دیوار بزرگ مرجانی در استرالیا به نمادی از تهدید محیط زیست دریایی مرجانی در جهان تبدیل شده است. مرجان های کمتر شناخته شده ویکتوریا و ساوت استرالیا حتی خیلی بیشتر آسیب دیده اند و برخی از آنها تا 99 درصد به خاطر انجام طولانی مدت روش های ماهیگیری از بستر تخریب شده اند.
به گزارش Australian Geographic، در تلاشی برای احیاء یکی از اکوسیستم ها، گروهی از دانشمندان، ماهیگیران و طرفداران حفظ محیط زیست یک راه حل خلاقانه برای حل این مشکل پیشنهاد کرده اند. بر این اساس، صدف نرم تنانی که به عنوان غذای انسان ها مورد استفاده قرار می گیرند برای ایجاد دوباره مرجان های از نوع mussel و oyster در پورت فیلیپ بی در جنوب ویکتوریا مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
موسسه The Nature Conservancy در دو سال گذشته با همکاری Victorian Fisheries Authority و Albert Park Yachting and Angling Club، صدف های Oysterها، mussel ها و scallop ها را از رستوران ها و عرضه کنندگان غذای دریایی در جیلانگ در ویکتوریا جمع آوری کرده است. آنها تاکنون 420 متر مکعب صدف جمع آوری کرده اند که قرار بود از محل های دفن زباله سر در آورند.
در ماه نوامبر گذشته، این گروه صدف ها را به همراه قلوه سنگ های آهکی در دو بخش از کف خلیج پخش کردند تا پایه ای برای مرجان های جدید از نوع Angasi oyster ایجاد کنند. البته ابتدا این صدف ها در محلی در Bellarine Peninsula انبار شدند تا شش ماه در معرض آفتاب و باد قرار گیرند و هرگونه میکروب و آلودگی از آنها جدا شود. در ماه مارس، این گروه صدف ها را در محل دیگری از خلیج پخش خواهند کرد تا بستری برای مرجان های نوع blue mussel شود.
دلیل علمی این کار ساده است. لارو صدف ها برای رشد به یک بستر سفت نیاز دارد، بنابراین در جاهایی که زیستگاه های مناسب مرجانی از بین رفته اند، لایه های صدف های بازیافت شده می تواند در بستر دریا ریخته شود تا سطوح سخت جدیدی ایجاد کند تا به لاروها برای رشد کمک کند.
بیشتر صدف های طبیعی پورت فیلیپ بی مرده اند، اما پژوهشگران امیدوارند که گذاشتن صدفهای بازیافتی بر بستر دریا در فصل تخم ریزی باعث تشویق جمعیت باقیمانده برای زندگی روی مرجان های جدید شود. برای اطمینان از موفقیت این پروژه، گروه بیش از ده تن blue mussel زنده را که در مزارع پرورش داده شده اند و حدود 350 هزار اویستر که توسط Victorian Shellfish Hatchery پرورش داده شده اند، در این مناطق به آب خواهد ریخت.
آقای Simon Branigan، مدیر و هماهنگ کننده پروژه احیاء حیات دریایی TNC می گوید که با اینکه جمعیت کمی از صدف ها در خلیج باقی مانده است، آنها می خواهند به طور طبیعی منطقه را برای آنها جذاب کنند. او اضافه می کند که این پروژه از پروژه ای مشابه در ایالات متحده آمریکا الهام گرفته است که در آن از صدف های بازیافت شده برای احیاء 7 هکتار از مرجان های Great Bay Estuary در نیو همپشایر استفاده شد. از سال 2009 تا کنون، تعداد اویسترها در این منطقه بیش از 3.5 میلیون عدد بیشتر شده است.
پروژه احیاء مرجان ها پورت فیلیپ بی، بخشی از پروژه ای بزرگتر است که در آن دستکم ده منطقه مرجانی بازیابی خواهند شد و مساحت کل آنها به هزار کیلومتر مربع خواهد رسید. اولین مرحله پروژه در اپریل 2017 کامل شد. در این بخش، از سنگ های آهکی برای احیاء دو منطقه مرجانی از نوع اویستر استفاده شد. این دو منطقه Wilson Spit Reef در Geelong Arm و Margaret’s Reef در Hobsons Bay بودند.
به گفته سایمون، انتظار می رود که در یک بازه سه ساله مرجان های جدید به ثبات رسیده و شروع به رشد کنند. او امیدوار است که این پروژه نه تنها جمعیت mussel ها و اویسترها را افزایش دهد، بلکه فواید آن به دیگر گونه های جانوری منطقه هم برسد. مرجان های جدید برای گستره وسیعی از گونه های دریایی زیستگاه و غذا فراهم خواهند کرد و کیفیت آب منطقه را نیز بهبود خواهند بخشد چون صدف ها نیتروژن و مواد غیر ارگانیک را با فیلتر کردن از آب جدا می کنند.
سود پروژه محدود به آب و حیات دریایی نخواهد بود. این پروژه باعث ایجاد شغل خواهد شد که به خاطر افرادی خواهد بود که صدف ها را جمع آوری و به محل های نگهداری منتقل می کنند. تجارت ها هم در زمینه دفع سازگار با محیط زیست زباله هایشان از این پروژه سود خواهند برد.
الکس اسمیت از رستوران Little Creatures که یکی از رستوران های اهدا کننده صدف است به Australian Geographic گفت که در عرض دو سال، تولید زباله این رستوران 2500 کیلوگرم کاهش یافته است و نکته خوب این است که به جای دور انداختن آنها، می توان با آنها کاری انجام داد.
سایمون و تیمش امیدوارند که موفقیت پروژه آنها در پورت فیلیپ بی در پروژه های مشابه دیگر در Gulf St Vincent در ساوت استرالیا و Oyster Harbour در وسترن استرالیا نیز تکرار شود.
