پس از گذشت نیم قرن از تصمیم استرالیا برای اعطای حق دریافت حقوق برابر به زنان، مردان هنوز به طور میانگین ۲۰/۸ درصد بیشتر از زنان حقوق می گیرند.
کمیسیون آشتی و داوری کامنولت در سال ۱۹۶۹ اصل دریافت حقوق برابر برای انجام کار برابر را در مورد زنان اعلام کرد.
اما جدیدترین بررسی محل های کار در استرالیا نشان می دهد با وجود این که بسیاری از کارفرمایان در این کشور در حال تحقیق در مورد شکاف جنسیتی در مورد دستمزدها هستند، ۴۰ درصد از کارفرمایان هیچ اقدامی برای از بین بردن این شکاف انجام نمی دهند.
آژانس برابری جنس محل کار اعلام کرده است پیشرفت اندکی در این زمینه حاصل شده است ولی مردان هنوز به طور میانگین ۲۵ هزار دلار در سال بیشتر از زنان درآمد دارند.
لیبی لاینز (Libby Lyons) مدیر این آژانس می گوید پیشرفت هایی حاصل شده است و شکاف جنسیتی در دستمزدها در حال کمتر شدن است.
وی می گوید: "پیشرفت کند است. ما خواستار این هستیم که شکاف جنسیتی دستمزدها سریعتر کاهش پیدا کند ولی باید درک کنیم که این شکاف جنسیتی دستمزد و سایر چیزهایی که اندازه گیری می کنیم یک تغییر فرهنگی است و تغییرات فرهنگی همواره زمانبر است."
نرخ زنان در هیات های مدیره افزایش پیدا کرده است ولی نرخ روسای زن شرکت ها همچنان ثابت مانده است.
حدود ۴۰ درصد از مدیران محل های کار در استرالیا زن هستند ولی حضور مردان در اتاق های هیات های مدیره همچنان بسیار پررنگ تر است.
خانم لاینز می گوید زنان اغلب در کارهای کم درآمدتر و سمت های کم درآمدتر کار می کنند.
وی می گوید: "این ممکن است به این معنی باشد که آنها زنان زیادی را در بخش های اداری دارند و یا آموزش ها و فرصت های توسعه کافی را به کارکنان پاره وقت خود ارائه نمی دهند و چون می دانیم که نرخ انجام کارهای پاره وقت در بین زنان سه برابر مردان است، این باعث نوعی تبعیض علیه زنان می شود."
یک خبر خوب در این باره این است که شمار بیشتری از کارفرمایان استرالیایی برای مقابله با خشونت خانوادگی اقدام می کنند.
در طول یک سال، شمار محل های کاری که یک استراتژی مربوط به خشونت خانگی تهیه کرده اند و به قربانیان خشونت خانگی مرخصی با حقوق داده اند ۱۳ درصد افزایش داشته است.
در حالی که زنان به مبارزه با تبعیض و تلاش برای دستیابی به برابری ادامه می دهند، دکتر لئونارا ریس (Leonara Risse) از دانشگاه RMIT توضیح می دهد ۵۰ سال پیش جنبش های حقوق زنان چطور روی دستمزدها تاثیر گذاشت.
وی می گوید: "وقتی به دهه های ۱۹۶۰ و ۷۰ فکر می کنید چیزی که در ذهن شما به تصویر کشیده می شود جنبش های مختلف از جمله فمینیسم بوده که در تلاش برای تغییر ذهنیت ها بوده اند و این بخشی از اقدامات فرهنگی بود که باعث پیشرفت در این زمینه و تصویب قوانین شد."
دکتر ریس می گوید هنوز عوامل پنهانی وجود دارند که روی محل های کار تاثیر می گذارند.
وی می گوید: "من فکر می کنم ما در زمانی هستیم که آگاهی بیشتری در مورد این تعصبات ناخودآگاه کسب کرده ایم ولی هنوز باید ببینیم چطور می توان با آنها مبارزه کنیم و به همین دلیل می توان گفت الان از بین بردن این شکاف سخت تر است چون عوامل آن کمتر قابل مشاهده هستند."
پرفسور ماریان بیرد (Marian Baird) از دانشکده تجارت دانشگاه سیدنی می گوید حقوق برابر موضوعی نیست که به راحتی قابل درک و اندازه گیری باشد.
وی می گوید: "مخصوصا در استرالیا، زنان و مردان معمولا شغل های متفاوتی انجام می دهند، بنابر این پیدا کردن کارهایی که دقیقا مثل هم باشند خیلی سخت است، بنابر این مجبوریم شغل یک زن به عنوان کتابدار را با شغل یک مرد به عنوان مکانیک مقایسه کنیم و سعی کنیم ببینیم ارزش هر یک از این مشاغل چقدر است."
آژانس برابری جنسیتی محل کار خواستار این شده است که کارفرمایان بیشتری به تجزیه و تحلیل داده های خود بپردازند تا اصلاحات لازم را برای دستیابی به حقوق برابر برای کار برابر انجام دهند.
