انسان مسئول اصلی انقراض نسل ببرهای تاسمانیا است. دانشمندان در دانشگاه آدلاید با استفاده از یک روش نوین تایید کرده اند که فشار های ناشی از انسان ها و نه یک بیماری همه گیر باعث نابودی نسل ببر تاسمانیا شده است. این یافته ها بر خلاف نظریات قبلی است که انقراض این جانور را به خاطر شیوع بیماری ها می دانستند. این کار توسط پژوهشگر ارشد دانشگاه، دکتر Thomas Prowse و همکارانش انجام شده و در آن ارتباط انقراض این گونه جانوری با مدارک ثبت شده از اسقرار اروپایی ها در استرالیا توضیح داده شده است.
چرا ببر تاسمانیا منقرض شد؟
ببر تاسمانیا که قبل استقرار اروپاییان در تاسمانیا در سال 1803 به تعداد زیاد در این منطقه پیدا می شد، گونه ای منحصر به فرد از کیسه داران گوشتخوار بود که تعداد آن در فاصله سال های 1886 تا 1909 به شدت رو به کاهش گذاشت چون دولت تاسمانیا با پرداخت پاداش برای کشتن این حیوان، مردم را به شکار آن تشویق کرد.
وقتی که مشوق شکار لغو شد، تعداد کمی از این حیوانات مشاهده شدند و آخرین ببر وحشی شناخته شده در سال 1933 در طبیعت گرفته شد. با اینکه این گونه در جولای سال 1936 تحت حفاظت کامل قرار گرفت، در سپتامبر همان سال آخرین ببر تاسمانیا در باغ وحش شهر هوبارت مرد.
بر اساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه آدلاید، تاثیرات مختلف اسکان اروپاییان شبیه سازی شد. این تاثیرات شامل تغییر در زیستگاه ببر تاسمانیا و مشوق های دولتی شکار بود و علاوه بر آن تاثیرات دیگری نیز مورد بررسی قرار گرفت. عوامل دیگر مربوط به غذای این حیوانات بود؛ مثل از بین رفتن غذای کانگوروها و وومبتها که خود غذای اصلی این جانور را تشکیل می دادند و افزایش ناگهانی تعداد گوسفندها که غذای کانگوروها و وومبت ها را کمتر می کردند.
نتایجی که این شبیه سازی های کامپیوتری و مدلهای ریاضی ارائه کرد حاکی از این بود که این عوامل که همگی به دست انسان به وجود آمدند، خود برای نابودی ببر تاسمانیا کافی بودند و برای این کار نیازی به عاملی بیماری زا وجود نداشت.
علاوه بر این، این پژوهش مشخص کرد که مشوق دولتی شکار و آمدن جانوران علفخوار جدید، بیشترین تاثیر را در نابودی ببر تاسمانیا داشته اند و در مدل ارائه شده، این عوامل خود به تنهایی برای از بین بردن نسل این حیوان کافی بودند.
و اما پژوهشی جدید ممکن است امید ها به احیای نسل ببر تاسمانیا را زنده کند. دانشمندان در حال شروع پروژه ای تحقیقاتی برای یافتن این حیوان در مناطق دور شمال کویینزلند هستند. دلیل شروع این تحقیقات، دو گزارش دقیق از مشاهده این حیوانات و ارائه جزییاتی قابل قبول از طرف شاهدان است. این تحقیقات که در ماه جاری شروع خواهد شد توسط گروهی از محققان در شبه جزیره کِیپ یورک انجام خواهد شد، جایی که مشاهدات در آنجا انجام شده بود.
تحقیقات میدانی توسط دکتر Sandra Abell از دانشگاه جیمز کوک هدایت خواهد شد. دکتر Abell اخیرا گروه دومی از northern bettong ها که از گونه های به شدت در معرض انقراض هستند را در همان منطقه پیدا کرد. پژوهشگر همکار او، پروفسور Bill Laurance است که او نیز از دانشگاه جیمز کوک است. آنچه که به گفته پروفسور لاورنس باعث تشویق او به انجام این پژوهش شد، سوالی بود که از او درباره جزییات ظاهری ببر تاسمانیا در شبکه ای بی سی پرسیده شد. فرد پرسشگر، مردی از شهر Ravenshoe در شمال کویینزلند بود به نام Brian Hobbs. برایان در گذشته در صنعت توریسم مشغول به کار بود.
بیل گفتگویی طولانی و عمیق با برایان داشت. برایان توضیح داد که در حال جستجو برای یافتن حیوانات در طبیعت که به اصطلاح spotlighting نامیده می شود، گروهی از حیوانات را دیده که به اعتقاد او ببرهای تاسمانیا بودند. او آنها را در مناطق وحشی و دوردست شبه جزیره کیپ یورک دیده بود.
بیل سعی کرد با پرسیدن جزییات بیشتر، احتمالات دیگر را حذف کند. به عقیده بیل که در زیست شناسی کویینزلند گرمسیری تخصص دارد، اندازه، شکل، رنگ و دیگر ویژگیهایی که برایان از مشاهده اش شرح داد، همه با خصوصیات ببر تاسمانیا تطابق داشت و به گونه ای بود که مجموع ویژگیها مشابه دیگر حیوانات منطقه نبود.
بیل با یک عضو سابق در سازمان پارکهای ملی کویینزلند هم در این باره صحبت کرد و او هم گفت که چنین حیواناتی را در یک محل دوردست دیگر مشاهده کرده است که آن هم در منتها الیه شمال کویینزلند بود.
با شروع تحقیقات، گروهی از محققان کویینزلندی بیش از پنجاه دوربین پیشرفته را در محلهای طعمه گذاری شده نصب خواهند کرد تا جستجو درباره این حیوانات را آغاز کنند. این دوربین ها در دو ناحیه ای که مشاهدات در آنها انجام شده نصب خواهند شد و محل دقیق آنها محرمانه خواهد بود.
ببر تاسمانیا زمانی در سراسر سرزمین اصلی استرالیا پراکنده بود و به تدریج در رقابت با دینگوها شکست خورد و تنها در تاسمانیا باقی ماند.
Colin Carlson محقق دانشگاه کالیفرنیا در ایالات متحده هم یک مدل سازی کامپیوتری برای تعیین شانس موفقیت این پژوهش انجام داده است که بر اساس آن این شانس یک به 1600 بیلیون است، یعنی از نظر فیزیکی هیچ.
بیل هم فکر می کند که شانس یافتن ببر تاسمانیا در شمال کویینزلند کم است اما او امیدوار است که این پژوهش اطلاعات ارزشمندی درباره گونه های متنوع جانوری در منطقه ارائه کند؛ جایی که در آن جمعیت پستانداران با نرخ هشدار دهنده ای رو به کاهش است.
نتایج تحقیقات این پژوهشگران اگر منجر به یافتن ببرهای تاسمانیا شود، طوفانی در دنیای زیست شناسی برپا خواهد کرد.
