در صنعت opal - سنگهای گرانبها- فسیلها ارزش زیادی ندارند و به عنوان دستاوردهای جانبی محسوب می شوند. اما برای مایک پوبن (Mike Poben) که یکی از خریداران opal است، وضعیت به نوع دیگری رقم خورد. آقای پوبن توانست به طور معجزه آسایی در قطعات opal دو تکه از استخوان آرواره جانوری را کشف کند که تقریبا اولین گونه جدید دایناسور کشف شده در ایالت نیو ساوت ولز در طول یک قرن محسوب می شود.
به گزارش، زمان این کشف آگوست سال ۲۰۱۳ بود زمانی که آقای پوبن دو کیسه ضایعات opal را از یکی از معدنکاران Lightning Ridge خریداری کرد. او محتوای یکی از کیسه ها را که خیلی خوب نبود برای فروش گذاشت. اما درون کیسه دوم را به دقت بررسی کرد چون بر اساس تجربه می دانست که گاهی اوقات در ضایعات opal فسیل هم پیدا می شود. در حین گشتن داخل کیسه بود که چیزی شبیه دندان توجه اش را به خودش جلب کرد.
آقای پوبن در این باره می گوید: «در آن لحظه شگفت انگیز صدایی در سرم تکرار می کرد: دندان، دندان. اولش نمی دانستم که این می تواند دندان یک دایناسور باشد اما از شکل ظاهری دندان فهمیدم که باید دندان یک جانور گیاهخوار باشد. جالب اینجا بود که هیچ کس کیسه دیگری را که برای فروش گذاشته بودم نخرید و بعد از نه روز کیسه را به خودم برگرداندند. این بار با دقت داخل کیسه را بررسی کردم و ناگهان یک قطعه دیگر، که کوچکتر از قطعه قبل بود، را در آن دیدم. در آن لحظه اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که این قطعه نمی تواند از همان استخوان آرواره قبلی باشد. اما بعد از مقایسه دو قطعه متوجه شدم که توانسته ام دو قطعه استخوان مربوط به یک آرواره واحد را کشف کنم».
آقای پوبن تکه های استخوان را به Australian Opal Centre در Lightning Ridge برد. در نتیجه، موضوع به اطلاع دکتر فیل بل، فسیل شناس دانشگاه New England و تیمش در Armidale رسید و بعد از دو سال مطالعه، تیم تحقیقاتی توانست گونه جدیدی از دایناسور به نام Weewarrasauras Pobeni را کشف کند. این اسم، در واقع ترکیبی از اسم کاشفش آقای پوبن و محل کشفش یعنی Wee Warra است.
دایناسور جدید یک جانور کوچک گیاهخوار دوپا بوده که حدود ۱۰۰ میلیون سال قبل یعنی زمانی که مناطق مجاور معدن Lightning Ridge، شاهد بارندگیهای بسیار زیادی بودند بر روی زمین زندگی می کرده است. به عقیده دکتر بل این دایناسور احتمالا به اندازه یک حیوان خانگی بوده است. به گفته او، این خزندگان ماقبل تاریخ احتمالا جانورانی آرام بودند چرا که برای محافظت از خود در برابر دایناسورهای غول آسا و درنده، تشکیل خانواده داده و یا در گله های کوچک زندگی می کردند. این تمام چیزی است که از بررسی دو قطعه استخوان آرواره ۲۲ و ۲۶ میلی متری این دایناسور و اطلاعات مربوط به گونه های مشابه به دست آمده است.
به گفته دکتر بل، احتمال یافتن فسیل در تمامی مناطق حاوی opal در استرالیا وجود دارد اما فقط در منطقه Lightning Ridge فسیل دایناسور پیدا می شود و چون اکتشاف نیازمند جستجو در ضایعات ریز معادن opal است، تمام گونه هایی که تا حالا دانشمندان کشف کرده اند، فقط قطره ای از دریاست. با وجود این، اکوسیستم شگفت انگیز هنوز هم به ما چیزهای جدیدی ارائه می دهد.
در کل، علی رغم اینکه opal نقشی اساسی در کشف فسیلها ایفا می کند، اما فرایند معدنی opal در بسیاری موارد باعث از بین رفتن فسیلها هم می شود. از آنجایی که عمر صخره های استرالیا از دایناسورها هم قدیمی تر است، دانشمندان فقط از طریق بررسی فسیلهای موجود در opal می توانند تصوری از گونه های بومی به دست بیاورند. برای مثال، در Lightning Ridge تمامی صخره های حاوی فسیل در زیر زمین قرار دارند و به هیج وجه نمی شود آنها را در سطح زمین پیدا کرد. به همین دلیل، در حال حاضر دانشگاه New England برای تکمیل اطلاعات موجود در جستجوی معادنی است که اگرچه ممکن است از نظر اقتصادی با ارزش نباشند اما قابلیت ایجاد فسیل را در طول سالیان دراز داشته اند.
خلاصه اینکه، اگر شانس با ما یار نبود و اگر چشمان تیزبین آقای پوبن دقت به خرج نمی دادند، آن دو قطعه استخوان هم ممکن بود هرگز پیدا نشود.
