نسل آینده بدون شک از خیلی جهات بسیار متفاوت با ما خواهد بود. شهرنشینی و به طور همزمان فناوری های جدید و خودکار به سرعت در حال گسترش است. وقتی که ایده حرکت خودروهای بدون راننده به میان می آید، این دو حوزه و نمودارهای رشد آنها به هم می رسند و به هم مرتبط می شوند.
اما وقتی که در آینده خودروهای بدون راننده چیزی عادی به حساب آمدند، سیمای شهرها چگونه خواهد بود؟ در اینجا با نقل مطالبی از ، به تاثیر این فناوری بر طراحی شهری و فعالیت و زندگی ساکنان شهرها می پردازیم.
تصویر ما از حمل و نقل
بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۲۰۱۶، بیش از دو سوم جمعیت فعال استرالیا هر روز سوار بر خودرو خود سرکار می روند و پنج درصد دیگر هم مسافران خودروها هستند.
وقتی که در آینده خودروهای بدون راننده وارد چرخه حمل و نقل شوند، مسافران لازم نیست که وقتشان را صرف تمرکز بر جاده و رانندگی کنند و این باعث می شود که فرصت برای انجام کارهای دیگر ایجاد شود.
مردم در چنین شرایطی می توانند از راه دور و در حال رفت و آمد به محل کار، کار کنند. نرمش، کتاب خواندن و حتی خوابیدن در چنین شرایطی عادی خواهد شد و همه اینها نهایتا موجب تغییر رفتار، سبک زندگی و اولویت های ساکنان شهرها خواهد شد.
حجم عظیم اطلاعات
به گفته مدیر عامل شرکت اینتل، آقای Brian Krzanich، هر خودرو بدون راننده در جاده به اندازه سه هزار نفر انسان اطلاعات تولید خواهد کرد. دلیل این امر این است که خودروها نیاز دارند که بی وقفه اطلاعات را دریافت کرده و عملکردشان را بر اساس آنها تنظیم کنند. این اطلاعات بسیار متنوع هستند. اطلاعاتی مثل شرایط جاده، خطرات احتمالی، ترافیک محل های اطراف و اطلاعات مربوط به مکان ها و زمان های توقف.
شهرهای آینده باید طوری طراحی شوند که امکانات لازم برای انتقال چنین حجم بالایی از داده ها را داشته باشند تا امکان پایش ترافیک و شرایط جاده ها وجود داشته باشد و خودروهای بدون راننده بتوانند با ایمنی کافی مسیریابی کنند.
امنیت فضای مجازی و مشکلات حریم خصوصی
به خاطر اطلاعات عظیم ارسالی و دریافتی خودروهای بدون راننده، این ماشین ها یکی از اهداف اصلی در انجام جرایم اینترنتی خواهند بود و هکرها با حمله به این خودروها به دنبال جمع آوری اطلاعات شخصی افراد و اطلاعات مربوط به مسیرهای روزانه حمل و نقل صاحب خودرو خواهند بود.
به خاطر پیچیدگی سیستم هوشمند هدایت خودرو و چیزهای مختلفی که این سیستم باید در نظر بگیرد، این مشکل می تواند بدتر هم شود. سیستم هدایت این خودرو ها از میلیون ها خط از کدها تشکیل شده است و این حجم از داده ها کار چک کردن امنیت آن ها را سخت تر می کند.
شهرهایی که می خواهند این خودروها در آنها تردد کنند، باید قوانین و استانداردهای لازم را برای کمک به این صنعت برای طراحی و ساخت خودروهای امن برای تردد در جاده ها فراهم کنند.
تغییر در طراحی و استفاده از زیرساخت های شهری
یکی از تاثیرات دیگر خودروهای بدون راننده، تاثیر آنها بر طراحی و ساخت زیرساخت های حمل و نقل در آینده است.
به عنوان مثال، فضای مورد نیاز برای پارک کردن خودروها تا حد زیادی کاهش می یابد چون لازم نیست که فضای پیاده شدن هم مسافر و هم راننده در نظر گرفته شود. پژوهش های انجام شده توسط موسسه تحقیقات حمل و نقل دانشگاه تورنتو نشان داد که استفاده از این خودروها نیاز به فضای پارکینگ را به طور متوسط ۶۲ درصد و در بهترین حالت ۸۷ درصد کاهش خواهد داد.
ساختمان های فعلی مثل فرودگاه ها که رابطه تنگاتنگی با پارکینگ ها دارند هم باید خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. به خاطر پیچیدگی و قابلیت های فنی لازم برای استفاده از خودروهای بدون راننده، فرصت های جدیدی برای ارتقاء زیرساخت های شهری و سرمایه گذاری در تاسیسات و فناوری اطلاعات در شهر ایجاد خواهد شد.
تغییر در بازار کار و مهارت های مورد نیاز
جنبه دیگری که توسط این خودروها تحت تاثیر قرار خواهد گرفت، اشتغال است. آقای Thomas Frey که یک متفکر در زمینه آینده فناوری در دنیاست پیش بینی می کند که با ورود این خودروها به بازار، ۱۲۸ شغل از بین خواهد رفت، اگرچه شغل های جدید هم ایجاد خواهد شد. شغل هایی مثل طراحی دکور داخل خودرو، مهندسی هدایت خودروهای بدون سرنشین و مهندسی سیستم های کنترل ترافیک.
