دو نوع ویزای والدین در استرالیا وجود دارد. ویزای غیر حمایتی (non-contributory) و حمایتی (contributory). مهمترین تفاوت این دو نوع ویزا هزینه و مدت زمان انتظار آنهاست. از اول جولای برخی تغییرات در مورد این ویزاها ایجاد شده است.
تقاضاهای ویزاهای والدین اکنون به پرت ارسال می شود
از اول جولای تمام تقاضاهای ویزای والدین از طریق پست به دفتر ویزا و شهروندی پرت ارسال می شوند.
کریس آن (Kris Ahn) وکیل و کارگزار مهاجرتی از شرکت Crux Migration می گوید:""چون این به پرت منتقل شده، باید مطمئن شویم که این تقاضا با پست فوری و یا سوریس پستی دارای کد رهگیری ارسال می شود تا بدانیم که اداره آن را دریافت کرده است یا نه، چون در غیر اینصورت اگر بموقع به دست اداره نرسد نخواهیم دانست آیا مدارک گم شده است یا نه. بنابریان خیلی مهم است که مطمئن شویم اداره آن را تحویل گرفته است."
افزایش هزینه ها
هزینه های مربوط به این ویزاها از ماه جاری میلادی حدود دو درصد افزایش پیدا کرده است.
والدینی که تقاضای اخذ ویزای زیر گروه ۱۷۳ که ویزای موقت حمایتی مخصوص والدین است را دارند باید ۲۵۹۵ دلار بپردازند، که این مقدار قبلا ۲۵۴۰ دلار بود.
هزینه تقاضای ویزای دائم حمایتی زیرگروه ۱۴۳، ویزای موقت حمایتی والدین سالمند یعنی زیر گروه ۸۸۴ و ویزای دائم حمایتی والدین سالمند یعنی زیرگروه ۸۶۴ با ۸۵ دلار افزایش به ۳۸۵۵ دلار رسیده است.
مدت زمان انتظار برای اخذ ویزای والدین طولانی تر شده است
آقای آن می گوید: "ما مدام شاهد افزایش مدت بررسی تقاضاها بوده ایم. ما سال گذشته مروری داشتیم به زمان تخمینی بررسی این تقاضاها توسط اداره، که نشان می داد حدود چهار و نیم سال است، در حالی که قبلا در حدود سه سال بود و این در مورد ویزاهای حمایتی والدین است و هر چه این پروسه بیشتر طول بکشد مشخص است که والدین پیرتر خواهند شد و با افزایش سنشان وضعیت سلامتشان ممکن است بدتر شود و این می تواند روی نتیجه تقاضای ویزای آنها تاثیر بگذارد."
در سال ۲۰۱۷-۲۰۱۸ دولت استرالیا یک هزار و ۵۰۰ ویزای غیرحمایتی و ۷ هزار و ۷۱۵ ویزای حمایتی والدین صادر کرد. به نظر می رسد تقاضاهایی که اطلاعات و مدارک لازم را دارند سریعتر مورد بررسی قرار می گیرند.
در حال حاضر تغییری در شرایط مالی اسپانسرها ایجاد نشده است
برخلاف چیزی که قبلا اعلام شده بود، دولت میزان پیش نیازهای اسپانسرهای مالی را دو برابر نخواهد کرد. اما همانطور که آقای آن می گوید بسیاری از والدینی که واجد شرایط دریافت این ویزا هستند هر چه سریعتر تقاصای خود را ارائه می دهند چرا که نگرانند دولت دوباره تصمیم بگیرد شرایط را سخت تر کند.
وی می گوید: "دولت کنونی در حال وضع قوانین سخت تر در مورد بسیاری از ویزاهاست. مهمترین تغییرات در مورد ویزاهای کار و اخیرا مهاجرت متخصصین رخ داده است به طوری که حداقل امتیاز از ۶۰ به ۶۵ افزایش یافته است. به نظر می رسد این تغییرات حاکی از این است که مهاجرت به استرالیا کمی سخت تر خواهد شد."
