اگر شما با اضافه کاری تلاش می کنید تا وام خود را به طور کامل پرداخت کنید و همچنان پولی برایتان باقی می ماند، می توانید حساب تراست داشته باشید.
با داشتن حساب تراست خانواده ، شما می توانید دارایی های خود را که به زحمت به دست آورده اید با خانواده ی خود به اشتراک بگذارید.
بعضی به اشتباه گمان میبرند که حساب تراست تنها به عنوان راهکاری برای پرداخت نکردن مالیات توسط افراد ثروتمند استفاده می شود. در حالیکه طبق آمار تازه ای که دفتر مالیات استرالیا ارائه کرده است، بیشتر تراست های که تعداد آنها نهصد هزار عدد و یا حتی بیشتر نیز می باشد، تراست های خانوادگی هستند که با رقمی کمتر از دو‌میلیون دلار اداره می شوند.
لی آن شرت که کارشناس مدیریت شخصی سرمایه در سیدنی است می گوید:"تراست، شبیه نهادی می ماند که شما پولتان را در آن می گذرانید و می توانید از آن درآمد حاصل کنید و یا به جای آنکه سرمایه تان فقط برای خودتان باشد می تواند در طول زمان میان اعضای خانواده تان و یا دیگران تقسیم شود. در واقع شما از سود سرمایه ی خود، درآمد حاصل می کنید. بسیاری، علاقمند هستند که در این مورد اطلاعات کسب کنند. ایده تراست به این معنی است که شما می توانید مقداری از ثروتتان را در این نهاد قرار دهید و درآمد ثروتتان را برای فرزندان، نوه ها و اعضای خانواده تان استفاده کنید".
در میان خانواده های مهاجر، بسیار متداول است که افرادی که سرمایه ای را در طول زندگی خود جمع کردند، تمایل دارند تا آن را به نوه های خود بدهند تا آنها بتوانند آغاز خوبی برای زندگی خود داشته باشند.
شرت می گوید: " اگر شما ثروتی برای خود فراهم کرده باشید، مقداری از آن را می توانید به تراست انتقال دهید. شما می توانید در مسکن یا سهام یا هر نوع چیز دیگر سرمایه گذرای کنید و هر سال می توانید تصمیم بگیرید که چطور درآمد حاصل از تراست در میان افراد ذی نفع تقسیم شود. جالب توجه است که شما همچنان بر روی تراست خود کنترل دارید. شما اختیار آن را دارید که تصمیم بگیرید چه اتفاقی برای پول شما بیفتد و در میان چه کسانی تقسیم شود".
به طور معمول، مادر بزرگ‌ها و پدر بزرگ های زیادی به آقای شرت مراجعه می کنند که می خواهند هزینه تحصیل نوه های خود از این طریق را پرداخت کنند.
آقای شرت می گوید:" به عنوان مثال شما شاید نوه ای داشته باشید که هجده سال دارد و به دانشگاه می رود. شما می توانید ۳۰ هزار دلار از درآمد خود در سال را به هزینه های او اختصاص دهید. با اینکه به این پول مالیات تعلق می گیرد، اما مالیاتش به گونه ای است که انگار این پول به تنهایی به دست آمده و بخشی از درآمد دیگر نیست، به همین علت نرخ مالیات آن، نرخ کمتری خواهد بود. در مقایسه، به عنوان مثال، من مراجعی دارم که کاشی کار یا نقاش است، آدم‌هایی که واقعا حرفه ای هستند و نرخ بسیار بالایی از مالیات به آنها تعلق می گیرد. پس این راه بسیار خوبی است تا بتوانند قسمتی از درآمد حاصل از سرمایه خود را به نسل بعدی انتقال دهند تا مالیات کمتری هم پرداخت کنند".
اما چه مقدار پول لازم است تا تراست داشته باشیم؟
شرت اعتقاد دارد که شما باید حداقل نیم میلیون دلار داشته باشید تا بتوانید بهره ی درستی از آن ببرید.
اما دیوید گری که به مدت ۴۰ سال است که در استرالیای جنوبی تراست فاندها را به ثبت می رساند، معتقد است که ۲۰۰ هزار دلار نیز می تواند کافی باشد.
او می گوید: "هنگامیکه سرمایه و یا تراستی را پایه گذاری می کنید هزینه هایی هم در پی دارد.اگر شما فرد مستقلی را مانند حسابدار یا وکیل دارید که به سرمایه شما رسیدگی می کند، و یا نهاد عمومی مسوول رسیدگی به آن است، باید از هزینه های مربوط به نگهداری و رسیدگی به آن مطلع باشید. پس نباید هزاران دلار سرمایه گذاری کنید در حالیکه همه سرمایه شما بابت هزینه رسیدگی به آن از بین برود".
