چرا باید در باره مرگ صحبت کنیم؟

Getty Images

Source: Getty Images

اپلیکیشین رادیو اس بی اس را دریافت کنید

راه های دیگر شنیدن

صحبت کردن درباره مرگ برای بسیاری از ما امری ناخوشایند است. اما با پرهیز از این امر، امور ممکن است هنگامی که زمان رخت بستن از جهان فرا می رسد به مراتب بدتر و پیچیده تر شوند. و این در حالی است که صحبت کردن با عزیزانتان درباره وصیت نامه، دستورالعمل های مربوط به مراقبت های پیشگیرانه و دیگر خواسته ها یا آرزوهایتان امری است که هم برای شما و هم برای آنها بسیار مهم است.


صحبت کردن درباره مرگ، امری ناخوشایند است اما بهتر است این گفتمان را زمانی که جوان تر و از سلامتی بیشتر برخورداریم انجام دهیم تا آنکه دیگر خیلی برای انجام آن دیر شده باشد.

در اینجا فهرستی از کارها را که باید هم اکنون آنها را انجام دهید تا زندگی خود و عزیزانتان را در زمان رخت بستن از این دنیا آسان تر کنید، پرداخته ایم. 

وصیت نامه

    • در بسیاری از کشورها، زمانی که فرد فوت می کند، ملک یا دارایی های او به صورت خودکار به خانواده او داده می شود. اگرچه در استرالیا، تنظیم یک وصیت نامه، تنها راهی است که شما می توانید اطمینان حاصل کنید که دارایی ها شما بر طبق خواست شما بین آنها که می خواهید توزیع خواهد شد. 
    • وصیت نامه باید شفاف و صریح باشد تا احتمال اختلاف نظر درباره آنکه چه کسی مالک چه چیزی خواهد شد را کاهش دهد. به همین دلیل، توصیه می شود تا به جای استفاده از فرم های از پیش تنظیم شده وصیت نامه موسوم به will-kit  همواره یک مشورت حقوقی مستقل انجام دهید. 
    • یک مامور اجرای وصیت نامه یا executor انتخاب کنید. فردی که به او اعتماد دارید و در امور مالی خبره باشد. شما می توانید یک فرد حرفه ای را برای این کار انتخاب کنید. 
    • هر فرد بالای هجده سال تا آنجا که او از ظرفیت های لازم روانی برای درک آنچه انجام  می دهد برخوردار باشد، می تواند یک وصیت نامه داشته باشد. 
    • این نکته بسیار مهم است که وصیت نامه خود را هنگامی که شرایط زندگی شما تغییر کرد (مانند زمانی که ازدواج می کنید، طلاق می گیرید و یا صاحب نوه می شوید) به روز کنید. 
    • اگر از دارایی های قابل توجهی هم در استرالیا و در خارج از استرالیا برخوردار هستید، توصیه می شود دو وصیت نامه تنظیم کنید. 
     
 
 
7b5d8fc3-8f85-403c-a267-35a2e1ec0ebf_1501633147.jpeg?itok=sLcA2MgW&mtime=1501633160

دستورالعمل های مربوط به مراقبت های پیشرفته

دستورالعمل های مربوط به مراقبت های پیشرفته که از آن با عبارت وصیت مربوط به زمان حیات یا Living Will هم نام برده می شود، متضمن آن خواهد بود که به خواسته ها و آرزوهای شما زمانی که نمی توانید در خصوص درمان های پزشکی تصمیم گیری کنید، احترام گذاشته خواهد شد.

نالیکا پادماسنا (Nalika Padmasena) وکیل شاغل در خدماتی موسوم به The Aged Rights Service در ایالت نیو ساوت ولز در این خصوص می گوید: "این در واقع فرمی است که در آن خواسته شما برای دریافت یا عدم دریافت مراقبت پزشکی در شرایطی که ممکن است دیگر قادر به صحبت کردن نباشید و یا زمانی که نتوانید خودتان تصمیم گیری کنید، قید شده است.

