در سال ۲۰۲۱ به سختی می توان از مشکلات نابرابری های جنسیتی چشم پوشی کرد ، اما راه حل چیست؟
سازمان های Women Deliver و Focus 2030 در اولین بررسی در نوع خود از زمان ابتلای همه گیر کووید-۱۹ به جهان ، از شهروندان در ۱۷ کشور جهان پرسیده اند که چگونه می توان مسئله نابرابری های جنسیتی را بهبود بخشید.
بر این اساس به طور کلی ، پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت به عنوان اولین اولویت برای بهبود برابری جنسیتی ذکر شده است.
این دو سازمان یک برنامه مجازی را برای بحث در مورد ترسیم یک نقشه راه برای اقدام در پاسخ به یافته های این مطالعه برگزار کردند.
دیا ماتیو ، مدیر ارشد در Women Deliver می گوید که بیشترین راه حل انتخاب شده برای مقابله با خشونت جنسیتی، افزایش پاسخگویی دولت ها در مورد جرایم جنسی و جسمی بوده است.
او می گوید: «از نظر اقدامات دیگر نیز، ما دریافتیم كه خاتمه دادن به روشهای مضر سنتی مانند ازدواج كودكان و ختنه و بریدن دستگاه تناسلی زنان و همچنین افزایش برنامه هایی برای حمایت مالی از افرادی كه خشونت را تجربه كرده اند نیز از حمایت و توجه بالایی برخوردار بوده اند.»
این بررسی همچنین نشان داده که عموم مردم در سطح فدرال خواهان چه اقداماتی بوده اند.
او می گوید: «تقریباً نیمی از پاسخ دهندگان مشتاق بودند دولت هایشان قوانینی را اصلاح کنند تا از این طریق برابری جنسیتی را پیش ببرند و همچنین به تبعیض علیه زنان پایان دهند. اقدامات دیگری كه مورد حمایت تقریباً یك سوم از پاسخ دهندگان قرار گرفته شامل تلاش متمركز بر روی زنان حاشیه نشین ، انجام بررسی های برابری جنسیتی و اجرای برنامه های رسانه های جمعی بوده است.»
همچنین این گزارش اعلام کرده است که زنان و دختران در سراسر جهان از بدترین تأثیرات بحران کووید-۱۹ رنج می برند ، که به طور نامتناسبی بر سلامت روان و جسم و همچنین چشم انداز اقتصادی آنها تأثیر می گذارد.
در حالی که زنان ۷۰ درصد کارکنان خط مقدم را تشکیل می دهند ، اما اغلب از برنامه های درمانی و پیشگیری کووید-۱۹ جا می مانند.
مدیر اجرایی برنامه زنان سازمان ملل متحد می گوید حمایت فزاینده ای برای نقش آفرینی زنان در همه جنبه های واکنش بههمه گیری وجود دارد.
او می گوید: «ما می دانیم که کووید-۱۹ حتی دستاوردهای محدود و سختی را که زنان به دست آورده اند را تهدید می کند ، بنابراین وقتی امروز در اینجا جمع می شویم ، پاسخ جمعی ما به عنوان مخاطب ،بسیار مهم است.»
طبق اعلام سازمان ملل ، این بیماری همه گیر، حدود چهل و هفت میلیون زن دیگر را در سراسر جهان به فقر شدید سوق خواهد داد.
این زنان به دلیل کار و حضور بیش از حد در بخشهای آسیب دیده مانند خدمات خانگی و پذیرایی ، با میانگین درآمد کمتر از یک دلار و ۹۰ سنت در روز زندگی می کنند.
وانگشی واشیرا مدیر اجرایی مرکز آموزش حقوق و آگاهی رسانی در کنیا است. وی می گوید دولت ها باید تعهدات برابری جنسیتی را با سازوکارهای تأمین مالی و پاسخگویی مطابقت دهند.
او می گوید: "کشورها می توانند قانون وضع کنند ، می توانند سیاست ها را اعمال کنند ، اما با این حال ، اگر آن کشور سرمایه گذاری های گوناگونی را انجام ندهد ، اگر آن کشور به مسائل مربوط به پدر سالاری رسیدگی نکند ، این یک چالش بزرگ است. به این معنی که این قوانین همچنان زنان و دختران را برای تحقق توانایی بالقوه خود مهار می کنند. "
