مالکوم ترنبل نخست وزیر استرالیا تایید کرد که تعداد پذیرش پناهندگان به موجب برنامه ویزاهای بشردوستانه استرالیا در سال 2018-19 به 18750 نفر افزایش خواهد یافت و بر روی این عدد ثابت باقی خواهد ماند.
اعلام این خبر از سوی نخست وزیر استرالیا در حالی صورت می گیرد که تونی ابوت نخست وزیر پیشین استرالیا تنها یک سال پیش خبر افزایش تعداد پذیرش پناهندگان از تعداد پیشین 13750 نفر را اعلام کرده بود.
و این تعداد در واقع علاوه بر دوازده هزار نفر پناهنده دیگری است که وعده آن در سال گذشته توسط آقای ابوت داده شده است. پناهندگانی که قرار است از سوریه و عراق به استرالیا بیایند و البته تا کنون تنها 3500 نفر از آنها در داخل استرالیا اسکان پیدا کرده اند.
آقای ابوت در سفر خود به نیویورک، به دیگر رهبران جهان در سازمان ملل متحد پیوست. جایی که در آن رهبران جهان وعده دادند تا در سال آینده 360 هزار پناهنده را در داخل کشورهای خود اسکان دهند.
ایالات متحده آمریکا می گوید 52 کشور جهان توافق کرده اند تا به اسکان مجدد و افزایش حمایت های مالی از پناهندگان شدت ببخشند.
ایالات متحده به تازگی اعلام کرده برنامه ای را برای کشور کاستاریکا و به منظور پذیرش موقت پناهندگانی که از درگیریهای گواتمالا، هندوراس و السالوادور گریخته اند، در دست اجرا دارد.
و آقای ترنبل نیز می گوید استرالیا به آمریکا در خصوص اسکان مجدد برخی از این پناهندگان و به عنوان بخشی از تصمیم خود برای افزایش پذیرش پناهندگان در کشور، کمک خواهد کرد.
آقای ترنبل گفته است: "این مشارکتی قابل توجه است و یکی از مواردی که مایلم به آن تاکید کنم این است که ما یک سابقه بسیار خوب در این خصوص داریم. ما سابقه افتخار آمیزی در پذیرش پناهندگان از پر دردسر ترین کشورهای جهان و یکپارچه سازی این افراد با جامعه استرالیا داریم. ما تلاش بسیاری در این خصوص انجام داده ایم و دولت های استرالیا سال های متمادی این کار را انجام داده اند".
GetUp یکی از چندین گروه مدافع امور حقوق بشر در استرالیا است. این گروه می گوید اعلام این خبر توسط استرالیا در نیویورک، در واقع رفتار با پناهجویان در بازداشتگاه های ویژه نگهداری از پناهجویان در خارج از استرالیا را نادیده گرفته است.
این گروه به تازگی به همراه مرکز حقوقی حقوق بشر استرالیا و گروهی دیگر به نام Australian Churches Refugee Taskforce بیانیه ای مشترک صادر کرده اند.
ماتئو فیلیپس(Matthew Phillips) سخنگوی این گروه می گوید پیشنهاد کمک استرالیا نمی تواند سیاست های وحشیانه ای را که در مورد بازداشت شدگان در نارو و جزیره مانوس در پاپوانیوگینی به اجرا درآمده، پنهان کند.
او گفته است: "اعلامیه امروز چیزی به جز یک تلاش برای سر پوش گذاری نیست. دولت ترنبل در حال حاضر در یافتن یک راه حل برای مردم بی گناه در جزیره مانوس و نارو که به صورت غیرقانونی برای مدت سه سال در بازداشت هستند، شکست خورده است. بنابراین، ما فکر می کنیم با آنکه این گامی در مسیر درست برای گسترش برنامه های انسان دوستانه استرالیا است اما در عین حال هیچ راه حلی هم برای آن دو هزار نفر پیدا نکرده است".
استرالیا همچنین متعهد شده تا ظرف سه سال آینده 130 میلیون دلار بیشتر به منظور حمایت از پناهندگان و جوامع پناهنده در برخی از کشورهای اصلی مانند اردن، لبنان و پاکستان کمک کند.
آقای ترنبل می گوید این کمک مالی به افراد آواره کمک خواهد کرد تا در اسرع وقت به موطن خود بازگردند.
و این در حالی است که بیل شورتن رهبر اپوزیسیون نیز ضمن مخالفت با سخنان نخست وزیر استرالیا گفته است آقای ترنبل کاری جدی در خصوص پناهندگان مستقر در جزیره مانوس و نارو بکند.
