هوزه فرانسیسکو (Jose ((ho-SAY)) Francisco) برای تحصیل در مقطع کارشناسی تجارت و علم از نیوکاسل به سیدنی نقل مکان کرده است.
او می گوید مدیریت چالش های مالی که با آنها روبرو است، امری بسیار جدی است.
او می گوید: "اجاره، غذا و دیگر هزینه ها بسیار بالا هستند به خصوص اگر کسی از شما حمایت نکند".
آقای فرانسیسکو به منظور پرداخت اجاره خود، یک سری پرداختی های حمایتی دولتی دریافت می کند. او که شدیدا گرفتار تحصیل است در عین حال به یک کار پاره وقت نیز مشغول است.
همانند بسیاری دیگر از جوانان استرالیایی آرزوی او فارغ التحصیلی از دانشگاه، پیدا کردن یک کار و خریداری یک خانه است.
و البته شاید بتوان گفت او به اندازه ذره ای هر چند کم به این رویا نزدیک تر شده است.
بر اساس تازه ترین گزارش ها، بهای خانه در شهرهای بزرگ استرالیا برای پنجمین ماه متوالی در ماه مارچ به میزان ۰۲ درصد کاهش پیدا کرد. این مر در واقع سبب شده تا نرخ متوسط رشد سالانه مسکن در استرالیا به ۰.۸ درصد برسد.
گفتنی است این نرخ در ماه مه سال گذشته ۱۱.۴ درصد بود.
اما با وجود چنین کاهشی، کیتی اچسون (Katie Acheson) از مرکزی موسوم به Youth Action می گوید دولت باید اقدامات بیشتری در جهت کمک به جوانان برای ورود به بازار مسکن انجام دهد.
او می افزاید: "این وظیفه دولت است تا شرایطی ایجاد کند که مسکن را در کشور قابل استطاعت کند. بنابراین، آنچه که ما باید در بودجه آینده شاهد آن باشیم، یک رهبری عالی از طرف دولت است به گونه ای که نشان دهد می خواهد با مشکل قابل استطاعت بودن مسکن در استرالیا روبرو شود".
اما جانی دالی (John Daley) از انستیتو گراتان معتقد است که دولت فدرال نمی تواند کار زیادی در این خصوص انجام دهد.
او می گوید مسئله اساسی در اینجا نبود تامین مسکن کافی برای برآورده کردن تقاضای موجود است و دولت های ایالتی باید در این خصوص مسئولیت پذیر باشند.
او می گوید: "اگر ما درباره موضوع قابل استطاعت کردن مسکن جدی هستیم، این در واقع در شمار توانایی های دولت های ایالتی است تا برخی از قوانین را که در واقع نقش بزرگی در این موضوع بازی می کنند را تغییر دهند".
حزب کارگر استرالیا پیشتر وعده داده در صورت پیروزی در انتخابات آتی یک بازبینی کامل در کمک پرداختی های حمایتی دولت انجام خواهد داد.
و این در حالی است که جان دالی می گوید یکی از مواردی که دولت فدرال می تواند در آن دخالت کرده و سبب بهبود شرایط موجود شود از طریق افزایش پرداختی های حمایتی دولتی موسوم به Newstart allowances است.
او می گوید: "جوانان که برخی از آنها واقعا برای پیدا کردن کار با مشکل روبرو هستند، با آینده ای مبهم روبرو هستند. اگر آنها خوش شانس نباشند و اگر کار پیدا نکنند، آنها از نظر مالی در شرایط بسیار بدی قرار خواهند گرفت. بنابراین، بازبینی در پرداختی های حمایتی Newstart و افزایش میزان این پرداختی، نکته ای است که کامنولت باید احتمالا آن را مد نظر قرار دهد".
در حالی که افزایش قیمت مسکن و انباشته شدن بدهی های دانشگاهی را باید در نوع خود، مشکلات بزرگی برای جوانان دانست اما مشکل دیگری که آنها با آن روبرو هستند تغییرات دائمی بازار کار در استرالیا است.
سایمون کستنماچر (Simon Kuestenmacher) مدیر بخش پژوهش در یک گروه مستقر در ملبورن به نام Demographics Group می گوید این امر به معنای آن است که فارغ التحصیلان باید در عین حال بسیار انعطاف پذیر و وفق پذیر هم باشند تا بتوانند کار پیدا کنند.
او می گوید: "این گزینه که یک مدرک کارشناسی دریافت کنند برای جوانان بسیار حیاتی است؛ خواه این مدرک از TAFE باشد خواه از دانشگاه. این مدرک در واقع فرد را به سمتی هدایت می کند که می تواند در آن به پیشرفتی از نظر پیمودن پله های ترقی شغلی دست پیدا کند. به عنوان یک اصل کلی، معمولا اکثر دوره های آموزشی دانشگاهی باید چنین امکانی را برای فرد فراهم کنند. اکثر مشاغل در بخش های بیزنسی معمولا نیازمند آن نیستند که فرد یک مدرک به خصوص دانشگاهی داشته باشد اما آنها از شما در واقع انتظار دارند که به اندازه کافی آگاه و مطلع باشید".
داده های اداره سرشماری استرالیا حاکی از آن است که تعداد مشاغلی که نیازمند "تخصصی متوسط" در استرالیا بوده اند در پنج ساله بین سال های 2011 تا 2016 به میزان یک درصد افزایش داشته است.
اما در عوض، میزان مشاغلی که نیازمند "تخصص بسیار بالا" هستند در همان بازه زمانی به میزان ۴۵ درصد افزایش داشته است. این در حالی است که مشاغلی که نیازمند "تخصص کمتر" هستند به میزان ۱۸ درصد در این مدت افزایش داشته است.
و این در حالی است که هوزه فرانسیسکو در خصوص کار ایده آلی که آن را دنبال می کند می گوید: "اولویت نخست من، کار کردن در یک رسانه است. گزینه دوم، کار کردن در یک فضای شرکتی است. ترجیح می دهم در صنعت هواپیمایی کار کنم".