تراست در اکثر ایالت ها و قلمروهای استرالیا به جز استرالیای جنوبی به مدت هشتاد سال باقی می ماند.
او می گوید: " در اغلب موارد تراست توسط فردی پایه گذاری می شود که به او «ستلر» می گویند. اصولا ده دلار هزینه دارد که به عنوان هدیه از طرف فردی که از تراست نفعی نخواهد برد پرداخت می شود. مدرکی هم وجود دارد که به آن سند تراست می گویند و در آن مدرک ، مسوول رسیدگی به تراست و افرادی که ذی نفع هستند ثبت می شوند. البته گاهی هم ثبت نمی شوند اما به طور کلی می توان گفت افراد ذی نفع در اکثر موارد فرزندان افرادی هستند که در وهله اول از تراست بهره برده اند".
لی ام شرت معتقد است که قطعا هر کس که مسوول رسیدگی به تراست می شود اهمیت دارد، اما مهم‌ترین نقش را سرپرست یا «اپوینتر» تراست دارا می باشد.
او می گوید: "سرپرست کسی است که مسوول رسیدگی به تراست را تعیین می کند و تصمیم می گیرد که چه کسی می تواند اختیار تراست را داشته باشد. پس خیلی مهم است که سرپرست را به درستی انتخاب کنید و مطمئن باشید که در طول زندگیتان این اختیار به فرد درستی داده شده است".
آخرین سرشماری نشان داده است که یک سوم صاحبان کسب و‌کارهای مختلف در خارج از استرالیا متولد شده اند.
دیوید گری می گوید که اگر شما یکی از آنها هستید بهتر است که یک تراست خانوادگی داشته باشید.
او‌می گوید:" شما باید حتما در این مورد با فرد کارشناس در این زمینه مشورت کنید تا بدانید چطور دارایی کسب و‌کارتان را از خانه شخصی تان متمایز کنید و چگونه دارایی تان را به طور مساوی بین اعضای خانواده تقسیم کنید تا پایه مالیات کمتری داشته باشید".
او درباره تراست اختیاری برای کسب و کارهای خانوادگی توضیح می دهد. می گوید:" مثلا شما می خواهید کسب و‌کاری راه بیندازید و از بانک تقاضا می کنید تا به شما صد هزار دلار وام بدهد. آنها به شما وام می دهند و خانه ی شما ضامن پول خواهد بود. بعد شما آن پول را به عنوان وام در تراست می گذارید تا کسب و کارتان را راه بیندازید. خود تراست برای شما چهارچوب کسب و‌کارتان می شود و می توانید تمام فروش و هزینه ها را از طریق آن انجام شود و در پایان سال هر سودی که حاصل کرده باشید بین افرادی که به عنوان ذی نفع تعیین کرده بودید از جمله مادر، پدر و فرزندان تقسیم می شود".
برخی از افراد سالمند ترجیح می دهند که دستورالعمل مشخصی تعیین کنند تا دارایی هایشان به صورت مناسب استفاده شود.
گری می گوید:" این کار از طریق وصیت نامه صورت می گیرد، شما در وصیت نامه تان دستورالعمل را به طور مشخص در مورد حق و حقوق قید می کنید و تعیین می کنید که دارایی های شما بعد از مرگشان چه شود".
تراست غیر قابل فسخ در زمان حیات، نوع دیگری از تراست می باشد که شما می توانید دارایی های خود را در زمان حیات به فرد دیگری انتقال دهید و با تعیین شرایط خاص اداره آن را به فرد دیگری واگذار کنید.
گری می گوید: "به عنوان مثال، شما فرزندی دارید که معتاد است، شاید بخواهید به او‌کمک کنید اما در عین حال می خواهید روی نحوه ی استفاده از سرمایه کنترل داشته باشید تا او نتواند همه ی پول را به باد بدهد".
و در آخر، آقای شرت می گوید که اگر شما قصد دارید مقداری از دارایی خود را به افراد ذی نفع خارج از استرالیا بدهید، دولت استرالیا اجازه نمی دهد که افرادی که خارج از استرالیا زندگی می کنند در آمدی از تراست خانوادگی کسب کنند.
او می گوید:« به همین دلیل ما می بینیم خیلی از افراد بستگانشان را که در خارج از کشور زندگی می کنند از تراست حذف می کنند. وقتی فرزند شخص خارج از استرالیا زندگی می کند ، او قادر به دریافت منفعتی از آن نخواهند بود. درآمد حاصله از دارایی در تراست فقط به کسانی تعلق می گیرد که در استرالیا زندگی می کنند.»
