχος φτιαγμένος με τούβλα και η τίτλος της συλλογής γραμμένος ως γκραφίτι.
«Ενας τοίχος παλιού κτιρίου που δεν τους βλέπουμε συχνά και ένα γκραφίτι το οποίο σήμερα θεωρείται μορφή σύγχρονης τέχνης, ενώ παλιότερα ήταν ένας δημόσιος τρόπος έκφρασης ενός παραπόνου ή ενός αιτήματος».
«Σήμερα γράφουμε τα παράπονά μας ή τον θαυμασμό μας για κάτι στον "τοίχο" του Facebook», λέει ο κ. Τρωαδίτης.
Πατήστε Play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε την συνέντευξη με τον ποιητή Δημήτρη Τρωαδίτη με αφορμή την έννατη ποιητική συλλογή του «Με μια εμμονή στην κωλότσεπη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Στοχαστής».
