Ο «δασκάλος» της αθλητικής δημοσιογραφίας, ο Γιάννης Διακογιάννης άφησε την τελευταία του πνοή του χθες σε ηλικία 91 ετών, κάνοντας φτωχότερο το χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της, με εμβληματική προσφορά σε εφημερίδες, τηλεόραση και ραδιόφωνο, διαμόρφωσε το χώρο και δίδαξε τα μυστικά του σε χιλιάδες συναδέλφους του.
Γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 1931 στη Αθήνα. Έχασε τον πατέρα του σε ηλικία 11 ετών από καρκίνο στον εγκέφαλο και η μητέρα του πούλησε το πιάνο της, με συνέπεια να το κόψει τα φτερά του στο χώρο της μουσικής, την οποία αγαπούσε περισσότερο και από τον αθλητισμό, όταν ήταν μικρός.
Σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία στη Γαλλία, από όπου ήταν ο παππούς του.
Το 1966 έκανε την πρώτη τηλεοπτική μετάδοση Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ελλάδα, με μαγνητοσκοπημένη περιγραφή.
Συνολικά κάλυψε όλα τα τουρνουά από το 1954 στην Ελβετία μέχρι το 1998 στη Γαλλία (το 1994 δεν ταξίδεψε στις ΗΠΑ λόγω διαφωνιών με την ΕΡΤ).
H περιγραφή του στον απίθανο τελικό της Ιταλίας με τη Δυτική Γερμανία το 1982 θα μείνει στην ιστορία.
Από το Σεπτέμβριο του 1966 έως το 1983 ήταν ο βασικός παρουσιαστής της εβδομαδιαίας αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής "Αθλητική Κυριακή" (αρχικά "Αθλητικά Νέα").
Υπήρξε νυμφευμένος με τη Βαρβάρα Δράκου, υιοθετώντας την κόρη της (από το γάμο με το δημοσιογράφο Οδυσσέα Ζούλα), την αείμνηστη Ρίκα Βαγιάνη.
«Ανάμεσα σε έναν τελικό παγκόσμιου κυπέλου και τη Μαρία Κάλλας στο Ηρώδειο, θα ήθελα να δω, εκατό φορές πιο πολύ, τη Μαρία Κάλλας στο Ηρώδειο. Ανάμεσα στην Κάλλας και τον Πελέ, θα διάλεγα την Κάλλας. Της έχω ακόμα μεγάλη αδυναμία» [Γιάννης Διακογιάννης, συνέντευξη στη Μυρτώ Λοβέρδου
Το χαρακτηριστικό χρώμα της φωνής του Γιάννη Διακογιάννη στις μεταδόσεις ήταν αυτό που τον έκανε, πέρα από αγαπητό στους Έλληνες φιλάθλους, και στίχο τραγουδιού του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
«Πώς μας ενώνει και πως μας δονεί του Διακογιάννη η φωνή» τραγουδούσε ο Κηλαηδόνης από τη δεκαετία του '80, για τον τρόπο με τον οποίο ο Διακογιάννη «ταξίδευε» όσους απολάμβαναν τις περιγραφές του.