این توصیه ها در قالب گزارشی با عنوان «خوب بودن به طور برابر» (Being Equally Well) تهیه شده است و در صورتی که به طور کامل اجرا شود، انتظار می رود به بیش از ۴۷۰ هزار استرالیایی که دچار بیماری های روانی جدی هستند کمک کند تا زندگی طولانی تری و سالم تر داشته باشند.
فی جکسون (Fay Jackson) انتظار نداشت در سن ۶۱ سالگی هنوز زنده باشد.
برای خانم جکسون پس از این که در حدود ۳۵ سالگی مبتلا به اختلال اسکیزوافکتیو دوقطبی (bipolar schizoaffective disorder) تشخیص داده شده بود، داروهای روانپزشکی تجویز شده بود. پس از فقط دو ماه، سلامت جسمی وی بدتر شده بود.
وی می گوید: «من در عرض دو ماه ۲۲ کیلو اضافه وزن داشتم و همه چیز شروع به بدتر شدن کرد و در نتیجه من دچار یک عارضه عصبی شدم که با افزایش سن من بدتر می شد. من دچار مشکلات کلیه، کبد و روده بودم. من الان دچار تعدادی از بیماری های مزمن زمینه ای شده ام که هیچ از آنها را قبل از شروع مصرف داروهای روانپزشکی نداشتم.»
خانم جکسون می گوید پزشکان وی، مدیریت سلامت روانی وی را در اولویت قرار داده بودند. این در حالی است که وضعیت سلامت جسمی او در طول ۲۵ سالی که از داروی های روانی استفاده می کرده است رو به وخامت بوده است.
در نهایت پس از این که او به یکی از مناطق حاشیه ای یا به اصطلاح ریجنال استرالیا نقل مکان کرد، مجبور بود تا پزشک GP خود را تغییر دهد. پزشک جدید وی او را به پزشک متخصص معرفی کرد.
خانم جکسون می گوید: «آنها با هم کار کردند و داروهای من را متوقف کردند و شروع به تجویز روغن CBD برای یک بیماری عصبی کردند و به نظرم این به سلامت روانی من کمک کرد. من ۱۲ کیلو کاهش وزن داشتم و سطح کلسترول من هم کمتر شده بودم و از زمان متوقف کردن مصرف این داروها، سلامت جسمی من از گروه پر خطر برای بیماری های قلبی به گروه کم خطر رسیده بود.»
حافظه خانم جکسون نیز بهبود پیدا کرده بود و به تدریج می توانست بیشتر ورزش کند و در خانه و محل کار عملکرد بهتری داشته باشد.
چنین رویکردی در یک نقشه راه جدید در زمینه سلامت روانی تحت عنوان «خوب بودن به طور برابر» (Being Equally Well) ارائه شده است. این برنامه پیشنهادی از سوی موسسه آموزش و سیاست سلامت میچل (Mitchell Institute for Education and Health Policy) در دانشگاه ویکتوریا، مرکز همکاری سیاست سلامت استرالیا (Australian Health Policy Collaboration) و مرکز Equally Well Australia ارائه شده است.
پرفسور مکسیمیلیان دی کورتن (Maximilian de Courten) مدیر موسسه میچل می گوید: «ما این شکاف زیاد را بین طول عمر افراد دچار بیماری های روانی شدید و سایر استرالیایی های همسن آنها که این بیماری ها را ندارند داریم. افرادی که مبتلا به بیماری های شدید روانی هستند در مقایسه با سایر استرالیایی ها بین ۱۴ تا ۲۳ سال زودتر می میرند.»
خطر مرگ این افراد بر اثر بیماری های قلبی عروقی شش برابر، بر اثر بیماری های مرتبط با استعمال دخانیات پنج برابر و بر اثر بیماری های تنفسی چهار برابر سایر افراد است.
این نقشه راه جدید در زمینه سلامت روانی با حمایت تعداد زیادی از پزشکان GP، روانپزشکان، کارشناسان سلامت روانی و مراقب ها تهیه شده است. هدف اصلی این برنامه، تمرکز روی افزایش طول عمر و کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری های روانی جدی است.
دولت فدرال استرالیا نیز از این برنامه جدید حمایت کرده است.
گرگ هانت (Greg Hunt) وزیر بهداشت استرالیا درباره این برنامه گفت: «گزارش خوب بودن به طور برابر چالش های سلامت روانی را شناسایی می کند. این که ما نرخ بالاتری از بیماری های روانی و خودکشی را در بین جوامع بومی داریم. این همچنان یکی از عمیق ترین وظایف ملی ما است. ما چالش های سلامت زیادی را در جوامعی داریم که از لحاظ زبان و فرهنگی متنوع هستند. بنابر این کاری که باید بتوانیم در زمینه سلامت روانی انجام دهیم این است که به طور ویژه افرادی که پیشینه های غیر انگلیسی زبان دارند را شناسایی کنیم و هدف قرار دهیم. بنابر این این یکی از بخش های اصلی در برنامه ملی ۲.۳ میلیارد دلاری سلامت روانی است که در بودجه اعلام کرده ایم.»
