هشدار محتوا: پیش از آغاز این گزارش هشدار می دهیم که برخی از جنبه های این گزارش ممکن است برای برخی شنوندگان ناراحت کننده باشد
در استرالیا هر روز به طور متوسط ۸۵ مورد تجاوز جنسی گزارش می شود. مطالعات نشان می دهد که بیش از یک نفر از هر سه جوان در زندگی خود رابطه جنسی ناخواسته ای را تجربه کرده اند.
اگر قربانی تجاوز جنسی، یا رابطه جنسی دخول بدون رضایت هستید، ممکن است در نظر داشته باشید که تجربه خود را به مقامات گزارش دهید و مجرم را با سیستم قضایی روبرو کنید. اما اغلب این تصمیم با آشفتگی عاطفی شدید همراه است.
مونیک کلی گروهبان ارشد پلیس ویکتوریا در این خصوص گفت: «برخی گزارش ها از طریق اعضای یونیفرم پوش و برخی مستقیما به دفتر ما می آیند. ما با فردی مواجه می شویم که یک ضربه روحی را تجربه می کند، بنابراین سطح آسیب پذیری آنها بسیار بالا است».
ما با فردی مواجه می شویم که در حال تجربه تروما است، بنابراین سطح آسیب پذیری او بسیار بالاست. ما باید زمان خود را به آن شخص بدهیم و باید به او گوش دهیم و باید نسبت به آنچه به ما می گویند با دید باز برخورد کنیم.گروهبان ارشد پلیس ویکتوریا کلی
این گروهبان ارشد پلیس ویکتوریا یک تیم تخصصی را رهبری می کند که در مورد جرایم جنسی ادعا شده تحقیق می کند. بخشی از مسئولیتهای اصلی آنها کمک به قربانیان بازمانده که به عنوان شاکیان این پرونده شناخته میشوند، در هنگام تهیه بیانیه و ارائه شواهد است.
قربانیان این نوع از جرائم تشویق می شوند تا یک پشتیبان مورد اعتماد را با خود به ایستگاه پلیس ببرند. این به این دلیل است که روند جمع آوری شواهد و تهیه بیانیه توسط پلیس ممکن است مجدداً آسیب زا باشد.
اگر قربانی ظرف چند ساعت پس از حمله به مقامات مراجعه کند، به آنها کمک پزشکی، مشاوره حقوقی و عاطفی ارائه می شود. آنها ملزم به انجام معاینات پزشکی برای جمع آوری شواهد پزشکی قانونی خواهند بود. به این رویه «کیت تجاوز جنسی» می گویند.
از آنجایی که قربانیان تجاوز جنسی اکثراً زنان هستند، اغلب از پزشکان یا افسران زن می خواهند که آنها را ببینند. اما این گزینه ممکن است همیشه در دسترس نباشد.
سپس، شاکی باید اظهارنامه دقیق پلیس ارائه دهد. این امر ممکن است در همان روز رخ ندهد.
مایکل بردلی وکیل است. او سالها تجربه کار در پرونده های پرمخاطب مربوط به جرایم جنسی دارد. او از اصلاح قانون برای حمایت بهتر از قربانیان خشونت جنسی حمایت می کند.
او گفت: «گزارش دادن این عمل بسیار سخت و ارائه بیانیه حتی دشوارتر است، اما سیستم واقعاً نیازمند آن است تا قربانی همه چیز را بر روی کاغذ بیاورد.»
جس هیل، روزنامهنگار تحقیقی، بهعنوان بخشی از مجموعه مستند سه قسمتی خود، «Asking for it»، چگونگی برخورد با پروندههای جنسی بدون رضایت را در سیستم حقوقی بررسی کرده است.
او می گوید برای قربانیان بازمانده مهم است که از صحت اظهارات خود اطمینان حاصل کنند. حملات قدیمی را نیز می توان گزارش کرد، حتی اگر زمان زیادی از آنها گذشته باشد.