او می گوید: " توصیه می شود تا این فرم را ضمن مشورت با پزشکتان پر کنید زیرا پزشک شما از تاریخچه پزشکی شما آگاه است. این نکته به طور ویژه در زمانی که شما به یک بیماری پیشرونده و یا به یک شرایط پایان دهنده به زندگی می رسید از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. شما می توانید دستورالعمل های عمومی و حتی خاصی را در این سند درباره انواع درمان از جمله احیاء، دستگاه حمایت از زندگی و یا تغذیه مصنوعی قید کنید. اینها چیزهایی هستند که شما می توانید در خصوص استفاده یا عدم استفاده از آنها تصمیم گیری کنید". ". 

اهدای اعضای بدن

آیا تا کنون به اینکه یک اهدا کننده عضو باشید فکر کرده اید؟ اگر پاسخ شما مثبت است، نخستین کاری که باید انجام دهید ثبت نام در دفتر ثبت نام اهدای اعضای استرالیا است. شما می توانید این کار را در انجام دهید.

شما همچنین می توانید با خانواده خود صحبت کنید و به آنها اطلاع دهید که شما به عنوان یک اهدا کننده عضو ثبت نام کرده اید. شما می توانید اطلاعات بیشتری را درباره اهدای عضو در بیابید.

باعزیزانتان صحبت کنید

این نکته بسیار مهم است که در خلال طول این فرایند، با عزیزانتان درباره برنامه پایان عمر خود صحبت کنید. شما همچنین می توانید آنها را از تصمیمتان در خصوص مراسم خاک سپاری خود آگاه کنید.

4259d25d-edf1-46bd-ab88-7e93f2425a39_1501633188.jpeg?itok=buBh237I&mtime=1501633214

روز موسوم به Dying to Know Day

در روز هشتم اوگست مراسم متعددی با عنوان در سرتاسر استرالیا برگزار می شود. هدف از برگزاری این برنامه ها آغاز گفتمان درباره موضوع مرگ است. این روز فرصت خوبی برای برنامه ریزی پایان عمر و صحبت درباره آن با اعضای خانواده است.

لینک های مفید: 
 

 

ما در تمام عمر مشغول برنامه ریزی هستیم. برنامه ریزی برای کار و پیدا کردن شغل آینده، تولد فرزندانمان، برنامه ریزی برای تعطیلات بعدی و حتی برنامه ریزی برای وعده های غذایی که قرار است آنها را در طول هفته بخوریم.

اما به راستی چرا تنها تعداد اندکی از ما درباره پایان عمرمان برنامه ریزی می کنیم؟

برنامه ریزی برای پایان زندگی در واقع امری به منظور اطمینان از آن است که خواسته ها و آرزوهای شما مورد احترام قرار خواهند گرفت و افرادی که در اطراف شما هستند نیز می دانند که باید در زمان پایان یافتن عمر شما چه کار کنند.

جسی ویلیامز (Jessie Williams) مدیر اجرایی پروژه ای به نام GroundSwell Project است. سازمانی غیر انتفاعی که می خواهد در نحوه نگرش افراد نسبت به مرگ تغییر ایجاد کند.

او می گوید اکثر افراد هیچگاه به هیچکس چیزی درباره آرزوهای پایان عمر خود چیزی نمی گویند.

او می گوید: "اکثر ما نوعی مرگ موسوم به "مرگ پزشکی" را تجربه خواهیم کرد به گونه ای که با برخورداری از مراقبت پزشکی خوب ما مرگی را تجربه خواهیم کرد که ممکن است بخواهیم نظری دوباره به آن داشته باشیم. به عنوان مثال، برخی از افراد دوست دارند در زمان تجربه مرگ در بیمارستان باشند و مایل هستند تا بهترین مراقبت های پزشکی را داشته باشند. اما برای دیگران بیمارستان، آخرین جایی است که می خواهند در آن باشند".

او همگان را تشویق می کند تا به صورتی صریح و شفاف به عزیزانشان بگویند که چه چیزی را می خواهند.

خانم ویلیامز می گوید: "من فکر می کنم مهم ترین چیز صحبت کردن با دوستان و اعضای خانواده است. ما اغلب اوقات از دیگران که در بخش خدمات پزشکی یا مراقبت های تسکینی و یا بخش اورژانس در بیمارستان ها شاغل هستند می شنویم که افراد در یکی از پر استرس ترین دوران زندگی خود به بیمارستان می آیند در حالی که آنها در واقع اصلا درباره چیزهایی که برای آنها از اهمیت بالایی برخوردار است به هیچ وجه با دوستان و اعضای خانواده که با آنها به بیمارستان آمده اند صحبت نکرده اند. ما شما را جدا تشویق می کنیم تا درباره چیزهایی که برای شما مهم است و چیزهایی که برای شما ارزشمند است با آنها صحبت کنید". 