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ویزای والدین با به سایت مراجعه فرمایید.
در صورتی که نیاز به مترجم دارید با و یا شماره تلفن 131450 تماس بگیرید.
دولت استرالیا اخیرا از تصمیم خود برای دو برابر کردن پیش نیازهای مالی مربوط به اسپانسرهای ویزاهای والدین عقب نشینی کرد، اما هنوز تغییراتی وجود دارد که از اول جولای امسال به اجرا گذاشته شده است و تقاضای مربوط به ویزای والدین را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
طولانی تر شدن زمان بررسی این تقاضاها یکی از تغییرات جدید است اما کارگزاران مهاجرتی انتظار دارند تغییرات دیگری نیز شود.
از اول جولای تمام تقاضاهای مربوط به ویزای والدین باید به طور مستقیم به "مرکز ویزای پرت" ارسال شود.
شاید این کار واضح و ساده ای به نظر برسد اما کریس آن (Kris Ahn) وکیل و کارگزار مهاجرتی از شرکت مهاجرتی Crux Migration می گوید همین اقدام پروسه را تا حدی پیچیده تر می کند.
وی می گوید: "چون این به پرت منتقل شده، باید مطمئن شویم که این تقاضا با پست فوری و یا سوریس پستی دارای کد رهگیری ارسال می شود تا بدانیم که اداره آن را دریافت کرده است یا نه، چون در غیر اینصورت اگر بموقع به دست اداره نرسد نخواهیم دانست آیا مدارک گم شده است یا نه. بنابریان خیلی مهم است که مطمئن شویم اداره آن را تحویل گرفته است."
هزینه این تقاضا نیز حدود دو درصد افزایش داشته است.
والدینی که تقاضای اخذ ویزای زیر گروه ۱۷۳ که ویزای موقت حمایتی مخصوص والدین است را دارند باید ۲۵۹۵ دلار بپردازند، که این مقدار قبلا ۲۵۴۰ دلار بود.
هزینه تقاضای ویزای دائم حمایتی زیرگروه ۱۴۳، ویزای موقت حمایتی والدین سالمند یعنی زیر گروه ۸۸۴ و ویزای دائم حمایتی والدین سالمند یعنی زیرگروه ۸۶۴ با ۸۵ دلار افزایش به ۳۸۵۵ دلار رسیده است.
آقای آن می گوید والدین متقاضی ویزا حال باید مدت بیشتری منتظر بمانند، حتی اگر ویزاهای حمایتی گران تر را انتخاب کنند.
وی می گوید: "ما مدام شاهد افزایش مدت بررسی تقاضاها بوده ایم. ما سال گذشته مروری داشتیم به زمان تخمینی بررسی این تقاضاها توسط اداره، که نشان می داد حدود چهار و نیم سال است، در حالی که قبلا در حدود سه سال بود و این در مورد ویزاهای حمایتی والدین است و هر چه این پروسه بیشتر طول بکشد مشخص است که والدین پیرتر خواهند شد و با افزایش سنشان وضعیت سلامتشان ممکن است بدتر شود و این می تواند روی نتیجه تقاضای ویزای آنها تاثیر بگذارد."
آژانس مهاجرتی آقای آن با افزایش تقاضاها برای اخذ ویزای والدین مواجه شده است.
وی می گوید اکنون که دولت از دوبرابر کردن پیش نیازهای مالی اسپانسرها صرف نظر کرده است، تعداد زیادی از متقاضیان با عجله در تلاش برای ارائه تقاضاهای خود هستند چون نگرانند دولت دوباره تصمیم بگیرد شرایط را سخت تر کند.
وی می گوید: "دولت کنونی در حال وضع قوانین سخت تر در مورد بسیاری از ویزاهاست. مهمترین تغییرات در مورد ویزاهای کار و اخیرا مهاجرت متخصصین رخ داده است به طوری که حداقل امتیاز از ۶۰ به ۶۵ افزایش یافته است. به نظر می رسد این تغییرات حاکی از این است که مهاجرت به استرالیا کمی سخت تر خواهد شد."