آقای شورتن گفته است: "دولت ترنبل کی می خواهد واقعا در خصوص ترتیبات اسکان مجدد منطقه ای با کشوری مذاکره کند به گونه ای که ما دیگر افراد را در بازداشت های نامحدود نگه نداریم؟ حزب کارگر از شکست قاچاقچیان انسان حمایت می کند. ما در این خصوص با دولت همکاری می کنیم. اما چیزی که ما به آن باور نداریم آن است که برای شکست دادن قاچاقچیان انسان شما باید حدود دو هزار نفر انسان را در بازداشت نامحدود نگهدارید. آقای ترنبل باید کاری به مراتب بیشتر از اعلام مجدد سیاست تونی ابوت انجام دهد. او نیازمند توافقی با یک کشور دیگر است".
گفتنی است جولی بیشاپ وزیر امور خارجه استرالیا نیز در نیویورک به سر می برد. بر اساس گزارش ها وزیر امور خارجه استرالیا در حال تلاش برای انجام توافقی با مقام های ایرانی است به گونه ای که دولت ایران بازگشت برخی از شهروندان خود را که به صورت پناهجو در سیستم مهاجرتی استرالیا به سر می برند به موطن خود بپذیرد.
در حال حاضر در حدود نه هزار پناهجوی ایرانی در داخل سیستم مهاجرتی استرالیا به سر می برند.
در حدود چهار صد نفر از این افراد در نارو و جزیره مانوس به سر می برند اما اکثر پناهجویان ایرانی در داخل استرالیا هستند. آنها یا در بازداشتگاه های اداره آمار استرالیا مهاجرت استرالیا و یا در داخل جامعه استرالیا با ویزاهای موسوم به bridging visas زندگی می کنند.
و این در حالی است که ایرانیانی که آستانه مورد نظر کنوانسیون پناهندگان برای قرار گرفتن تحت محافظت کشوری مانند استرالیا را برآورده نمی کنند را نمی توان به زور به ایران بازگرداند زیرا تهران از پذیرش هر کسی که علیه میل خود بازگردانده شده، خودداری می کند.
و در نتیجه این امر، صدها شهروند ایرانی اکنون در شرایطی برزخ گونه گرفتار شده اند چرا که از یک طرف دولت استرالیا قادر به بازگرداندن آنها به کشور خود نیست و از سوی دیگر هیچ آینده روشنی نیز در خصوص آنکه به آنها اجازه اقامت دائم در استرالیا داده خواهد شد، وجود ندارد.
وزیر امور خارجه استرالیا می گوید: "من قطعا با همتای ایرانی خودم در خصوص این موضوع در تماس هستم. این یک بحث طولانی مدت بوده است. ما همچنان به دنبال مذاکره با ایران هستیم به گونه ای که آنها را متقاعد کنیم تا شهروندان ایرانی که نیازمند حفاظت نیستند به کشورشان بپذیرند. واقعیت آن است که آنها ایرانیانی هستند که در اینجا به عنوان پناهنده شناخته نشده اند. آنها باید به ایران برگردند".
خانم بیشاپ وزیر امور خارجه استرالیا می گوید توافق با ایران در این خصوص، استرالیا را قادر خواهد ساخت تا بتواند این پناهجویان را در ازای تضمین دولت ایران به عدم آزار و اذیت و یا مجازات آنها به کشورشان بازگرداند.
وزیر امور خارجه استرالیا می گوید: "من قطعا با همتای ایرانی خودم در خصوص این موضوع در تماس هستم. این یک بحث طولانی مدت بوده است. ما همچنان به دنبال مذاکره با ایران هستیم به گونه ای که آنها را متقاعد کنیم تا شهروندان ایرانی که نیازمند حفاظت نیستند به کشورشان بپذیرند. واقعیت آن است که آنها ایرانیانی هستند که در اینجا به عنوان پناهنده شناخته نشده اند. آنها باید به ایران برگردند".
و این در حالی است که آقای ترنبل نیز از رهبران جهان خواسته تا تلاش بیشتری را در خصوص مرتفع کردن دلایل آوارگی پناهجویان به کار گیرند. تلاش هایی که شامل ارائه حمایت های بیشتر در کشورهای موطن این افراد می شود.
نخست وزیر استرالیا می گوید محافظت های مرزی بخش کلیدی مدیریت سیل پناهندگان است.
آقای ترنبل خاطرنشان کرده است که استرالیا در متوقف کردن سیل پناهجویانی که سعی داشتند تا خود را از راه دریا به این کشور برسانند، موفق بوده است.
او گفته است: "توانایی ما در ارائه یک برنامه انسان دوستانه سخاوتمندانه، که در واقع سومین برنامه انسان دوستانه سخاوتمندانه در جهان است به واسطه پشتیبانی از مرزهای امن ما را قادر ساخته تا اکنون بگوییم این ما هستیم که تصمیم می گیریم که چه کسی به استرالیا بیاید و چه مدت در این کشور اقامت داشته باشد".
