مهاجران و پناهندگانی که به زبان انگلیسی صحبت نمی کنند و در عین حال در مناطقی زندگی می کنند که توسط افرادی از پیشینه هایی غیر از زبان آنها احاطه شده، همواره در شمار موضوعاتی بوده اند که در بسیاری از کشورهای اروپایی در سال های اخیر پیرامون آن اختلاف نظرهای گسترده ای در سطح جامعه مشاهده می شود.
و این امر در حالی رخ می دهد که آلن تاج وزیر شهروندی استرالیا می گوید او نمی خواهد شاهد به گفته او تکرار دوباره "جدایی طلبی قومی" یا آنچه او از آن با عبارت ethnic separatism نام برده در استرالیا باشد.
او می گوید: "مدل چندفرهنگی استرالیایی بر مبنای یکپارچگی پایه ریزی شده است. جایی که ما می توانیم در آن با یکدیگر ادغام شویم. این مدل نه تنها بر مبنای شبیه و یکسان شدن نیست بلکه بر مبنای جدایی طلبی نیز پایه گذاری نشده است؛ این پدیده ای است که شما بعضی اوقات آن را در اروپا مشاهده می کنید. ما می خواهیم این روند ادغام شدن را ادامه بدهیم. اما اکنون نشانه هایی مشاهده می شود که بخشی از افرادی که در خارج از استرالیا زاده شده اند در یک سری مناطق خاص بیشتر تمرکز پیدا می کنند و این موضوع در برخی مواقع مترادف با این است که بخش عمده ای از این افراد حتی به زبان انگلیسی هم صحبت نمی کنند. بنابراین، در حال حاضر نگرانی هایی در این خصوص وجود دارد که این مناطق به اندازه ای که باید با دیگر مناطق ادغام نشده اند. و این ها موضوعاتی هستند که ما مایلیم هم اکنون به آنها رسیدگی کنیم تا در آینده با مشکلی روبرو نشویم".
آمارهای منتشر شده توسط دولت نشانگر آن است که تقریبا یک چهارم از مهاجرانی که ظرف یک دوره هفت ماهه در سال گذشته وارد استرالیا شده اند، به زبان انگلیسی صحبت نمی کردند و یا از مهارت های زبانی بسیار محدودی برخوردار بودند.
آقای تاج می گوید آنهایی آرزو می کنند روزی بتوانند شهروندی استرالیا را کسب کنند باید بتوانند به گفته او "در حد متوسط" بتوانند به زبان انگلیسی صحبت کنند.
او می گوید: "ما مایلیم شاهد یک سطح زبان در حدود سطح پنج که در واقع یک حد متوسط زبان انگلیسی است، باشیم. این سطح زبان انگلیسی به این معنا است که شما می توانید در بیشتر شرایط صحبت کنید اما شما در عین حال ممکن است اشتباهات فراوانی هم داشته باشید. ما به طور قطع انتظار چیزی در حد انگلیسی دانشگاهی نداریم؛ چیزی که برخی از افراد می گویند و حزب کارگر هم این ایده را مطرح می کند. موضوع اصلا این نیست. ما یک سطح متوسط از زبان انگلیسی را پیشنهاد می کنیم که در آن، فرد می تواند با جامعه ادغام شود و مشاغل خوبی که وجود دارند را کسب کند".
سال گذشته دولت آقای ترنبل، پس از مخالفت حزب کارگر و تعدادی از کراس بنچ، مجبور شد از تلاش خود برای اعمال تغییرات در قوانین شهروندی استرالیا صرفنظر کند چرا که مخالفان تغییرات پیشنهادی دولت بر این باور بودند که این تغییرات بسیار سختگیرانه است.
در همین راستا، لیندا برنی (Linda Burney) نماینده پارلمان از حزب کارگر به اسکای نیوز گفت انتظارات دولت در خصوص مهارت های زبان انگلیسی افراد، هنوز هم بسیار بالا است.
او گفت: "این انتظارات باید به صورت قابل توجهی کاهش پیدا کنند. این انتظارات باید همان نقطه ای تقلیل پیدا کنند که از آن نشات گرفته اند. به زبان دیگر، شما نمی توانید این ایده را که گفته می شود "وزیر جدید، ایده کهنه و در نهایت همان نتیجه" را بار دیگر معرفی کنید".
در همین راستا، پیتر دوکاس (Peter Doukas) از فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا یا به اختصار FECCA می گوید برنامه هایی که دولت در نظر دارد آنها را به مرحله اجرا بگذارد ممکن است بسیار هزینه بر باشد.
او می گوید: "وقتی که شما به گروه های موفق مهاجران در گذشته نگاه می کنید، بسیاری از آنها هم ممکن بود نتوانند با این سطح از آزمون های زبان انگلیسی موفق شوند. من می دانم که اجداد من نمی توانستند امروز این آزمون را انجام دهند و این در حالی است که آنها بیش از پنجاه سال است که شهروند استرالیا هستند. بنابراین، از دیدگاه ما، پدیده چندفرهنگی استرالیایی، فرایندی برای ساخت استرالیایی ها است. ساخت استرالیایی های خوب. اما ایجاد موانع برای این امر در برخی موانع غیر مفید خواهد بود. من همچنین فکر می کنم که دستیابی به چنین سطوحی از زبان انگلیسی هم در سطح دولت و هم در سطحی فردی، بسیار هزینه بر خواهد بود".
ابسلوم نگو (Abeselom Nega) یک پناهنده در شهر ملبورن است که به مهاجران تازه وارد در پیدا کردن کار و ارتباطات در این شهر کمک می کند. او می گوید یاد گرفتن زبان انگلیسی، مهم ترین بخش ادغام در جامعه استرالیا است.
آقای نگو اما در عین حال می گوید او هیچ گونه شواهدی دال بر رواج جدایی طلبی های قومی به سبک اروپایی" در استرالیا مشاهده نمی کند.
او می گوید: "من هیچگونه شواهدی را دال بر حضور پدیده جدایی طلبی مشاهده نمی کنم. اگرچه مایلم این را نیز اضافه کنم که اگر افراد بتوانند تا آنجا که می توانند از پس هزینه های مربوط به زندگی در کنار طیف گسترده تر جامعه بر بیایند، این موضوع بسیار مهم است. البته این هم امر بدیهی است که مردم همیشه مایلند در مکانی زندگی کنند که استطاعت پرداخت هزینه های مربوط به آن را دارند و این در شمار حقوق شهروندی است".
و در همین حال، پیتر دوکاس (Peter Doukas) از فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا یا به اختصار FECCA نیز با این ایده موافق است که زمانی که صحبت از اسکان در استرالیا می شود، هزینه اسکان یکی از عوامل بسیار مهم برای مهاجرانی است که تصمیم می گیرند در استرالیا دوباره اسکان پیدا کنند.
او می گوید: "فکر می کنم این موضوع بیش از هر چیز دیگر به قیمت املاک مربوط می شود. من مطمئن هستم که مردم اگر استطاعت آن را داشته باشند، حتما در کنار دریا زندگی می کنند اما نمی توانند این کار را به دلیل قیمت بالای املاک در آن منطقه انجام دهند. فکر می کنم این موضوع به برخی از جوامع مربوط می شود که تمایل دارند همگی در یک نقطه زندگی کنند اما فکر نمی کنم که خوشه های قومی که ما شاهد آن در اروپا هستیم، در داخل استرالیا نیز به همان صورت شکل بگیرد. ما برای مدت های مدید مراکز جمعی بسیار موفق و نیز مراکزی مجزا برای هر یک از جوامع گوناگون داشته ایم که تکامل پیدا کرده اند".
