به همین مناسبت، حکومت فدرال کارت ویژه‌ای را طراحی کرده است.
اما آیا اصلاً می‌دانید که این کارت سبز کوچک چگونه کار می‌کند؟
تعداد فزاینده‌ای از کارشناسان از حکومت می‌خواهند که تنها به طراحی یک کارت ویژه بسنده نکند.
نهادهای مطرحی که از مردم و کارمندان بخش سلامت و طبابت آسترالیا نمایندگی می‌کنند، می‌گویند که حکومت باید یک برنامه آموزشی عمومی را در مورد سیستم مراقبت‌های صحی کشور راه‌اندازی کند.
داکتر الیزابت دیونی، مدیرعامل انجمن سلامت مصرف‌کنندگان آسترالیا (CHF)، می‌گوید که با توجه به اهمیت حیاتی سیستم مراقبت‌های صحی برای همه آسترالیایی‌ها، مردم حق دارند که بدانند چگونه می‌توانند به بهترین وجه از آن استفاده کنند.
خانم دیونی می‌گوید که ۴۰ سال قبل، وقتی میدی‌کیر برای اولین بار راه‌اندازی شد، به لطف بحث‌های عمومی که پیرامون آن صورت گرفتند، مردم می‌دانستند که سیستم آن چگونه کار می‌کند و حکومت افرادی را استخدام کرده بود که وظیفه آن‌ها تشریح این سیستم برای مردم بود.
اما او می‌گوید که جوانان و کسانی که پس از سال ۱۹۸۴ به آسترالیا آمده‌اند، از این آموزش محروم بوده‌اند.
به گفته او، جوانان فقط با میدی‌کیر بزرگ می‌شوند و هیچ‌کس به آن‌ها یاد نمی‌دهد که چگونه کار می‌کند؛ سیستم میدی‌کیر در مکاتب تدریس نمی‌شود و حتا داکتران جوانی که تازه وارد نیروی کار می‌شوند، از خیلی از جنبه‌های آن آگاهی ندارند.
سی‌اچ‌اف یا انجمن سلامت مصرف‌کنندگان می‌گوید که عدم آگاهی در مورد سیستم صحی کشور باعث می‌شود مردم از مزایای آن محروم بمانند و پول بیشتری از جیب خود مصرف کنند.
کالج سلطنتی داکتران عمومی آسترالیا نیز همین نگرانی را دارد و در بیانیه‌ای خواستار راه‌اندازی برنامه‌ای برای افزایش آگاهی مردم در مورد سیستم صحی کشور، به‌ویژه میدی‌کیر، شده است.
هر دو سازمان استدلال می‌کنند در دورانی که مردم زیر فشار هزینه‌های زندگی هستند، اکنون مهم‌تر از همیشه است که بدانند از مراقبت‌های صحی رایگان و یارانه‌ای برخوردار هستند.
بر اساس آمار اداره احصائیه آسترالیا، شمار افرادی که در سال گذشته به دلیل هزینه از ملاقات با داکتر عمومی خود صرف نظر کرده یا آن را به تأخیر انداخته‌اند، بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته است.
اما آنچه نگران‌کننده است، این است که افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای بیشتر احتمال دارد که از مراجعه به داکتر خود صرف نظر کنند.
به نظر داکتر دیونی، این گروه از افراد ممکن است بیشترین بهره را از یک برنامه آموزشی در مورد میدی‌کیر ببرند.
از سوی دیگر، داکتر دِواکی مونانی، مدرس ارشد کار اجتماعی در دانشگاه چارلز داروین، می‌گوید که هرگونه برنامه آموزشی در مورد میدی‌کیر باید زمینه‌های فرهنگی و سیاسی جوامع مهاجر را نیز در نظر بگیرد و رابطه ویزه و دسترسی به میدی‌کیر برای آن‌ها توضیح داده شود.
داکتر مونانی می‌گوید که زبان نیز می‌تواند یک مسأله مهم در آموزش مراقبت‌های صحی و رساندن پیام‌های صحی به جوامع مهاجر باشد.
بيشتر بخوانيد
چطور به خدمات سقط جنین در آسترالیا دسترسی حاصل کنیم؟
به گفته او، نبود آگاهی درست باعث می‌شود که اعضای جوامع مهاجر، به‌ویژه دارندگان ویزه‌های موقت، از مطالبه حق شان از سیستم رفاهی و صحی کشور ترس داشته باشند.
او می‌افزاید که این ترس می‌تواند منجر به بی‌اعتمادی به نهادهایی چون سیستم مراقبت‌های صحی شود و ما باید به مهاجران یادآوری کنیم که دسترسی به میدی‌کیر حق اساسی انسانی شماست و هرچه نیاز دارید به آن دسترسی حاصل کنید.
در واقع داستان خود رسانه اس‌بی‌اس نیز با تلاش‌ها برای رساندن پیام‌های سلامت عمومی به جوامع غیرانگلیسی‌زبان گره خورده است.
این رسانه در سال ۱۹۷۵ توسط حکومت گاف ویتلم تأسیس شد و این همان سالی بود که سیستم میدی‌بانک که بعدها میدی‌کیر جانشین آن شد، راه‌اندازی شد.
