کمیسیون کار منصفانه حداقل حقوق و دستمزد در استرالیا را ۷۱۹ دلار و بیست سنت در هفته یا کمی پایین تر از ۱۹ دلار در هر ساعت اعلام کرد.
با آنکه این میزان به مراتب پایین تر از۷/۲ درصد افزایش حقوق درخواستی توسط اتحادیه ها در استرالیا است اما همین میزان افزایش که باید آن را معادل ۳/۵ درصد افزایش دانست، بالاتر از میزان تورم در کشور است.
اعلام این خبر به معنای افزایش حقوق و دستمزد برای ۲/۳ میلیون نفر از کم درآمدترین کارگران استرالیایی است.
ایان راس (Iain Ross) ریاست کمیسیون کار منصفانه استرالیا می گوید شاخص های اقتصادی هم اکنون در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته خبر از یک اقتصاد ملی و بازار کار سالم در آینده می دهند.
او می گوید: " شرایط اقتصادی غالب، فرصتی برای بهبود نسبی استانداردهای زندگی افراد کم درآمد را فراهم نموده است و آنها را قادر می سازد تا نیازهای خود را بهتر برآورده کنند. شرایط به گونه ای است که باید گفت می توان افزایش دستمزد واقعی برای آن دسته از کارگرانی که دستمزد آنها در محدوده حداقل دستمزد ملی یا سیستم های موسوم به modern award هستند، تعیین کرد".
شورای اتحادیه های تجاری استرالیا موسوم به ACTU پیشتر پیشنهاد کرده بود که حداقل حقوق و دستمزد در هر هفته در استرالیا به میزان ۵۰ دلار در هر هفته افزایش پیدا کند.
این در حالی است که سالی مک مانوس دبیر شورای اتحادیه های تجاری استرالیا از تصمیم مذکور استقبال کرده و گفته است این بیشترین درصد افزایش حقوقی است که کمیسیون کار منصفانه تا کنون آن را تصویب کرده است.
خانم مک مانوس اگرچه هشدار داده است که نیاز به انجام اقدامات بیشتری در این خصوص وجود دارد.
او گفت: "این به معنای ۱/۶ درصد افزایش حقوق برای این افراد از اول جولای این سال خواهد بود. این امر به دلیل آن صورت می گیرد که هر یک از اعضای اتحادیه در سرتاسر کشور برای این افزایش حقوق جنگیدند. آنها برای افزایش حداقل میزان حقوق و دستمزد کارگران جنگیدند. این به معنای ۱۲۰۰ دلار در سال حقوق بیشتر برای کارگران تمام وقت آنهم به دلیل جنبش اتحادیه های تجاری است".
اگرچه این نیز گفتنی است که کارگرانی که در کنار خانم مک مانوس در این کنفرانس خبری به همین منظور شرکت کرده بودند، کمتر از او تحت تاثیر این خبر قرار گرفته بودند.
یک نظافتچی که در یک مرکز خرید کار می کرد گفت اعلام این خبر کمک چندانی به او برای خریداری مسکن یا بچه دار شدن نخواهد کرد.
او گفت: "همه درآمد من یا صرف پرداخت قبوض می شود یا باید با آن اجاره خانه را پرداخت کنم. این یعنی من حتی نمی توانم یک غذای خوب با همسرم در بیرون بخورم یا آنکه نمی توانم حتی به فکر بچه دار شدن باشم زیرا شما می دانید که بچه دار شدن در استرالیا چقدر هزینه بر است. اینطور نیست؟"
