بر اساس یک گزارش جدید، ساخت نیروگاه های جدید بادی و خورشیدی به زودی از استفاده از نیروگاه های فعلی زغال سنگ در سراسر جهان ارزانتر خواهد شد. این گزارش تردیدهای جدیدی را درباره دوام میان مدت صنعت ۲۶ میلیارد دلاری صادرات زغال سنگ استرالیا ایجاد کرده است.
، در حالی که برخی کشورها سریع تر از بقیه در این مسیر حرکت می کنند، تحلیل انجام شده توسط Carbon Tracker Initiative که یک اتاق فکر در زمینه اقتصاد تغییرات آب و هوایی است، نشان داد که که انرژی های تجدید پذیر گزینه ای ارزانتر از ساخت یک نیروگاه زغال سنگ در همه بازارهای بزرگ از جمله استرالیا بود.
انرژی تولیدی نیروگاه های خورشیدی فوتوولتیک و نیروگاه های بادی پیشاپیش از شصت درصد برق تولیدی نیروگاه های زغال سنگی ارزانتر بود که شامل هفتاد درصد برق تولیدی نیروگاه های زغال سنگ چین و نصف برق تولیدی نیروگاه های استرالیایی است.
در ژاپن که استرالیا نصف زغال سنگ صادراتیش را در آنجا می فروشد، ساخت نیروگاه های بادی از ساخت نیروگاه های زغال سنگ ارزانتر تمام می شود و برآورد می شود که تا سال ۲۰۲۸ این هزینه از هزینه های بهره برداری نیروگاه های فعلی هم کمتر شود. پیش بینی می شود که انرژی خورشیدی در ژاپن تا سال ۲۰۲۳ گزینه بهتری از ساخت نیروگاه های جدید زغال سنگ شود و تا سال ۲۰۲۶ از بهره برداری از نیروگاه های فعلی هم پیشی گیرد.
داستان برای چین و کره جنوبی که هر کدام پانزده درصد از زغال سنگ صادراتی استرالیا را دریافت می کنند هم شبیه به این بود. در چین، انرژی برق بادی از هر نوع انرژی زغال سنگی ارزانتر بود و برآورد ها نشان می داد که انرژی خورشیدی هم تا پایان سال جاری از برق تولیدی نیروگاه های فعلی زغال سنگ ارزانتر خواهد بود. انرژی های تجدیدپذیر در کره جنوبی هم در دو سال آینده از برق زغال سنگی ارزانتر خواهند شد.
بر اساس این گزارش، این روند لزوما به این معنی نیست که انرژی زغال سنگ در یک دهه از بازار به در خواهد شد. این گزارش گفت که برخی دولت ها تعهد کرده و برنامه های موثری را از طریق تعیین مقررات برای حمایت از صنعت زغال سنگ انجام داده اند. این کار به صورت پرداخت یارانه مستقیم به فعالان این بخش و یا پرداختی به مصرف کنندگان صورت می گیرد.
اما گروه پژوهشی دریافت که برق زغال سنگی در صورتی که قیمت بازار، قیمتی منصفانه باشد، برای بقاء در تقلا خواهد بود. از دولت ها خواسته شده است که با تغییر مقررات و ایجاد شرایط رقابت برای انرژی های تجدیدپذیر، از ایجاد پروژه های جدید با سوخت زغال سنگ جلوگیری کنند و نیروگاه های فعلی با سوخت زغال سنگ را از چرخه تولید خارج کنند.
مت گری (Matt Gray) از Carbon Tracker و یکی از نویسندگان این گزارش گفت که خطر این وجود دارد که سرمایه گذاری های اعلام شده، تبدیل به تجهیزاتی متروک شوند. این تحلیل دریافت که سرمایه ای معادل ششصد میلیارد دلار در صورت ساخت همه نیروگاه هایی در برنامه قرار دارند در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
استرالیا بزرگترین صادرکننده زغال سنگ حرارتی بعد از اندونزی است و بزرگترین صادرکننده زغال سنگ متالورژیکی است که در صنایع فولادسازی مورد استفاده قرار می گیرد.
ارزش صادراتی هر دوی این محصولات در سال گذشته به طرز قابل توجهی کاهش یافت. قیمت نقطه به نقطه زغال سنگ حرارتی بیش از یک سوم کاهش یافت که بیشترین افت قیمت این محصول در دهه گذشته بود.
از نظر مصرف زغال سنگ، آژانس بین المللی انرژی دریافت که این مصرف سال گذشته کاهش یافت، اما رشد مختصری را برای پنج سال آینده پیش بینی کرد که به خاطر افزایش تقاضا در هند خواهد بود.
در استرالیا، زغال سنگ های سیاه و قهوه ای حدود دو-سوم انرژی مورد نیاز پنج ایالت شرقی را تامین می کنند، اما پیش بینی می شود که این مقدار با قدیمی تر شدن نیروگاه ها، کاهش یابد. بر اساس برآورد دولت فدرال، انرژی های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ نصف تقاضای برق کشور را تامین خواهند کرد.
در سال ۲۰۱۸ هیات بین المللی تغییرات آب و هوایی (Intergovernmental Panel on Climate Change) برآورد کرد که زغال سنگ باید با چه سرعتی از چرخه مصرف خارج شود تا این شانس وجود داشته باشد که گرمایش زمین در محدوده ۱/۵ درجه سانتیگراد بماند، یعنی محدوده ای که در پیمان پاریس روی آن توافق شد.
این برآورد نشان داد که مصرف زغال سنگ تا سال ۲۰۳۰، ۵۹ تا ۷۸ درصد نسبت به سال ۲۰۱۰ کاهش یابد و بعد از آن به تدریج مصرف آن به صفر برسد.
