نتایج پژوهش هایی که اخیرا انجام شده است نشان می دهد که جوانان استرالیایی نسبت به گذشته به طور قابل ملاحظه ای کمتر الکل مصرف می کنند. اولین بار اطلاعات در این زمینه در سال 2015 جمع بندی شد و آمارگیری های بعدی نشان داد که این کاهش ادامه داشته است. در پژوهش انجام شده در دانشگاه Deakin که نتایج آن در Conversation منتشر شده است، نسبت نوجوانان با میانگین سنی 14 سال که در ماه منتهی به آمارگیری الکل مصرف کردند از 45 درصد در سال 1999 به 25 درصد در سال 2015 رسید.
به همین ترتیب، اطلاعات منتشر شده توسط National Drug Strategy Household Survey هم نشان می دهد که نوشیدن الکل در نوجوانان کاهش چشمگیری داشته است و هشتاد درصد نوجوانان گروه سنی 12 تا 17 سال از الکل دوری می کنند.
این تغییرات همزمان با کاهش شدید مصرف مواد مخدر و سیگار روی داده است که نشان دهنده سطح بالایی از موفقیت در بهبود وضعیت بهداشت عمومی است. این نتایج در استرالیا با نتایج جهانی در این زمینه نیز تطابق دارد و کاهشی این چنینی در بسیاری از دیگر کشورهای ثروتمند جهان هم گزارش شده است.
این پژوهش ها همچنین نشان می دهند که این روند کاهشی با افزایش سن این نوجوانان، ادامه می یابد. نوشیدن خطرناک الکل در یک دوره ماهانه در بین جوانان 18 تا 24 ساله از 57 درصد در سال 2001 به 42 درصد در سال 2016 رسیده است. اگرچه این کاهش، شدت کاهش مصرف گروه سنی جوانتر را ندارد و خیلی توجه رسانه ها و پژوهشگران را جلب نکرده است، اما نشان می دهد که جوانان کمتر الکل می نوشند و اگر بنوشند، کمتر از نسل گذشته می نوشند و خود را در معرض خطر قرار نمی دهند.
با کمال تعجب، شواهدی از کاهش مصرف الکل در بین استرالیایی های مسن تر و بالای سی ساله پیدا نشد و نرخ مصرف آنها یا ثابت بوده و یا اندکی افزایش داشته است. در سال 2016 برای نخستین بار زنان در دهه ششم زندگی بیشتر از زنان جوانتر، مصرف خطرناک طولانی مدت الکل داشتند.
با مطالعه اطلاعات NDSHS مشخص شد که نوشیدن سنگین الکل یعنی بیش از بیست بار در یک دوره در افراد سی تا پنجاه و نه ساله با روندی ثابت افزایش داشته است. میانگین سنی ویکتوریایی هایی که به خاطر آسیب ناشی از مصرف الکل به آمبولانس نیاز داشته اند هم در حال حاضر چهل سال است.
این افزایش خیلی کم بوده است اما در مقایسه با شیب تند کاهشی در افراد جوانتر، این سوال مطرح می شود که چه اتفاقی افتاده است؟
جواب ساده این سوال این است که نسل متولد دهه های 60 و 70 که بیشتر الکل می نوشیدند، اکنون پا به سن گذاشته و همان عادت خود را حفظ کرده اند. اما عوامل دیگری نیز وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.
یکی از چیزهایی که در پانزده سال گذشته تغییر کرده، نگرش استرالیایی ها درباره نوشیدن الکل است. در دوره زمانی سال های 2001 تا 2013 نسبت استرالیایی هایی که الکل را مرگبارترین عامل اعتیاد آور و بزرگترین تهدید برای جامعه می دانستند افزایشی پیوسته داشت. به همین ترتیب استرالیایی ها اکنون درباره سطح نوشیدن امن بیشتر احتیاط می کنند که می تواند به خاطر افزایش نگرانی ها از تاثیرات مخرب نوشیدن باشد.
این تغییر دیدگاه درباره مصرف الکل در همه گروه های سنی اتفاق افتاده است اما تاثیر آن بر جوان ها بیشتر بوده است. یکی از دلایل این امر می تواند جا افتادن عادتهای قدیمی نسل قدیمی تر باشد و برعکس جوانانی که تازه نوشیدن رو شروع کرده اند بهتر می توانند عادت های درست را در خود به وجود آورند.
دلیل دیگر می تواند این باشد که افراد تاثیر بد الکل را تنها در دیگران می بینند و خود را متفاوت می دانند. این مساله مثلا باعث می شود که والدین برای فرزندان خود محدودیت بیشتری برای مصرف الکل وضع کنند. شواهدی وجود دارد که در استرالیا و دیگر نقاط جهان والدین نحوه مصرف و دسترسی فرزندانشان به الکل را محدود کرده اند.
احتمالا دلایل دیگری هم برای کاهش مصرف الکل جوانان وجود دارد. نظریه هایی درباره فشارهای اقتصادی و اجتماعی و تاثیر شبکه های اجتماعی در این زمینه مطرح است. به هر حال، شواهد محدود است و تحقیقات برای یافتن منشا افزایش این شکاف در بین دو نسل در جریان است. کاهش مصرف الکل جمعیت جوان قطعا خبر خوبی برای سلامت عمومی استرالیاست، اما کار بیشتری برای کاهش مصرف جمعیت مسن تر باید انجام شود.