و اگر شما شنونده این برنامه هستید و هنوز برنامه ای برای زمان پایان زندگی خود ندارید، خانم جسی ویلیامز می گوید اکنون زمان آن رسیده تا در این خصوص بیندیشید.

 او می گوید: "هیچ سن و سالی برای این امر وجود ندارد. من فکر می کنم هر چه زودتر باشد، بهتر است. ما مایلیم تا این گونه صحبت ها در زمانی انجام شود که حال ما خوب است. فکر می کنم بسیاری از افراد، ازدواج یا بچه دار شدن را به عنوان دلیلی مهم برای آنکه درباره پایان زندگی خود برنامه ریزی کنند می بینند. در واقع، تعداد افرادی که به این امر می پردازند با مسن تر شدن ما نیز بیشتر می شود. اما این نوع از چیزها می تواند در هر زمانی رخ دهد. می توانم بگویم که دهه سی یا چهل از عمر، زمان خوبی است تا با یکدیگر در این خصوص برنامه ریزی کنیم".

یکی از چیزهایی که باید درباره آن بیندیشید، تنظیم وصیت نامه است.

در بسیاری از کشورها، زمانی که یک فرد فوت می کند، املاک یا دارایی های او به صورت خودکار به خانواده او داده می شود.

اما در استرالیا تنظیم وصیت نامه، تنها راهی است که شما می توانید اطمینان حاصل کنید که دارایی های شما بنا به خواسته و میل شما بین افرادی که می خواهید توزیع می شود.  

  نالیکا پادماسنا (Nalika Padmasena) وکیل شاغل در خدماتی موسوم به The Aged Rights Service در ایالت نیو ساوت ولز است. او شدیدا توصیه می کند تا برای تنظیم وصیت نامه خود، توصیه حقوقی مستقل دریافت کنید.

او می گوید: "این امر از اهمیت بالایی برخوردار است که خواسته های شما به صورتی شفاف اظهار شود تا احتمال هر گونه اختلاف نظری را در آینده در خصوص آنکه چه کسی صاحب چه چیزی خواهد شد را کاهش دهد. به این دلیل، بهتر است یک وکیل، پیش نویس وصیت نامه شما را تنظیم کند. ما استفاده از فرم های آماده وصیت نامه را موسوم به Will-kit  توصیه نمی کنیم. شما می توانید Will-kit را از روزنامه فروشی ها و دفاتر پست خریداری کنید اما ما استفاده از Will-kit را توصیه نمی کنیم".

به یاد داشته باشید که وصیت نامه شما باید خاص و به روز باشد. 

این وصیت نامه تا زمانی که فوت می کنید یا زمانی که آن را تغییر یا آن را باطل می کنید، معتبر باقی خواهد ماند.

نالیکا پادماسنا (Nalika Padmasena) وکیل شاغل در خدماتی موسوم به The Aged Rights Service در ایالت نیو ساوت ولز می گوید این نکته بسیار مهم است که وصیت نامه خود را با تغییر شرایط، تغییر دهید یا آن را به روز کنید.

او می گوید: "شما باید تغییراتی را در وصیت نامه خود اعمال کنید و یا در صورت بروز برخی رخدادهای خاص در زندگی تان مانند ازدواج یا طلاق و یا مرگ یکی از افراد ذینفع اصلی و یا بچه دار شدن و یا نوه دار شدن، حتی یک وصیت نامه جدید تنظیم کنید. در چنین شرایطی، شما باید توصیه های حقوقی دریافت کنید و تغییرات ضروری را در وصیت نامه خود اعمال کنید. به ویژه زمانی که مجددا ازدواج می کنید. ازدواج سبب بی اعتبار شدن یک وصیت نامه می شود اگر که در آن وصیت نامه چنین ازدواجی از پیش دیده نشده باشد".

