گریس Grace ۲۳ ساله با خانواده‌اش در تعطیلاتی در منطقه Lakes Entrance، ویکتوریا بود ، وقتی مردی شروع کرد به فریاد کشیدن بر سر او و خواهرش .
او می‌گوید: "خواهرم و من منتظر پدر و مادرمان بودیم و همانطور که در خیابان ایستاده بودیم، مردی آن طرف جاده کاملا شروع کرد به داد زدن کرد و همینطور یک سر ادامه داد و داد ، من حتی نمی دانم چگونه توصیفش کنم ، خیلی وحشتناک بود زیرا او جیغ می کشید و حتی نمی شد دقیقا فهمید که او چه می گفت. دشوار بود اما چیزی شبیه به اینکه "مردم چین به اینجا حمله کرده‌اند" بود و اشاره به کووید، که مردم چین اکنون انتظار آن را داشته اند."
گریس از چهار سالگی با خانواده‌اش از چین به استرالیا مهاجرت کرده و می گوید از سن جوانی مرتبا تجربه آزار و اذیت جنسی یا نژادی را در فضاهای عمومی داشته است.
او می‌گوید: "یک بار داشتم در جاده اصلی نزدیک تقاطع چراغ قرمز می دویدم که بعضی ماشینها پشت در پشت چراغ قرمز منتظر بودند ، وقتی از جلوی یکی از ماشینها دویدم ، متوجه شدم که مردی از پنجره به بیرون تکیه داده و با دوربین تلفنش داشت از من یا عکس یا فیلم می‌گرفت که صحنه بسیار وحشتناکی بود. بعد آنها چیزهایی گفتند که من به یاد نمی آورم زیرا در آن لحظه از کارشان شوکه و وحشتزده شده بودم و حتی نمی‌فهمیدم که چه خبره."
گریس فقط یکی از صدها زنی است که در استرالیا چنین تجربه‌هایی دارند.
گزارشی از سازمان It’s Not a Compliment از ایالت ویکتوریا نشان داده شده است که توجه ناخواسته به زنان در فضاهای عمومی چقدر شایع است و می‌تواند آزاردهنده باشد و چگونه می تواند با سوءاستفاده‌های نژادپرستانه یا همجنسگرا ستیزانه لایه لایه شود.
این گزارش با عنوان "تصویری از تجربه آزارهای خیابانی در ویکتوریا" ، شهادت ۳۴۳ پاسخ دهنده گمنام را بین ماه‌های آگوست و نوامبر سال گذشته جمع آوری کرده است.
برخی از یافته‌ها نشان می دهد که تقریباً ۹۰ درصد شرکت کنندگان در شش ماه گذشته آزار خیابانی را تجربه کرده اند.
هفتاد و پنج درصد این زنان، حداقل یک بار در ماه آزارهای خیابانی را تجربه کرده اند.
"آزار و اذیت خیابانی قطعاً خیلی شایع‌تراز آن است که مردم فکر می کنند ، هنوز هم یک مسئله واقعی است که هر روز اتفاق می افتد. گروه های اقلیت ، افراد رنگین پوست ، افرادی که از جامعه دگرباشان جنسی LGBTQ هستند یا افراد معلول - به ویژه زنان در این جوامع، اگرچه آنها با آزار و اذیت جنسیتی روبرو می شوند که همه زنان با آن روبرو هستند ، اما آنها به دلیل هویت خود با این سطح آزار و اذیت روبرو می شوند ، به ویژه اگر برای افراد دیگر در خیابان قابل تشخیص باشد. "
ناتاشا شرما یکی از پژوهشگران و مامورهایی است که با 'It's not a compliment کار می‌کند.
وی می گوید بسیاری از قربانیان آزار و اذیت فضاهای عمومی معمولاً در نتیجه با مشکلات بهداشت روان دست و پنجه نرم می کنند.
او می‌گوید: "نتایج این آزار و اذیت‌ها معمولاً مانند بسیاری از افسردگی‌ها و اضطراب‌ها است که بلافاصله و به شکل اثرات طولانی مدت پس از این رفتارها به وجود می‌آیند. بسیاری از این زنان مسیرهای خود را تغییر داده ، مسیرهای محلی خود را به پیاده روی، به مغازه ها یا دانشگاه ، اساساً دسترسی خود به فضاهای عمومی را محدود می‌کنند. "
همچنین ماریا هاک، از مرکز چند فرهنگی برای سلامت زنان در ویکتوریا ، می گوید که این یک روند نگران کننده است.
او می‌گوید: "ما طبق تحقیقات می دانیم که زنان مهاجر و پناهنده آزار و اذیت جنسی را تجربه می کنند اما آنها آن را متفاوت از سایر زنان تجربه می کنند زیرا آزار و اذیت جنسی که آنها تجربه می کنند، با تاریخ نژادپرستی نیز گره خورده است. به نظرم مهمترین چیزی که باید بخاطر بسپاریم درباره زنانی است که از نظر نژادی به وضوح متفاوت هستند، و اینکه آزار و اذیت خیابانی بسیار با نژادپرستی و امتیاز سفید بودن گره خورده است. "
این بررسی همچنین نشان داده که ۸۶ درصد پاسخ دهندگان هرگز حادثه آزار خیابانی را گزارش نکرده اند.
از بین کسانی که این کار را انجام داده‌اند ، بیشتر از ۹۱/۵ درصدشان از نتیجه یا ناراضی و یا به شدت ناراضی بوده‌اند.
خانم شرما می گوید مداخله مفید جامعه مدار یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به غلبه بر آزارهای خیابانی است.
اما گریس می‌گوید آزار و اذیت خیابانی تنها قسمت کوچکی از مسئله نژادپرستی گسترده در استرالیا است.
او می‌گوید: "آزار و اذیت خیابانی نوک کوه یخ است. آنچه که می توانیم به آن اشاره کنیم و بگوییم ، این نژادپرستی است و همه در قطار شنیده و موافق هستند که نژادپرستی است. اما موارد بسیار بیشتری وجود دارد که نژادپرستی است." برای اینکه به کسی احساس ناامنی یا "دیگری-گرایی" داد لازم نیست که حتما دست به خشونت بزنی، می تواند به ظاهر خیلی بی‌آزار باشد، یا روشی خاص که رسانه ها یک موضوع خبری را قاب می کنند یا حتی روشی که می توان با آن سیاست گذاری کرد ، نیت خوب است اما این نژادپرستی از عواقب ناخواسته آن باشد. "
