استرالیا آزمایش مواد آرایشی روی حیوانات را ممنوع می کند

Getty Images

Source: Getty Images

اپلیکیشین رادیو اس بی اس را دریافت کنید

راه های دیگر شنیدن

اوایل ماه جاری میلادی لایحه ای به مجلس نمایندگان استرالیا ارائه شد که بر اساس آن آزمایش مواد شیمیایی صنعتی که به طور خاص برای مصارف آرایشی طراحی شده اند روی حیوانات ممنوع خواهد شد.


اوایل ماه جاری میلادی لایحه ای به مجلس نمایندگان استرالیا ارائه شد که بر اساس آن آزمایش مواد شیمیایی صنعتی که به طور خاص برای مصارف آرایشی طراحی شده اند روی حیوانات ممنوع خواهد شد.

لایحه ارائه شده طیف وسیعی از محصولات را تحت تاثیر قرار خواهد داد. تعریف قانونی مواد آرایشی هر چیزی است که روی بدن یا در دهان قرار داده می شود تا تغییری در ظاهر ایجاد کرده یا آن را تمیز و خوشبو کند و از آن حفاظت کند. بر این اساس، صابون ها، شامپوها، مرطوب کننده ها، قالب های مو، عطرها و خوشبو کننده ها همه در این فهرست قرار می گیرند.

تخمین دقیق اینکه چه تعداد حیوان بر اساس این محدودیت تحت تاثیر قرار می گیرند، مشکل است چون شرکتها تمایلی به اعلام آزمایش محصولاتشان روی حیوانات ندارند و نتیجه این آزمایش ها هم اغلب منتشر نمی شود. تعداد حیواناتی که در حال حاضر مورد آزمایش قرار می گیرند به احتمال زیاد نسبتا کم است، اما تصویب این قانون باعث بهبود وضعیت زندگی آنها خواهد شد و به علاوه پیامی مهم از سوی استرالیا به جامعه جهانی ارسال خواهد کرد.

آزمایش های آرایشی معمولا واکنش پوست و چشم حیوانات را اندازه گیری می کنند و تنفس آنها را در زمان استفاده از مواد شیمیایی با غلظت بالا مورد بررسی قرار می دهند. تست های دیگر تاثیر بالقوه این مواد را در ایجاد سرطان ها، اختلالات جنینی و جهش ژنتیکی مورد پژوهش و اندازه گیری قرار می دهند.

 

جنبش جهانی منع آزمایش های آرایشی روی حیوانات

این تجربه، تاریخی پر فراز و نشیب داشته است. این آزمایش ها به طور فزاینده با مخالفت مردم روبروست اما بسیاری از دولت ها – از جمله دولت استرالیا – انجام آن را برای برخی از محصولات آرایشی جدید اجباری کرده اند. دلیل این امر این است که مواد اولیه سازنده این محصولات می توانند بالقوه خطرناک باشند.

مهمترین فعال در این عرصه، اتحادیه اروپاست. پس از اینکه آزمایش روی حیوانات در سال 1986 در آلمان منع شد، این ممنوعیت رفته رفته گسترش پیدا کرد و تا سال 2004 کل اتحادیه اروپا را در برگرفت. در سال 2009 این ممنوعیت شامل مواد سازنده محصولات هم شد. از آنجایی که ایالات متحده آمریکا و ژاپن صادر کنندگان عمده محصولات به اتحادیه اروپا بودند، واردات به اتحادیه مورد بررسی دقیق قرار گرفت و واردات محصولات آرایشی آزمایش شده روی حیوانات در سال 2013 ممنوع شد.

از آن زمان تا کنون، اسراییل، هند، نروژ، نیوزیلند، کره جنوبی، ترکیه، تایوان و بخش هایی از برزیل هم به این ممنوعیت پیوسته اند. با این حال Humane Society International برآورد می کند که هنوز یکصد تا دویست هزار حیوان در سال مورد آزمایش مواد آرایشی قرار می گیرند.

ایالات متحده هم در حال بررسی پیوستن به این ممنوعیت است که باعث ضعیف شدن صنایعی خواهد شد که هنوز از حیوانات برای آزمایش محصولات استفاده می کنند. تا همین اخیرا در چین همه محصولات آرایشی می بایست روی حیوانات آزمایش می شدند، اما اکنون این قانون کمی تعدیل شده و برای محصولات مربوط به مو، پوست و ناخن و نیز عطرها سخت گیرانه نیست.

 

موقعیت استرالیا

آزمایش مواد آرایشی تا جولای سال 2018 همچنان برای برخی از مواد اولیه آرایشی در استرالیا الزامی خواهد بود چون وزارت بهداشت آنها را به طور بالقوه خطرناک می داند. بعد از این زمان، مواد شیمیایی که فقط قرار است در محصولات آرایشی استفاده شوند روی حیوانات آزمایش نخواهند شد. مواد شیمیایی که برای کاربردهای دیگر استفاده می شوند ممکن است همچنان روی حیوانات آزمایش شوند که این امر راه گریزی برای سازندگان خواهد بود.

با این حال، بسیاری از مواد اولیه پیشتر به طور گسترده روی حیوانات تست شده اند و نیازی تکرار آزمایش ها نیست و برای بقیه روش های جایگزین در حال توسعه است که شامل آزمایش های کلینیکی روی انسان و استفاده از نمونه های پوست باقیمانده از عمل های جراحی زیبایی است.

در سالهای اخیر تغییرات بزرگی در روش های جایگزین آزمایش مواد آرایشی صورت گرفته است. به عنوان مثل، می توان از تخم مرغ برای تشخیص آسیب احتمالی مواد شیمیایی به چشم انسان استفاده کرد. در آینده سلول های بنیادی تغییر یافته هم ممکن است برای این کار مورد استفاده قرار گیرند.

استرالیا دستورالعملی برای مراقبت از حیوانات و نحوه استفاده از آنها برای اهداف علمی تدوین کرده است. بر این اساس، پژوهش هایی که در آن حیوانات مورد استفاده قرار می گیرند باید مجوزهای لازم را از سازمان مربوطه داشته باشد که این سازمان ها معمولا دانشگاه ها یا ادارات دولتی هستند. برای دادن مجوز، لازم است کمیته ای درخواست مجوز را بررسی کند تا اطمینان حاصل شود که منافع انسان ها در این آزمایش ها ارزش آن را دارد که حیوانات آسیب ببینند.

در زمینه مواد آرایشی، آسیب به حیوانات معمولا زیاد و منفعت انسانها حداقلی است. با این حال به نظر می رسد که این کمیته ها برای احترام به الزامات دولتی، تمایل بیشتری به دادن مجوزها دارند.

اگرچه صنعت تولید لوازم آرایشی در استرالیا در مقیاس جهانی چندان بزرگ نیست، اما به سرعت در حال رشد است و به خصوص در زمینه تولید محصولات مربوط به مو، ضدآفتاب ها و محصولات ضد پیری به شدت در حال توسعه است.

اگر این لایحه تصویب شود، در سطح جهانی مورد توجه قرار خواهد گرفت و با ترغیب دیگر کشورها به این کار، باعث بهبود وضعیت زندگی حیوانات در سطح جهان خواهد شد. قدم استرالیا در این زمینه، هر چند کوچک، اما بسیار ارزشمند خواهد بود.


همرسانی کنید