Specialists say it's important for victim-survivors of rape to seek support services, as the process of reporting and going to court is re-triggering and retraumatising for many. Support services are available, whether or not the victim decides to report or engage in proceedings. Credit: FG Trade Latin/Getty Images
اگر پلیس بتواند شواهد کافی برای تعقیب پرونده را جمع آوری کند، این گزارش توسط مدیر تعقیب عمومی یا DPP بررسی می شود. اگر این گزارش از آستانه DPP برای رسیدگی عبور کند، اتهاماتی مطرح می شود و پلیس مجرم ادعا شده را دستگیر می کند.
هنگامی که پرونده به دادگاه می رود، قربانیان-بازمانده و سایر شاهدان (در صورت وجود) باید موضع بگیرند. آنها توسط وکیل مدافع و دادستان مورد بازجویی متقابل قرار می گیرند. در مقابل، فرد متهم که ادعا می شود مجرم است، حق سکوت دارد. متهم می تواند اعتراف کند که بی گناه است، یا فقط در مورد جرایم جنسی جزئی اعتراف کند.
مایکل بردلی، وکیل دادگستری، می گوید که این ویژگی های سیستم حقوقی باعث می شود بسیاری از قربانیان احساس بیگانگی کنند، گویی آنها تنها افرادی هستند که در محاکمه هستند.
Source: Supplied
او می افزاید که از آنجایی که اکثر مجرمان جنسی ادعا شده حق خود را برای سکوت حفظ می کنند و از ارائه مدرک معاف هستند، محاکمه بر اساس شهادت قربانی صورت می گیرد که به پرسش گرفته می شود. این به یک مسابقه در مورد راستگویی قربانی تبدیل می شود.
تخمین زده میشود که حدود ۹۰ درصد از قربانیان تجاوز جنسی خود را به پلیس گزارش نمی کنند. مطالعات نشان میدهد که از هر پنج استرالیایی، یک نفر فکر میکند که زنان اغلب ادعاهای ساختگی سوءاستفاده یا تجاوز جنسی را مطرح میکنند یا در آن اغراق میکنند؛ این بالاترین میزان در میان کشورهای غربی است.
در اکثریت قریب به اتفاق موارد [تجاوز به عنف] تنها مدرک، شهادت قربانی است. تمام بار بر عهده دادستانی است که باید کل پرونده را بدون تردید معقول اثبات کند - که بار بسیار بالایی است.مایکل بردلی، وکیل و نویسنده، مدافع اصلاح قانون.
با این حال، گروهبان ارشد کلی می گوید که به ندرت با قربانیانی که مشکوک به دروغگویی است روبرو می شود.
اگر متهم در هر یک از اتهامات مجرم شناخته شود، مرحله بعدی صدور حکم است.
در سالهای اخیر، برخی از حوزههای قضایی استرالیا قوانین خود را تغییر دادهاند تا متهمان جرایم جنسی را موظف کنند تا در دادگاه ثابت کنند که رضایت مثبت خود را قبل از انجام فعالیت جنسی دریافت کردهاند.
برخی از حوزههای قضایی نیز گزینههای جدید گزارش تجاوز جنسی را برای افرادی که میخواهند تجربه خود را بهطور رسمی و بدون گذر از سیستم عدالت کیفری ارائه کنند، معرفی میکنند.
Source: AAP
چه تصمیم به گزارش دادن به پلیس داشته باشید یا نه، طیف گسترده ای از خدمات پشتیبانی وجود دارد که می توانید به آنها دسترسی داشته باشید. اگر شما یا شخصی که می شناسید تحت تأثیر تجاوز جنسی قرار گرفته است، با 1800RESPECT تماس بگیرید. همچنین می توانید با Lifeline به شماره ۱۳۱۱۱۴ یا Beyond Blue به شماره ۱۸۰۰۲۲۴۶۳۶ تماس بگیرید.