شما همچنین باید تنظیم اسنادی موسوم به Living Will (وصیت مربوط به زمان حیات) و یا Advance Care Directive (دستورالعمل های مربوط به مراقبت های پیشرفته)  را نیز در نظر داشته باشید. اسنادی که در آنها خواسته ها و آرزوهایتان برای مراقبت های پزشکی در زمان پایان عمر و آنهم در زمانی که در شرایطی نباشید که بتوانید این تصمیم ها را بگیرید، قید شده است.

خانم پادماسنا در این خصوص می گوید: "این در واقع فرمی است که در آن خواسته شما برای دریافت یا عدم دریافت مراقبت پزشکی در شرایطی که ممکن است دیگر قادر به صحبت کردن نباشید و یا زمانی که نتوانید خودتان تصمیم گیری کنید، قید شده است. توصیه می شود تا این فرم را ضمن مشورت با پزشکتان پر کنید زیرا پزشک شما از تاریخچه پزشکی شما آگاه است. این نکته به طور ویژه در زمانی که شما به یک بیماری پیشرونده و یا به یک شرایط پایان دهنده به زندگی می رسید از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. شما می توانید دستورالعمل های عمومی و حتی خاصی را در این سند درباره انواع درمان از جمله احیاء، دستگاه حمایت از زندگی و یا تغذیه مصنوعی قید کنید. اینها چیزهایی هستند که شما می توانید در خصوص استفاده یا عدم استفاده از آنها تصمیم گیری کنید".

او می گوید این نکته بسیار مهم است که به اطرافیان و نزدیکان خود بگویید که چنین سندی را تنظیم کرده اید.

 او می افزاید: "ما توصیه می کنیم که این سند باید بسیار خاص و به روز شده باشد که توسط شما امضا شده باشد و توسط فرد دیگری شهادت داده شده باشد. اگر که پزشک شما به عنوان یکی از شهود آن را تایید کرده باشد، او می تواند همچنین در ظرفیتی مشابه شما شهادت دهد و حتی درباره درمانی که به شما ارائه کرده توضیح دهد. بهتر است به پزشک، به بیمارستان، خانواده و سرپرست و یا تسهیلات مراقبت از سالمندان نیز در خصوص خواسته و تمایلات خود اطلاع دهید. به آنها بگویید که این سند را تنظیم کرده اید و فرم مربوط به دستورالعمل های مربوط به مراقبت های پیشرفته را پر کرده و آن را امضا کرده اید. باید به آنها اطلاع دهید که اصل این فرم در کجا قرار دارد و یک نسخه از آن را در اختیار آنها قرار دهید".

چند نکته دیگر هم وجود دارد که شما ممکن است بخواهید در خصوص آنها با عزیزانتان صحبت کنید. نکاتی مانند مراسم خاک سپاری که مایلید داشته باشید و اینکه آیا تمایلی به اهدای اعضای بدنتان دارید یا خیر.

جسی ویلیامز مدیر اجرایی پروژه  GroundSwell Project می گوید این سازمان اقدام به برگزاری روزی به نام Dying to Know Day در روز هشتم اوگست به منظور تشویق این گونه گفتمان شده است.

او می گوید: "اگر احساس خوبی در این خصوص ندارید، بهترین راه برای انجام گفتگو درباره مرگ و مردن این است که فقط درباره آن صحبت کرد. چون این امر آنقدر که فکر می کنید بد نیست. ما یافته ایم که هر چه افراد بیشتری درباره این موضوع صحبت کنند، تعداد بیشتری هم تمایل پیدا خواهند کرد تا درباره این ایده صحبت کنند و در این گفتمان شرکت کنند. من فکر می کنم که ترس ما، ما را از انجام چنین گفتمانی باز می دارد اما مایلم تا همگان را تشویق کنم تا یخ این گفتگو را بشکنند و زمانی که این کار را کردند، مطمئنا در راه درستی قرار گرفته اند".

گفتنی است تعداد زیادی از مناسبت های گوناگون در روز هشتم اوگست در روز موسوم به Dying to Know Day در سرتاسر استرالیا برگزار می شود.

این روز فرصت خوبی است تا در خصوص برنامه و تصمیم های پایان زندگی خود با اعضای خانواده خود صحبت کنید. 


همرسانی کنید