مردم آسترالیا در ۱۴ اکتبر برای اولین بار بعد از نزدیک به ۲۵ سال در یک همه‌پرسی/رفراندوم تغییر قانون اساسی رای می‌دهند. در این رفراندوم از آن‌ها خواسته می‌شود که نظر خود را در مورد به رسمیت شناخته شدن بومیان آسترالیا در قانون اساسی از طریق ایجاد کمیته‌ای مشورتی به نام صدای ابورجینل و جزیره‌نشینان تنگه تورس بیان کنند.
خانم پیمان میگوید، حکومت کارگر با برگزاری این رفراندوم، به یکی از خواسته‌های مردمان بومی در بیانیه معروف اولورو لبیک میگوید.
او با اشاره به «مبارزات آزادی‌خواهانه» مردم افغانستان از افغان‌های آسترالیا می‌خواهد که با رای 'آری' در این رفراندوم، از فرآیند آشتی ملی در آسترالیا حمایت کنند.
او به اس‌بی‌اس دری میگوید: «من برای افغان‌های آسترالیا که فکر می‌کنم سخاوتمندترین مردم در جوامع ما هستند، بیشترین احترام را قایل هستم و می‌دانم که با قرار گرفتن در سمت درست تاریخ تصمیم خواهند گرفت و انتخاب درستی خواهند کرد.»
او می‌افزاید: «می‌دانید که تاریخ ما نشان می‌دهد ما مبارزان آزادی هستیم، مشتاق حقوق بشر هستیم، مشتاق عدالت هستیم و هرگز نمی‌خواهیم مردم ملل اول ناامید شوند.»
او میگوید که فرهنگ، دانش و خرد ۶۵ هزار ساله مردم ابورجینل بنیاد هویت آسترالیایی را شکل می‌دهد.
خانم پیمان به اس‌بی‌اس دری میگوید: «فکر می‌کنم برای آسترالیایی‌های جدید، مانند خودم، بسیار مهم است که بپذیرند که هویت ما اساساً یک بنیاد بومی دارد. ما نمی‌توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم یا انکار کنیم و اگر متوجه شویم که هویت ما به عنوان آسترالیایی‌ها از بنیاد بومی، دموکراسی بریتانیایی و اتحاد چندفرهنگی ساخته شده، بهتر و قوی‌تر خواهیم بود.»
او می‌افزاید: «من به عنوان یک فرد دیندار و رنگین‌پوست، قویاً طرفدار عدالت و برابری هستم؛ این فرصتی است برای آسترالیایی‌ها تا برای آن عدالت بایستند و برای حقوق اولیه بشری مبارزه کنند.»
اولین سناتور باحجاب آسترالیا میگوید که مردمان بومی آسترالیا در حال حاضر وضعیت نامناسبی قرار دارند و جوانان شان از فرصت‌های برابر برخوردار نیستند.
او می‌افزاید: «در یک کشور جهان اولی مانند آسترالیا، با مردمان ملل اول ما نباید به عنوان شهروندان درجه سه برخورد صورت بگیرد.»
با این‌حال، مخالفان رفراندوم، پیشنهاد ایجاد صدای بومیان در پارلمان فدرال را باعث تفرقه در کشور می‌دانند و استدلال می‌کنند که نژاد نباید وارد قانون اساسی کشور شود.
آن‌ها همچنین حکومت را متهم می‌کنند که عمداً معلومات را در اختیار رای‌دهندگان قرار نمی‌دهد و از آن‌ها می‌خواهد که یک «چک سفید» را امضا کنند.
اما خانم پیمان صدا را «فرصتی» برای اتحاد می‌داند و میگوید که کمپ 'نه' هیچ برنامه و طرحی برای بهبود وضعیت زندگی بومیان کشور ندارد.
او میگوید: «کمپین 'نه' هیچ برنامه و راهکاری برای بهبود مسایل ندارد و می‌دانید که 'نه' همین حالاست».
بيشتر بخوانيد
باخت رفراندوم چه پیامدی برای حکومت کارگر خواهد داشت؟
او همچنین میگوید که کمپ موافقان رفراندوم و جانب حکومت تمام معلومات لازم را در اختیار مردم قرار داده‌اند و توصیه می‌کند که اگر نمی‌دانند این همه‌پرسی در مورد چیست، درباره آن تحقیق کنند.
اما تمام مخالفان 'صدا' با هم هم‌نظر نیستند.
گروهی به نام 'جنبش حاکمیت سیاهان' می‌خواهد حکومت فدرال قبل از تشکیل صدا باید با بومیان آسترالیا معاهده امضا کند.
آن‌ها به این باورند که صدای پیشنهادی حکومت سمبولیک است و از قدرت و صلاحیت کافی حل مشکلات جوامع بومی برخوردار نمی‌باشد.
