وقتی حامد پورآزاد پیشنهاد بورسیه تحصیلی از دانشگاه استرالیا را برای تحصیل در مقطع دکترا دریافت کرد، شاد بود. اما پس از سه سال انتظار برای ویزای دانشجویی، این شادی به ناامیدی تبدیل شد.
این دانشجوی ۳۵ ساله دیگر تسلیم شده است و اکنون مشغول انجام پایان نامه خود در بریتانیا است. وضعیت حامد منحصر به فرد نیست و حداقل ۵۰ دانشجوی ایرانی هم بیش از یک سال است که منتظر دریافت ویزا استرالیا هستند.
اسبیاس همچنین با دانشجویان چینی خارج از کشور در همین وضعیت صحبت کرده است. آنها به دلیل ترس از اینکه صحبت ممکن است برای آنها عواقب داشته باشد، درخواست کردهاند که ناشناس بمانند.
یکی از آنها میگوید: « تحت فشار زیادی هستم. دو سال صبر کردم و هنوز چیزی نشنیدم. بارها پرسیدم اما فقط منتظرم گذاشتند.»
دانشگاهیانی که دانشجویان دکترا را تایید کردهاند هم ناامید هستند.
کلمنت کانن مدرس علوم کامپیوتر در دانشگاه سیدنی میگوید که استرالیا در خطر از دست دادن تحقیقات و استعدادهای حیاتی است.
به گفته وب سایت وزارت کشور، نیمی از دانشجویان بین المللی در مقطع کارشناسی ارشد در چهار ماه ویزا دریافت می کنند. صدور ویزا در هر ده نفر برای یک نفر، بیشتر از یک سال طول میکشد.
وزارت کشور می گوید که دولت «نقش مهم بخش تحقیقات تحصیلات تکمیلی را به رسمیت میشناسد.»
علاوه بر این، بیشترین تعداد ویزاهای اعطایی به متقاضیان از چین تعلق گرفته است. هند سوم، پاکستان هشتم و ایران در رتبه نهم قرار دارند.
بررسیهای امنیتی میتواند روند ویزا را به تاخیر بیندازد.
جان کوین، یک تحلیلگر در موسسه سیاست استراتژیک استرالیا، توضیح می دهد: «این برنامه ها بر اساس ریسک مورد بررسی قرار خواهند گرفت. اما اگر استرالیا قصد دارد برای بهترینها در جهان رقابت کند، سیستم ویزا باید بتواند سریعا ویزا را پردازش کند.»
ویکی تامسون، مدیر اجرایی گروه هشت دانشگاههای استرالیا، در بیانیهای به اسبیاس گفت: «این که برخی از دانشجویان در برخی موارد بیش از یک سال منتظر تصمیم باشند، قابل قبول نیست. تصمیم نهایی هر چه باشد، باید سریعتر اطلاع رسانی شود.»
حامد پورآزاد موافق است و عنوان میکند: «آنها میگویند بگذارید صبر کنند، هیچ ضرری ندارد. بله، بدیهی است که این اتفاق هیچ ضرری برای استرالیا ندارد. اما ضرر زیادی برای ما دارد.»