برای مردم ملل اولى، صحت چيز بيشتر از نداشتن بیماری یا ناراحتى است. صحت یک مفهوم کلى است که با تعامل پیچیده جنبههای فزیکی، عاطفی، اجتماعی و معنوی رفاه مشخص میشود.
بنابر این، طب سنتی بومی، صرف بر تداوی بیماریهای جسمی متمركز نیست، بلکه مىخواهد توازنى را بین ابعاد مختلف صحت بوجود بياورد.
داکتر الانا گال، زنى از قوم بومى تروولوی از سواحل شمالشرقی، از آوان جوانی به طب سنتی علاقه داشت.
«در خانه همیشه از دواهای طبیعی مختلف و تمام شیوههای مختلف استفاده میکردیم، از همین جهت معنویت و مراسم مختلف بخش بزرگ زندگی من بودند.»
Dr Alana Gall
او میگوید، اکثراً مردم اصطلاح Bush medicine یعنی داروی بتهای را بجای طب سنتی استفاده میکنند که این کار درک مردم را از چیستی طب سنتی محدود میکند.
مردم تمایل دارند که داروی بتهای را یک چیز فزیکی مانند دواهای استنشاقی، موضعی یا هم بلعیدنی تصور کنند.
اما او توضیح میدهد که «داروهای ما چیزی بیشتر از اینها است.»
طب سنتی شامل مراسم شفابخشی، طب معنوی و طبیبان سنتی است.
ما قلمرو و سرزمین ما را نیز بحث شفادهنده میبینیم. از همین جهت ما قلمرو دارویی نیز داریم. اما پشتوانه همه اینها همان چیزی است که در حال حاضر مردم در مورد آن صحبت میکنند و بحیث روشهای ما برای دانستن، بودن و انجام دادن محسوب میشوند.داکتر الانا گال
طبیبان سنتی
دبی واتسن یک نانکاری یا طبیب بومی سنتی از مردمان پیپلییاترایا از سرزمینهای Aṉangu Pitjantjatjara Yankunytjatjara در آسترالیای جنوبی است.
طبیبان نانکاری به تنظیم مجدد روح کمک میکنند. این طبیبان روح را جزء اصلی بدن انسان میدانند.
«من با دستانم به مردم شفا میبخشم، درون روح را میبینم، انرژی آنها و آنچه در داخل دارند را احساس میکنم و با روح کار میکنم.»
خانم واتسن توضیح میدهد که اگر روح بیجا یا بسته گردد، باعث درد، اضطراب و سایر امراض میشود.
او میگوید: «روح زخمی نمیشود و صدمه نمیبیند.»
توانایی شفادهی از یک نسل به نسل دیگر منتقل میشود.
خانم واتسن از قبیلهای سابقهدار درمانگران است. او در دوران جوانی این مهارت را از پدرش آموخته است.
«پدرم به من آموخت که یک درمانگر باشم، یک درمانگر قوی.»
Debbie Watson
این نهاد در حالى كه خدمات درمانى را به مردم بومی و غیربومی فراهم میكند، از قدامت چندين قرنۀ اين طبابت بومىها نيز حمايت و محافظت میکند.
داکتر فرانچسکا پانزیرونی یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت ANTAC است، که پیشینه حقوق بینالمللی بشر را دارد.
او از نزدیک با خانم واتسن به حيث بنیانگذار و مدیر عامل ANTAC همکاری می کند.
کنجکاوی او در مورد طب سنتی بومیان، او را به سوى اين رشتۀ ناشناخته شده سوق داد.
From left, Dr Francesca Panzironi and Debbie Watson
مردم به معنی واقعی خواهان طب سنتی بودند. این تنها یک نظریه نبود. مردم احساس بهتر و به آن ضرور داشتند.داکتر فرانچسکا پانزیرونی
پس از برقراری ارتباط با ngangkaris در آسترالیای جنوبی و مشاوره با جامعه، داکتر پانزویرونی نیاز دسترسی آسانتر به این خدمات را درک کرد.
در حال حاضر ANTAC درمان سنتی را در دسترس عموم مردم قرار داده است.
داکتر پانزیرونی میگوید، در حالیکه طب سنتی، جاگزین طب مدرن نمیشود، اما میتوانند پهلو به پهلو به کار خود ادامه داده و تداویهای که از لحاظ فرهنگی حساس استند را به مردم ارائه کنند.
«اینها در کنارهم کار کرده میتوانند»
برت رولینگ از جمله نوادگان بونگوری و ماتورا و یک دانشمند کیمیای تحلیلی است.
او می گويد که طب سنتی و طب معاصر، اگرچه به ظاهر متفاوت استند، اما میتوانند از دو دیدگاه منحصر به فرد مختلف، مکمل یکدیگر باشند.
یک طرف داستانهای شفاهی، آموزهها و اخلاقیات ما همراه با اسرار، و طرف دیگر روشهای کاری، ارقام و تحلیلهای سفیدپوستان قرار دارند. این دو قطب متضاد؛ اما مکمل یکدیگر اند.برت رولینگ
بطور مثال، اساس پراستامول ارقام، تحلیل و تجزیه علم مدرن است؛ اما طب سنتی که بحیث داستان شفاهی منتقل شده است، به همان اندازه موثر عمل کرده میتواند. این مسأله دو دیدگاه متفاوت؛ اما کاملاً مرتبط به یک موضوع است.
Brett Rowling
آقای رولینگ میگوید، وقت آن فرارسیده تا این دانش را سراسری ساخته و به مردم و جهان نشان بدهیم.
داکتر گال میگوید که جهان میتواند از این دانش استفاده کند.
«در آسترالیا، ما قدیمیترین فرهنگ تداوم یافته روی زمین را دارا هستیم. از همین جهت گفته میتوانیم، حکمتهای وجود دارند که چگونگی مراقبت از زمین و راههای استفاده از طب سنتی را به ما نشان میدهند.»
داکتر گال توضیح میدهد که اگر از این دانش استفاده کنیم، میتوانیم در برابر مشکلات امروز مانند انواع مکروبهای مقاوم به انتیبیوتیک، تفاوت ایجاد کنیم.
علم مدرن هم میتواند ارقام و تحلیلهای لازم را برای بررسی مصوونیت داروهای سنتی ارائه کند.
حفاظت از دانش
داکتر گال توضیح میدهد که بدون حفاظت مناسب از این دانش، بعضی از جوامع میل به اشتراک گذاشتن آن را ندارند و در بدترین حالت، بزرگان از دنیا میروند و این دانش را نیز با خود میبرند.
«واقعیت این است که دانش ما محافظت نمیشود. بدین معنی که ارائه آزادانه آن برای ما مصوون نیست.»
او میگوید که شرکتهای دواسازی، آرایشی، بهداشتی و زراعتی میتوانند این دانش را تجاری کرده، مفاد قابل توجه را بدست آورده و از این طرق، این دانش را از بین ببرند.
در نتیجه افراد که دارای این دانش استند، ممکن است نتوانند به آن دسترسی داشته و از آن بهره ببرند. این امر نیز نگرانیهای را در بارۀ پایداری ایجاد میکند.
هدف درازمدت داکتر گال این است که یک سیستم راه اندازی شود تا از طریق آن این دانش به نفع سلامت تمام جهان به اشتراک گذاشته شود.