در حالی که دولت فدرال استرالیا هشدار داده است تصویب یک لایحه مربوط به انتقال پناهجویان بیمار از جزیره های مانوس و نارو باعث خواهد شد تا قایق های بیشتری راهی استرالیا شوند، گروه های مدافع پناهجویان چنین ادعایی را رد می کنند و یک کارمند سابق وزارت مهاجرت استرالیا می گوید مرزهای هوایی استرالیا به مراتب آسیب پذیرتر از مرزهای آبی آن هستند.
گروه های حامی پناهندگان از تصویب لایحه موسوم به medivac در پارلمان استرالیا حمایت کرده اند.
این لایحه به پزشکان این اختیار را می دهد تا در مورد ضرورت انتقال پناهجویان از بازداشتگاه های جزیره های مانوس و نارو به استرالیا برای مداوای پزشکی تصمیم بگیرند.
دولت فدرال استرالیا هشدار داده است تصویب این لایحه باعث تضعیف مرزهای استرالیا خواهد شد، اما گروه های مدافع پناهندگان این ادعا را رد می کنند.
مارک پرسل (Marc Purcell) رییس شورای توسعه بین المللی استرالیا (ACFID) می گوید تصویب این لایحه گامی رو به جلو برای پایان دادن به خشونتی است که در مورد پناهجویان و پناهندگان صورت گرفته است.
وی می گوید: "این اقدامی بسیار مهم است که توسط پارلمان استرالیا انجام شده است در مورد این که استرالیا باید با افراد به طور انسانی رفتار کند و وقتی مردم به طور جدی بیمار باشند شما نمی توانید پشت شعارهای سیاسی پنهان شوید و باید اقدامات پزشکی لازم را انجام دهید. این فقط حقوق بشر اساسی است."
آقای پرسل می گوید بازداشت بی پایان روی سلامت روانی پناهجویان مانوس و نارو تاثیر گذاشته است.
وی می گوید: "برخی از این افراد از مقادیر زیادی دارو استفاده می کنند ولی هیچ کمکی به وضعیت آنها نشده است. برخی دیگر به طور دردناک سعی می کنند به خود صدمه بزنند و همچنین شما شاهد انواع بیماری های مزمن هستید که می تواند به صورت از دست رفتن تدریجی قدرت بینایی و یا بیماری های قلبی باشد."
در سال ۲۰۱۸ یک ارزیابی مستقل توسط شورای توسعه بین المللی استرالیا نشان داد وضعیت جزیره مانوس حاکی از شکست دولت استرالیا در مراقبت از افرادی است که در خارج از مرزهایش بازداشت کرده است.
فیل گلندنینگ (Phil Glendenning) رییس شورای پناهندگان استرالیا یکی از افرادی است که از عملکرد دولت استرالیا در گذشته انتقاد می کند و امیدوار است لایحه جدید شرایط بهتری برای مداوای پناهجویان فراهم کند.
وی می گوید: "ما در این خصوص نگرانی های خود را ابراز کردیم، بویژه در مورد ۲۱ نفر، ولی دولت فقط در مورد ۲ نفر از آنها اقدام کرد. این می تواند کمک به افرادی که نیاز به درمان طولانی مدت دارند را آسان تر کند."
آقای گلندنینگ می گوید این ادعای دولت که پناهجویان و پناهندگان همین الان هم به مراقبت های پزشکی مناسب دسترسی دارند درست نیست.
وی می گوید: "چیزهایی مثل MRI، اسکن های پزشکی ویژه و خدمات تخصصی اینجا موجود هستند نه در نارو و قطعا نه در جزیره مانوس. بنابراین این راه را برای دسترسی به چنین چیزهایی فراهم می کند، خدماتی که اگر ما در یک شهر زندگی کنیم اطمینان داریم که در صورت نیاز به آنها دسترسی خواهیم داشت."
آقای گلندنینگ می گوید اگر مراقبت های پزشکی لازم وجود داشت می شد جلوی خیلی از موارد مرگ و میر در نارو و مانوس را گرفت.
وی می گوید: "ما شاهد این بوده ایم که افراد بر اثر عفونت شدید مردند، یا به دلیل سکته قلبی و ناتوانی در احیای آنها جان خود را از دست دادند و ما همچنین شاهد افرادی بودیم که به مرحله خودکشی رسیده اند. این وضعیت باید پایان یابد."
آقای گلدنینگ می گوید این ادعای دولت که افرادی که برای درمان به استرالیا آورده خواهند شد ممکن است افرادی باشند که مرتکب تجاوز، سوء استفاده جنسی از کودکان و یا قتل شده باشند یک تاکتیک برای ایجاد هراس است.
وی می گوید: "این واقعیت ندارد چون ما می دانیم که این افراد سه بار مورد بررسی قرار گرفته اند. یک بار توسط کمیسیون عالی پناهندگان سازمان ملل، یک بار توسط دولت آمریکا و یک بار توسط دولت استرالیا. بنابراین ما تا حد زیادی می دانیم این افراد که هستند."
آقای پرسل می گوید حتی اگر این افراد در مانوس و یا نارو مرتکب جرم شده باشند، نباید باعث شود تا از مراقبت پزشکی محروم شوند.
وی می گوید: "این اشتباه خواهد بود اگر در سیستم زندان های استرالیا افراد حبس شوند ولی مراقبت پزشکی مناسب به آنها ارائه نشود و این چیزی است که دولت می گوید باید انجام شود؟ به نظرم این ها تناقض دارند."
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا می گوید تصویب این لایحه باعث تضعیف مرزهای استرالیا خواهد شد و افراد بیشتری را تشویق خواهد کرد تا سعی کنند با قایق خود را به این کشور برسانند.
تیم کاستلو (Tim Costello) فعال ارشد مرکز World Vision Australia به ABC گفته است چنین چیزی بعید است.
وی می گوید: "اگر قرار بود قایق ها دوباره راهی شوند، باید این کار را زمانی می کردند که برخی از پناهجویان به آمریکا فرستاده شوند چون این به آنها امید می داد و همچنین محصولی که بتوانند بفروشند. باید وقتی راهی می شدند که کودکان و خانواده هایشان را از نارو خارج کردیم و می دیدند یک مسیر باز شده است."
عبدل ریزوی (Abdul Rizvi) یکی از کارمندان سابق وزارت مهاجرت استرالیا به ABC گفته است تحت شرایط کنونی، مرزهای هوایی استرالیا آسیب پذیرتر از مرزهای دریایی آن خواهند بود.
وی می گوید: "در سال مالی ۲۰۱۷-۲۰۱۸ تعداد افرادی که با ویزاهای بازدید از استرالیا وارد این کشور شدند و سپس تقاضای پناهندگی کردند بیشتر از هر سال دیگری در تاریخ استرالیا بود. اما دولت استرالیا این وضعیت را به مردم توضیح نداده است. در طول سه سال گذشته طبق تخمین من حدود ۶۰ هزار نفر با ویزاهای کوتاه مدت وارد استرالیا شدند و تقاضای پناهندگی کردند و در حال حاضر در جامعه و منتظر بررسی تقاضاهایشان هستند."
