بسیاری از زنانی که شب و روزشان را با خزندگان و دوزیستان سپری می کنند، توانسته اند این عقیده اشتباه را که خزنده شناسی در کل حرفه ای مردانه است، به چالش بکشند. چندی پیش Kirsten Hecht دانشجوی دکترای دانشگاه فلوریدا در توییتر شخصیش جنبشی راه اندازی کرد که هدفش تشویق زنان خزنده شناس و دوزیست شناس به معرفی بیشتر خود و حوزه کاریشان بود. با وجود این که این حوزه علمی عمدتا مردانه محسوب می شود، زنان زیادی از این طریق به انتشار داستانها و عکسهای خود با خطرناک ترین موجودات زمین پرداختند تا ثابت کنند که زنان هم می توانند خزنده شناس باشند.
در اینجا به نقل از Australian Geographic به داستان سه نفر از زنانی می پردازیم که در حوزه خزندگان و دوزیستان منحصر به فرد در استرالیا کار می کنند و تجربیاتشان را در مورد جنسیت زدگی و چگونگی هموار کردن مسیر برای ورود زنان به حوزه خزنده شناسی مرور می کنیم.
Jodi Rowley، زیست شناس قورباغه
از زمان راه اندازی برنامه FrogID که به ثبت نوعی از صداهای خاص قورباغه می پردازد، Jodi Rowley به یکی از بهترین زیست شناسان قورباغه استرالیا تبدیل شده است. چیزی که باعث تشویق او به ورود در حوزه محیط زیست شد، بیشتر از اینکه خود قورباغه ها باشند، علاقه به طبیعت بود. Jodi بعد از اتمام دوره دکترایش به کار در یک سازمان محیط زیستی پرداخت و در حال حاضر هم در موزه استرالیا مشغول بکار است. به دلیل گستردگی حوزه کاریش و همچنین بین المللی بودن آن، کار در موزه به او دیدگاه خاصی در مورد جنسیت زدگی داده است، مخصوصا در زمانهایی که بسیاری از افراد به خاطر جنسیتش، با حرفهایشان او را دلسرد و ناامید کرده اند. به گفته Jodi، بعضی از افراد به او گفته اند که حتا نامش در بسیاری از حوزه های کاری در جهان، نام مناسب و رایجی نیست. به گفته Jodi: من به دلیل اشتیاق بسیار زیادی که به کار در رشته ام داشتم گاهی اوقات در برخورد با جنسیت زدگی خام وناپخته عمل می کردم و گاهی حتا متوجه آن نمی شدم. اما در طول چند سال اخیر بارها شده که فکر کنم، شاید این طرز برخورد دیگران با من صرفا بخاطر زن بودنم باشد. Jodiمی تواند یکی از مشوقان و الگوهای زنان و دختران برای ورود به این حوزه باشد. به گفته او، گسترش آگاهی علمی در سریالهای تلویزیونی، مستندها، کتابها و یا هر چیز مرتبط با خزنده شناسی نیازمند مشارکت قدرتمند زنان است. در واقع دختران باید بدانند که مشاغلی مانند زیست شناس قورباغه هم در دنیا وجود دارند.
Bindi Irwin، فعال محیط زیست و خزنده شناس
به دلیل ماموریت حیات وحشی که والدینش از سالها قبل آغاز کرده بودند، Bindi بیشتر زمان عمرش را با خزندگان سپری کرده و به گفته خودش نمی داند که چرا مردم خزندگان را موجودات ترسناکی تلقی می کنند. Bindi یک نمونه از دخترانی است که همواره از حمایت والدینش برخوردار بوده و هرگز از کار کردن با خزندگان منع و یا دلسرد نشده و به همین دلیل می تواند الگوی خوبی برای سایر دختران باشد.
خانم بیندی اروین Source: AAP
از آنجایی که پدر Bindi از ابتدا برای تمام افراد گروهش سهم برابری قایل بود و زنان زیادی هم در باغ وحش به مطالعه خزنده شناسی می پرداختند، Bindi هرگز به این رشته از دیدگاه مردانه نگاه نکرده است، چرا که در طول زندگیش با زنان توانمند زیادی رو به رو شده که این طرز فکر را به چالش کشیده اند: کسانی مانند دکتر Amber Gillett در بیمارستان حیات وحش استرالیا the Australia Zoo Wildlife Hospital که سالهاست به مطالعه مارهای دریایی پرداخته و به شکل خستگی ناپذیری به آموزش دیگران در باره این موجودات شگفت انگیز می پردازد. و یا Melissa Bruton دانشجوی دکترای University of Queensland که سالهاست مشغول کشف رازهای گونه ای از مارها به نام woma pythons است.
Jasmine Vink، بوم شناس، خزنده شناس و عکاس
Jasmine که به دلیل زندگی در Cairns، ازکودکی با خزندگان و حیوانات در ارتباط بود، برای اولین بار با دیدن یک مار درختی به رشته خزنده شناسی علاقه مند شد و این علاقه به طبیعت را در تمام طول تحصیلش حفظ کرد. بعد از چند سال کار در حوزه های بوم شناسی و خزنده شناسی، Jasmine با مساله جنسیت زدگی در کارش مواجه شد. Jasmine می گوید که در یکی از سفرهایش، شخصی صراحتا به او گفته که آنها دوست ندارند در این زمینه با زنان همکار شوند چون که به اعتقاد آنها زنان نازک نارنجی اند و از خزندگان می ترسند!
به عقیده Jasmine، خزنده شناسی رشته وسیعی است که در آن هم در آزمایشگاهها و هم در طبیعت برای زنان امکان کار کردن وجود دارد و اگر دختران جوان الگوهای ملموس و توانایی در این زمینه داشته باشند، می توانند در نهایت به این نوع نگاه جنسیت زده در حوزه خزنده شناسی پایان دهند.