ناتالیا کودان (Natalya Khodan) یکی از کارگزاران ارشد در موسسه مهاجرتی Aciacia می گوید وی شاهد افزایش موارد تقاضا برای ویزای والدین بوده است.
وی پیش بینی می کند تغییرات بیشتری در مورد ویزای والدین ایجاد شود.
وی می گوید: "بلاتکلیفی های زیادی در مورد "تضمین حمایت" (Assurance of Support) وجود دارد و این که افزایش پیدا خواهد کرد یا نه. پیش بینی می شود که این نیز سال بعد افزایش پیدا کند، نه فقط حقوق شهروندان و افرادی که اقامت دائم استرالیا دارند، بلکه میزان وثیقه ای که متقاضیان باید بپردازند نیز افزایش خواهد یافت."
انتظار در صف برخی ویزاها که ممکن است تا ۳۰ سال طول بکشد برای بسیاری از والدین ممکن نیست. این در حالی است که ویزاهای حمایتی گرانتر معمولا سریعتر صادر می شوند و همین امر باعث شده است تا بسیاری از متقاضیان تصمیم بگیرند به جای این که هر دوی والدین خود را به استرالیا بیاورند، فقط توان مالی آوردن یکی از آنها را داشته باشند.
خانم کودان می گوید: "در برخی موارد ما شاهد جدا شدن والدین از هم هستیم. به این صورت که برای مثال مادر مهاجرت می کند و پدر در کشور خود می ماند تا هزینه ها کمتر شود، یا برعکس. این یکی از راههایی است که برای مواجه شدن با هزینه های کنونی پیش گرفته می شود. یعنی یکی ویزای والدین می گرد و دیگر با ویزای توریستی سفر می کند."
قبلا برخی از والدینی که جوانتر بودند از طریق ویزاهای مهارتی ۱۸۵ و یا ویزای ریجنال ۱۸۷ اقدام می کردند ولی دیگر چنین امکانی را ندارند چرا که سقف سنی تقاضا برای این ویزاها از ۵۰ سال به ۴۵ سال کاهش پیدا کرده است.
بسیاری از والدین از طریق ویزاهای توریستی به استرالیا سفر می کنند، ولی گرفتن این ویزاها برای والدینی که در برخی نقاط جهان زندگی می کنند سخت تر است.
مریم که متولد ایران است و اقامت دائم استرالیا دارد در ابتدا تصمیمی برای آوردن والدینش به استرالیا به طور دائم نداشت. اما چون تقاضای آنها برای ویزای توریستی دو بار و آن هم در طول مدت دو سال رد شد، مریم مجبور شد برای ویزای حمایتی برای مادرش اقدام کند.
وی می گوید: "این مایه نگرانی ما شده بود چون وقتی اقامت دائم یک کشور را دارید، می خواهید که والدین شما هم به کشور شما بیایند و اگر دولت این اجازه را ندهد این زندگی را برای من خیلی سخت می کند و این تنها راهی بود که پیش روی ما باقی مانده بود، پس از این که تقاضاهای ویزای توریستی رد شده بود."
در سال ۲۰۱۷-۲۰۱۸ دولت استرالیا یک هزار و ۵۰۰ ویزای غیرحمایتی و ۷ هزار و ۷۱۵ ویزای حمایتی والدین صادر کرد.
آقای آن به متقاضیان این ویزاها توصیه می کند برای کوتاه کردن زمان انتظارشان تا جایی که می توانند اطلاعات کامل ارائه دهند.
وی می گوید: "بنابراین تقاضاهایی که تمام مدارک لازم را دارند به نظر می رسد که خیلی سریعتر از تقاضاهایی که به این شکل نیستند پردازش می شوند چون اگر یک تقاضا اطلاعات و مدارک لازم را نداشته باشد وزارت مهاجرت با متقاضی تماس می گیرد و اطلاعات لازم را درخواست می کند و این قطعا کل پروسه را کندتر می کند."
