برد جناح ائتلافی در انتخابات سال 2013 را عمدتاَ مرهون شعار موثر "جلوی قایق ها را باید گرفت" می دانند، و به دنبال آن وزیر مهاجرت وقت، اسکات موریسون، سکان دار دوران تازه ای شد که محافظت از مرزها نام گرفت، و طی آن ممانعت از صدور ویزای اقامت دائم برای پناهجویانی که با قایق خودشان را به استرالیا رسانده اند، در دستور کار قرار گرفت.
حال گزارش محرمانه دپارتمان مهاجرت، که به تازگی افشا شده است، نشان می دهد که آقای موریسون دستور انجام برنامه ای برای کند کردن روند بررسی ویزا را صادر کرده بوده است که بر اساس آن از سازمان های اطلاعاتی خواسته شده تا در صدور عدم سوءپیشینه های امنیتی آن قدر تعلل کنند که متقاضیان مهلت درخواست ویزایشان تمام شود.
سارا دیل، از وکلای اصلی خدمات مشاوره ای و مددکاری پناهجویان در سیدنی می گوید که موکلان او متوجه این تاخیر عمدی شده بوده اند. او می گوید: "ما موکلانی داشتیم که پیش از این زمان رسیده و درخواست ویزای محافظتی خود را داده بودند، آن ها واجد شرایط دریافت ویزای دائم محافظتی بوده اند، ولی بعد دیدیم که روند بررسی کند شد. ما موکلانی داشتیم که هر هفته به دفتر می آمدند و سراغ می گرفتند که چه اتفاقی دارد می افتد؟ کار پرونده من به کجا رسیده است؟ ویزای من کجاست؟"
به گفته مددکاران پناهندگان، در نتیجه این اقدام، روند بررسی درخواست ویزا که باید در مدت 90 روز انجام می شد، سه تا پنج سال طول می کشید.
اسناد منتشر شده نشان می دهد که، اگر این مداخله ها اتفاق نمی افتاد، هر هفته 30 پناهجو افزون بر تعداد فعلی می توانستند ویزای دائم محافظتی دریافت کنند.
با این حال آقای موریسون به اس بی اس نیوز گفت که سیاست و روال او این بوده است که منافع امنیت ملی استرالیا را در اولویت قرار دهد.
این در حالی ست که نخست وزیر مالکوم ترنبل هم از او دفاع می کند. آقای ترنبل می گوید: "زمانی که او وزیر مهاجرت و محافظت از مرزهای استرالیا بود، جلوی قایق ها را گرفت. او عملکرد فوق العاده ای در مراقبت از مرزهایمان داشت. و ما برای این که به واضح ترین شکل به قاچاقچیان انسان و مشتریان آتی شان پیام دادیم، هیچ معذرت خواهی ای نمی کنیم، این که اگر می خواهید با قایق قاچاقچیان به استرالیا بیایید، یا فکر می کنید که می توانید این طوری به استرالیا بیایید، دارید اشتباه می کنید."
رهبر اپوزیسیون، بیل شورتن، در پاسخ به سوال خبرنگار اس بی اس نیوز در مورد واکنشش به گزارش افشا شده، گفت که از تمام جوانب ماجرا اطلاعی ندارد.
سیاست های مهاجرتی حزب کارگر تا حدی به سیاست های جناح ائتلافی نزدیک شده است و آقای شورتن می گوید که او نیز به سیاست بازگرداندن قایق ها ادامه خواهد داد. آقای شورتن می گوید: "اجازه بدهید توضیح بدهم که وقتی گفته می شود سیاست ما نزدیک تر شده است، منظور چیست. چون بعضی وقت ها دولت تلاش می کند که موضع حزب کارگر را به شکل نادرستی نشان دهد: ما می خواهیم که جلوی قاچاقچیان انسان گرفته شود. وقتی دولت می گوید که لیبر این کار را نخواهد کرد، آنها سیگنالی را برای قاچاقچیان انسان می فرستند که بخواهند نظام ما را امتحان کنند. امیدوارم، برای یک بار هم که شده، آنها منافع ملی و ایمنی مردم را در نظر بگیرند، به جای آن که مساله را به موضوعی حزبی تقلیل دهند."
با این حال آقای شورتن تاکید می کند که او موافق به تاخیر انداختن ویزای محافظتی نیست. او می گوید: "این به این معنی نیست که ما باید به طور بی پایان افراد را در مانوس و نارو در بازداشت نگه داریم. من نمی پذیرم که ما با دوگانه ی بازداشت دائمی یا قاچاقچیان انسان مواجهیم. به نظرم این درست نیست."
