هزاران نفر از مردم استرالیا با شرکت در تظاهرات در نقاط مختلف استرالیا از دولت فدرال این کشور خواستند تا مراکز بازداشت برون مرزی در جزیره های مانوس و نارو را تعطیل کند.
فعالان مدافع پناهجویان اعلام کردند این تظاهرات گسترده نشان می دهد رویکرد عمومی در مورد چناهجویان تغییر کرده است و رهبران سیاسی باید اقدامات لازم را انجام دهند.
این تظاهرات همزمان با یکشنبه نخل با Palm Sunday که یک عید مسیحی است برگزار شد.
تظاهرکنندگان در 20 شهر استرالیا از جمله ملبورن، سیدنی و هوبارت خواستار تعطیلی مراکز بازداشت برون مرزی استرالیا شدند.
کریس برین (Chris Breen) برگزارکننده این تظاهرات گفت مردم استرالیا از خشونتی که دولت فدرال در مورد پناهجویان نشان می دهد خسته شده اند.
وی گفت: "تظاهرات امروز خواستار جامعه ای منصف و پذیراست. و این پیامی است که به طور گسترده در بین مردم هم وجود دارد. و فکر می کنم مردم هم با پناهجویان و مردمی مثل ما همبستگی نشان می دهند. و فکر می کنم مردم می خواهند با پناهجویان طوری رفتار شود که با خود آنها رفتار می شود."
دیوید من (David Manne) مدیر اجرایی مرکز حقوقی پناهندگان (Refugee Legal) می گوید استرالیا در گذشته همواره روحی بخشنده در قبال پناهجویان داشته است.
وی می گوید هزاران استرالیایی که در این تظاهرات شرکت کردند می خواهند این پیام را به رهبران سیاسی استرالیا بفرستند که آنها می خواهند کشورشان در این خصوص الگوی بهتری برای جامعه بین الملل باشد.
آقای من می گوید: "آنها باید این درخواست محکم و واضح را بشنوند. این که در سراسر کشور تقاضا برای یک جامعه ای منصف و مهربان وجود دارد که پناهندگان را می پذیرد و از آنها حمایت می کند. جامعه ای که به مفهوم گسترده تر ما می خواهیم در آن زندگی کنیم، رویای آن را داریم و از آن دفاع می کنیم. یک جامعه مهربان که به مردم نیازمند کمک می کند و به افرادی که از خطر فرار می کنند صدمه نمی زند."
در حال حاضر در حدود 900 نفر در جزیره های نارو و مانوس تحت بازداشت هستند.
آقای من می گوید این پناهجویان در شرایط نامناسبی نگهداری می شوند و باید فورا از این مراکز خارج شوند.
وی می گوید: "سیاستمداران تحت هر اختیاری که ادعا می کنند بر اساس آن قایق ها را متوقف کردند، واقعیت این است که هرگز حکمی برای بدرفتاری با مردم به این شکل وجود نداشته و از منطقه Broome گرفته تا بریزبن و برانزویک ما هر روز صبح در سراسر این کشور بیدار نمی شویم تا به افرادی صدمه می زنیم که در حال فرار از آسیب هستند و فکر می کنم شرایطی که ایجاد شده خیلی وخیم است. ما می دانیم که شرایط اضطراری است و اوضاع تغییر کرده و اکنون زمان تغییر واقعی رسیده است، و می دانیم که این یک حالت اضطراری است."
آقای برین هم با این موضوع موافق است و می گوید: "چیزی که دیگر توان پذیرش آن را نداریم تاخیرهای بیشتر و سال های بیشتر انتظار برای کشورهای ثالثی است که وجود ندارند. این ها افرادی هستند که از استرالیا درخواست پناهندگی کرده اند و استرالیا آنها را به مانوس و نارو فرستاده است. استرالیا می تواند آنها را برگرداند و این باید الان انجام شود."
بهروز بوچانی روزنامه نگار و پناهجوی ایرانی است که در طول شش سال گذشته در جزیره مانوس تحت بازداشت بوده است.
وی می گوید سیاست هایی که دولت استرالیا در قبال پناهجویان اعمال کرده است باعث ایجاد شدن صدمات جسمی و روانی در آنها شده است.
آقای بوچانی می گوید: "برای افرادی که از خانواده های خود جدا شده اند تحمل این عذاب خیلی سخت است. و این افراد خیلی خسته شده اند و بسیاری از آنها مریض هستند."
آقای بوچانی از هزاران استرالیایی که در این تظاهرات شرکت کردند تا خواستار آزادی او و سایر پناهجویان تحت بازداشت شوند تشکر کرد.
وی گفت: "این خیلی مهم است که این افراد در برابر این سیاست می ایستند و با آن مخالفت می کنند و می گویند که بهتر از این هستند و نمی توانند در برابر این جرایم، یعنی جرایم علیه بشریت سکوت کنند."
آقای بوچانی ابراز امیدواری کرد رای دهندگان استرالیا در انتخابات فدرال استرالیا که در ماه می برگزار می شود به شعارها و سیاستمداران ضد پناهندگان رای ندهند.
آقای بوچانی اوایل سال جاری میلادی برنده بزرگترین جایزه ادبی استرالیا موسوم به Victorian Premier’s Literary Award شده بود.
کتاب آقای بوچانی موسوم به "هیچ دوستی جز کوهها: نوشتاری از زندان مانوس" که عموما آن را از طریق پیام رسان واتس اپ از زندان به خارج از مانوس فرستاده است برنده این جایزه شده بود.
این پناهجوی ایرانی پس از فرار از ایران، از سال ۲۰۱۳ تا کنون در جزیره مانوس به سر می برد. کتاب او درباره دورانی است که در این جزیره سپری کرده است.