سازمان غیرانتفاعی آکسفام با انتشار یک گزارش گفت تعدادی از برندهای بزرگ لباس در آسترالیا به کارگران خود در خارج دستمزدی که کفاف مخارج اولیه زندگی آن‌ها را بکند، پرداخت نمی‌کنند.
براساس گزارش آکسفام، دستمزد کافی برای زندگی باید نیازهای اولیه‌ای چون غذا، سرپناه، هزینه درمان و آموزش را پوشش دهد، اما آن‌چه را کارگران تعدادی از برندهای آسترالیایی در خارج دریافت می‌کنند، بسنده این مخارج نیست.
آکسفام آسترالیا با انتشار فهرستی از این برندها در آستانه فصل کریسمس گفت آن‌ها نتوانسته متعهد به پرداخت دستمزد کافی به کارگران زن تولیدکننده لباس‌های شان در کشورهایی چون ویتنام و بنگله‌دیش شوند.
نام‌های بزرگی چون جست جینز (Just Jeans)، پیتر الکساندر (Peter Alexander)، جی جیز (Jay Jays)، مایر (Myer)، ریورز (Rivers)، کتیز (Katies)، دبلیو لین (W. Lane) و بیگ دبلیو (Big W) شامل این فهرست هستند.
تانیا، ٢۱ ساله، به عنوان خیاط در بنگله‌دیش مرکزی کار می‌کند. Source: Oxfam Australia
همچنان برند اسپانیایی زارا (Zara) به خاطر خودداری از نام بردن کارخانه تولید پوشاک خود شامل این فهرست شده است.
هیچ‌کدام از این برندها در پاسخ به اسوشیتد پرس آسترالیا (AAP) اظهار نظر نکرده‌اند.
سارا روگن، رهبر گروه حقوق کارگر آکسفام آسترالیا گفت: ««دستمزد کافی زندگی، یک دستمزد تجملی نیست، بلکه حداقلی است که باید به تمام کارگران پرداخت شود، اگر قرار باشد آن‌ها از چرخه فقر بیرون شوند».
خانم روگن گفت این شرکت‌ها گنجایش و زمینه پرداخت دستمزد کافی برای زندگی به این کارگران را دارد.
نام‌های بزرگی چون زارا، جست جینز، پیتر الکساندر، جی جیز، مایر، ریورز، کتیز، دبلیو لین و بیگ دبلیو شامل فهرست برندهایی هستند که به کارگران کارخانه‌های خارجی دستم Source: AP
«زنانی که در بنگله‌دیش با ما صحبت کردند، به اندازه ٦٢ سنت در ساعت دستمزد دریافت کرده‌اند».
«آن‌ها وقتی مریض می‌شوند از عهده مصارف درمان برآمده نمی‌توانند، قادر به فرستادن کودکان شان به مکتب نیستند، مزدشان کفاف گذاشتن غذا روی دسترخوان را نمی‌دهد و از کودکان شان جدا می‌شوند».
این گزارش آکسفام تعدادی از بزرگترین برندهای لباس آسترالیایی و همچنان برندهای جهانی در بازار آسترالیا را پوشش داده است.
خانم روگن گفت: «ما تعدادی از شرکت‌ها را از طریق بررسی اندازه (بزرگی) و سهم شان در بازار آسترالیا و بازار هدف شان انتخاب کردیم».
آکسفام آسترالیا از این برندها می‌خواهد دستمزد کارگران تولیدی شان در خارج را بالا ببرند. Source: AAP
«ما در طول دو سال این کارزار با این برندها در ارتباط بوده‌ایم. در آستانه پخش این گزارش، به هرکدام از این شرکت‌ها نامه نوشتیم و خواسته‌های خود را توضیح دادیم».
به خاطر این گفت‌وگوها و فشار مبنی بر متعهد شدن به پرداخت دستمزد کافی، تعداد برندهای شامل فهرست از ۱۱ به ٩ کاهش یافته است.
این تحقیق که به سفارش آکسفام و از سوی دیلویت اکسس اکونومیکس انجام شده، می‌گوید زنان ۱٨ تا ٢٥ ساله حدود ٨٠ درصد کارگران کارخانه‌های صنعت پوشاک جهانی را تشکیل می‌دهند.
این گزارش تصدیق می‌کند که حداقل دستمزد در بنگله‌دیش برابر با ٣٩ سنت، در ویتنام ٦٤ سنت و در چین ٩٣ سنت آسترالیایی است.
اما پیش‌بینی می‌کند اگر شرکتهای بزرگ هزینه پرداخت دستمزد کافی برای زندگی به تمامی کارگران را روی دوش مشتریان هم بگذارند، تنها ۱٠ سنت در بهای یک تی‌شرت تغییر خواهد آمد.
