در راهپیمایی 'عدالت برای پناهندگان' که روز یکشنبه (۲۴ جولای) در سیدنی برگزار شد، بالغ بر ۱۵۰۰ نفر خواستار رفتار بهتر با پناهندگان و پناهجویان در آسترالیا و خارج از کشور شدند.
معترضان همچنین با محکوم کردن و «ظالمانه» خواندن سیاستهای حکومت پیشین آسترالیا در قبال پناهندگان و پناهجویان، از حکومت فعلی خواستند که ممنوعیت پذیرش پناهندگان از اندونزیا را رفع کند.
اِیَن رینتول، برگزارکننده این راهپیمایی و هماهنگکننده سازمان 'ائتلاف عمل پناهندگان' گفت: «ما امروز اینجا هستیم چون نیاز به تغییر اساسی داریم.»او گفت: «اولین تقاضای ما اعطای ویزههای دایمی به همه برای پایان دادن به بازداشت فرامرزی است. ما همچنین نیاز به افزایش فوری میزان پذیرش افغانها و رفع ممنوعیت حکومت موریسن در مورد اسکان مجدد پناهندگان از اندنزیا توسط حکومت البنیزی داریم.»
معترضان در حال حمل پلاکارتها در تظاهرات روز یکشنبه (۲۴ جولای) در تاون هال سیدنی. Source: AAP/STEVEN SAPHORE
آقای رینتول همچنین خواستار پایان دادن به بازداشت اجباری، بسته شدن تمامی بازداشتگاهها و توقف سیاست بازگرداندن قایقهای حامل پناهجویان شد.
با این حال، حکومت آنتونی البنیزی گفته است که به ادامه بازداشت فرامرزی و بازگرداندن قایقهای حامل پناهجویان عازم آسترالیا متعهد میماند.
جیم چالمرز، وزیر خزانهداری آسترالیا، اخیراً گفت: «آسترالیاییها میدانند، و قاچاقچیان انسان میدانند، که ما به عملیات مرزهای مستقل متعهد میمانیم.»
از سوی دیگر، اخیراً مصطفی عظیمیتبار، پناهنده کرد اهل ایران، با بردن دولت آسترالیا به محکمه/دادگاه فدرال و به چالش کشیدن وجهه قانونی بازداشت پناهجویان و پناهندگان در هوتلها خبرساز شد.
آقای عظیمیتبار در سال ۲۰۱۳ پس از آنکه با قایق به آسترالیا آمد، در جزیره کریسمس تحت بازداشت قرار داده شد.
حکومت آسترالیا سپس او را به بازداشتگاه فرامرزی خود در جزیره مانوس منتقل کرد. او بعد از سپری کردن مدت شش سال در مانوس، در نوامبر ۲۰۱۹ تحت قانون اکنون منسوخ موسوم به مِدِیوَک (Medevac) برای درمان به داخل آسترالیا منتقل شد. اما به جای تحت درمان قرار گرفتن، برای مدت یکسال در هوتل مانترا و سپس پارک هوتل تحت بازداشت قرار داده شد.
او در ماه جنوری ۲۰۲۱ با ویزه بریجینگ از بازداشت رها گردید.
در طول سال ۲۰۲۲ نیز دستکم ۳۱ پناهنده از بازداشتگاههای مهاجرت در داخل آسترالیا آزاد شدهاند.