این اصلاحات پیشنهادی به معنای آن است که مهاجران جدید باید برای دسترسی به پرداختی های رفاهی دولتی از جمله کمک پرداختی های رفاهی موسوم به Newstart و Youth Allowance برای مدت سه سال، ساکن استرالیا باشند.
این امر در حالی رخ می دهد که زمان انتظار از سال هزار و نهصد و نود هفت تا کنون دو سال بوده است.
دن تهان (Dan Tehan) وزیر خدمات اجتماعی استرالیا می گوید رشد چشمگیر هزینه های بخش خدمات رفاهی در کشور به معنای آن است که به منظور حفظ و اطمینان از آینده سیستم رفاهی در استرالیا، چنین تغییراتی لازم است.
او می گوید: "به منظور اطمینان از پایداری مداوم سیستم پرداختی های رفاهی در کشور نیاز به گرفتن تصمیم های مسئولانه مالی وجود دارد. این لایحه در نظر دارد تا دوران انتظار کنونی را از دو سال به سه سال افزایش دهد. این امر متضمن آن خواهد بود که مهاجران تازه وارد به استرالیا که برای نخستین بار به صورت دائم در استرالیا ساکن می شوند، برای مدت زمان طولانی تری از خود محافظت خواهند کرد و این کار باعث کاهش فشارها بر سیستم پرداختی های رفاهی خواهد شد. سه سال، مدت معقولی است که می توان انتظار داشت مهاجران دائم استرالیا در این مدت از خود محافظت کنند. خواه این امر از طریق کار کردن باشد یا منابع مالی موجود و خواه از طریق حمایت های خانواده".
انتظار سه ساله مهاجران تازه وارد به استرالیا برای دسترسی به کارت های تخفیف مربوط به افراد کم درآمد یا افراد سالمند، علاوه بر پرداختی های رفاهی مربوط به ازدواج، زنان بیوه و والدین قرار است یک و سه دهم میلیارد دلار صرفه جویی برای دولت به همراه داشته باشد.
اگر چه این نیز گفتنی است که موارد استثنا کنونی از جمله مهاجرانی که بر مبنای کمک های انسان دوستانه به استرالیا مهاجرت کرده اند و شهروندان نیوزیلندی همچنان به قوت خود باقی خواهند ماند.
مری پاتتسوس (Mary Patetsos) سخنگوی فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا (FECCA) می گوید تمهیدات در نظر گرفته شده خطر ایجاد یک نوع طبقه شهروندی جدید را که پایین تر از دیگر شهروندان است، افزایش می دهد.
او می گوید: "این بی معنا است که کاری بکنیم که باعث شود افراد آسیب پذیر جامعه به پایین ترین پله نردبان اجتماعی-اقتصادی تنزل پیدا کنند به گونه ای که احساس کنند برای موفق شدن شدیدا به چالش گرفته می شوند و در نهایت صرفنظر کنند. این روشی نیست که ما با آن کشور را اداره می کنیم و من فکر نمی کنم که ما باید در آینده نیز این طور باشیم".
خانم پاتتسوس می گوید مهاجران همیشه نیازمند زمان هستند تا در موضوعاتی مانند اسکان و اشتغال، جا بیافتند.
سخنگوی فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا (FECCA) می گوید لایحه پیشنهادی ممکن است پیامدهای ناگواری در فرایند اسکان مهاجران در استرالیا به همراه داشته باشد.
در همین حال، کارمل گوایرو (Carmel Guerra) ریاست شبکه چندفرهنگی حمایت از نوجوانان نیز با این ایده هم عقیده است.
او نیز می گوید تدابیری از این دست مانند تاخیر انداختن در روند دسترسی به کمک پرداختی های رفاهی Newstart و Youth Allowance به طور خاص، مشکل آفرین هستند.
او می گوید: "این موضع که دولت همواره به صورت مداوم به دنبال قطع مزایای افراد نوجوان است، نکته شدیدا نگران کننده ای است آنهم در حالی که این گروه در واقع تازه مهاجرانی هستند که به صورتی خوشبینانه، تمایل بالایی برای مشارکت کردن دارند. و این گونه احساس می شود که ما اغلب اوقات آنها را تنبیه می کنیم زیرا آنها در کوتاه و میان مدت، مشارکت می کنند. من فکر می کنم این پس اندازها در مقایسه با مزایایی که کسب می شود ناچیز است آنهم در صورتی که آنها به نوجوانان درآمدی برای زندگی کردن و مشارکت در جامعه ایجاد کنند".
خانم گوایرو می گوید این لایحه در صورت تصویب می تواند فشارهای فراوانی را بر جوامع ساکن در استرالیا ایجاد کند.
ریاست شبکه چندفرهنگی حمایت از نوجوانان می گوید با این کار، بیم آن می رود تا اعضای جامعه به سمت روش های نه چندان ایده آل برای کسب درآمد سوق داده شوند.
او می گوید: "ایجاد یک سطح متفاوت مزایا برای افرادی که در کشوری مثل استرالیا زندگی می کنند که در گذشته همواره از یک شبکه ایمنی برخوردار بوده فقط می تواند به شرایطی منجر شود که در آن برخی از افراد احساس می کنند ارزش پایین تری از دیگران دارند و این امر ممکن است سبب شود تا آنها در صورتی که درآمدی نداشته باشند، به راه های دیگری برای برآورده کردن نیازهای روزمره خود رو بیاورند"
در همین حال، دبیر کل فدراسیون انجمن های چینی های ایالت ویکتوریا نیز می گوید جامعه او در صورت تصویب این لایحه شوکه خواهد شد.
کوین هو (Kevin Hu) این اصلاحات پیشنهادی را "غیر منصفانه" نامیده است.
آقای هو می گوید چینی ها در شمار یکی از جوامعی هستند که دارای سریع ترین نرخ رشد در استرالیا هستند و این تصمیم بر روی آن دسته از افراد جامعه که نیازمند حمایت هستند، تاثیر خواهد گذاشت.
او می گوید: "من متوجه کاری که دولت می خواهد انجام دهد، هستم اما دولت نباید چنین کاهش هایی را اعمال کند آنهم زمانی که برخی از افراد در داخل جامعه هستند که واقعا نیازمند دریافت کمک هستند. ما باید به آنها کمک کنیم".
در همین حال، مری پاتتسوس می گوید با این کار، مشکلات اجتماعی به مراتب گسترده تری ظهور خواهند کرد.
او می گوید: "آنها ممکن است دیگر به نوعی که می خواهند نتوانند نان آور خانواده های خود باشند. کودکان نیز ممکن است به نوعی دستخوش این موضوع شوند. محدودیت های خانواده آنگاه به فرزندان منتقل خواهد شد که در واقع ممکن است دیگر به چیزهایی که برای حضور به مدرسه به آن نیاز دارند، دسترسی نداشته باشند. این مشکل ممکن است فشارهایی را بر خانواده ها وارد کند آنهم به صورت هایی که سبب بروز خشونت های خانگی و خانوادگی شود. عدم تامین مالی، چیز بسیار وحشتناکی است و آنها که آن را تجربه کرده باشند، می دانند این حالت چگونه است. بنابراین، در خلال دوران اسکان و استقرار در استرالیا یعنی دورانی که ما مهاجری را در استرالیا پذیرفته ایم، ما باید امکانات حداقلی را به آنها ارائه کنیم تا آنها بتوانند به صورتی موفقیت آمیز در استرالیا مستقر شوند".
گفتنی است تغییرات پیشنهادی دولت قرار است از اول جولای برای مهاجران تازه وارد در استرالیا به اجرا گذاشته شود.
