حدود دو هفته پیش، درست در روزهایی که خبر اعدام تظاهراتکنندگان در ایران، خشم معترضین را در سرتاسر زمین برانگیخته بود، گروهی از ایرانی-استرالیاییها در شهرهای مختلف تصمیم گرفتند تا با تحصن در مقابل ساختمانهای دولتی، از سیاستمداران این کشور بخواهند اقدامات جدیتری علیه رژیم جمهوری اسلامی انجام بدهند.
این تحصنها در ملبورن و سیدنی از ۱۴ و ۱۵ دسامبر شروع شد و حتی برخی افراد در این مدت به شکل شبانهروزی در مقابل ساختمان پارلمان در ملبورن و سیدنی اعتراض خود را نشان دادند.
مولود، یکی از شروعکنندگان این تحصنها به اسبیاس فارسی میگوید که پس از اعدام مجیدرضا رهنورد، تصمیم گرفت که به جای عزاداری، اقدامی متفاوت انجام بدهد.
او گفت: «با دیدن اشکهایمان، خشمی در وجودم شکل گرفت و با خود گفتم دیگر باید به جای عزاداری کاری کنیم.»
همین شد که مولود تصمیم به شروع تحصنها در مقابل پارلمان استرالیا در ملبورن گرفت.
تحصن ایرانیان در ملبورن/ Credit: Niv Sadr
اما او تنها کسی نبود که به فکر این اتفاق افتاده باشد، بیش از ۷۰۰ کیلومتر دورتر، در سیدنی، دقیقا پس از شنیدن خبر اعدامها گروهی از ایرانی-استرالیاییها تصمیم مشابهی گرفتند، لیلا، یکی از شروعکنندگان تحصنها در سیدنی میگوید آنها برای اعتراض به اعدامها این تحصن را شروع کردهاند.
او میگوید: «با اعدام دو عزیزمان، خیلی خشمگین شدیم و همین باعث شد تا تصمیم به تحصن گرفتیم. ما اعتراض داشتیم به اعدامها و سکوت دنیا در مقابل این ظلم.»
دولت استرالیا تاکنون چندین بار سرکوب معترضین در ایران محکوم کرده است و در روز ۹ دسامبر هم وزارت امور خارجه اعلام کرد که شش نفر از مقامات جمهوری اسلامی را تحریم کرد.
تحصن ایرانیان در سیدنی/ Credit: Supplied
آن زمان پنی وانگ وزیر امور خارجه اعلام کرد که در فهرست شش نفره تحریم استرالیا علیه جمهوری اسلامی مسئولین بسیج و گشت ارشاد جمهوری اسلامی قرار دارند و یک نفر از آنها هم به طور مستقیم با سپاه پاسداران در ارتباط است.
اما به نظر میرسد بسیاری از ایرانیان استرالیا مانند مولود این اقدامات را کافی نمیبینند.
او گفت: «احضار سفیرهای ایران کافی است، ما میخواهیم به زودی یک عمل از دولت استرالیا ببینیم.»
تحصنکنندگان، چند درخواست مشخص از دولت استرالیا دارند، درخواستهایی که چندین بار از شروع اعتراضات ایرانیان در استرالیا مطرح شده اما همچنان اجرا نشده است.
تحصنکنندگان در سیدنی و ملبورن تقریبا خواستههای مشترکی داشتند؛ حضور سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی توسط دولت استرالیا، اخراج سفیر ایران از استرالیا و قطع تبادلات مالی و تجاری بین استرالیا و ایران.
حتی در این مدت خواستههای خود را به شکل مکتوب نوشتند به سیاستمداران استرالیایی تحویل دادند.
لیلا میگوید: «نمایندهها میگفتند حق را به ما میدهند اما هیچکدام نگفتند که چه عملی میخواهند انجام بدهند.»