در حالی که روز به روز فشارها در ایران برای پوشش حجاب اجباری بیشتری میشود، رییس کمیسیون قضایی مجلس درخواست کرده است که «خدمات کارت ملی برای زنان بیحجاب قطع شود.»
موسی غضنفرآبادی در وبسایت رویداد ۲۴ گفته است: «در طرحی که دنبال میکنم طرف هرچه بر بیحجابی خود اصرار کند، پرداخت هزینهاش افزایش پیدا میکند و ادامه این روند او را نقره داغ میکند.»
این اتفاق در حالی میافتد که با وجود افزایش فشارها همچنان برخی از زنان در حال مقاومت در مقابل مققرات حجاب اجباری هستند و این کار را با انتشار تصاویری که حجاب اجباری نپوشیدهاند، نشان میدهند.
در همین رابطه نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر با انتشار نامهای از زندان نوشته است: «به باور من مبارزه با حجاب اجباری در فرایند گذار از جمهوری اسلامی، موقعیت و حوزه ستیز پهندامنه و قدرتمندی را خلق کرده است. این مبارزه نه فقط برای احقاق حقوق زنان ، بلکه در مداری بالاتر برای عریان کردن شکست سلطه و سیطره حکومت نه فقط بر تن زن، بلکه بر پیکر جامعه است.»
ادامه بازداشتها و حکمهای زندان
از سمتی، سعید سیف علی، مدیرمسئول وبسایت «دیدهبان ایران» پس از مراجعه به دادسرا برای پیگیری پرونده خود، بازداشت شد.
همسر آقای سیف علی این خبر را در توییترش تایید کرد.
آقای سیف ۱۷ دی ۱۴۰۱ بازداشت و چندی بعد به قید وثیقه آزاد شده بود.
همچنین گلرخ ایرایی، فعال مدنی با حکم دادگاه انقلاب به ۷ سال حبس محکوم شده است. گفته میشود که خانم ایرایی به شش سال زندان به اتهام «اجتماع و تبانی» و یک سال زندان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محکوم شده است. این حکم همچنان در مرحله تجدید نظر است.
سه چهره ایرانی خیزش سراسری در فهرست ۱۰۰ فرد با نفوذ مجله تایم
فهرست چهرههای تاثیرگذار سال ۲۰۲۳ مجله تایمز شامل شروین حاجیپور خواننده آهنگ «برای» و همچنین نیلوفر حامدی و الهه محمدی روزنامهنگاران زندانی که اخبار مربوط به مهسا امینی را پوشش دادن است.
مرجانه ساتراپی، هنرمند ایرانی-فرانسوی درباره آقای حاجیپور نوشته است: «هیچکسی وقتی یک شاهکار هنری میسازد از آن خبر ندارد. در اواخر سپتامر شروین پشت پیانو خود در آپارتمانش نشست. بعد از مرگ مهسا امینی که به خاطر نحوه پوشش حجاب دستگیر شده بود، اعتراضات ایران را فراگرفته بود. مردم از خیلی چیزهای دیگر هم عصبانی بودند. شروین روز ۲۸ سپتامبر آهنگی را منتشر کرد که همه آنها را بازگو میکرد.»
همچنین جیسیون رضاییان خبرنگار واشنگستن پست که خودش هم زمانی در ایران زندانی شده بود، در تایمز برای الهه محمدی و نیلوفر حامدی نوشت.
در بخشی از متن او آمده است: «این بار متفاوت بود. خبرنگاری به نام نیلوفر حامدی با انتشار عکس هایی از امینی در حال مرگ مغزی در بیمارستان بود و اعضای خانواده او که در سالن یک دیگر در آغوش گرفته بودند، ماجرا را افشا کرد. الهه محمدی مراسم تشییع جنازه را پوشش داد، که به عنوان یک مراسمی اعتراض دوچندان شد و به زودی سراسر ایران را فرا گرفت. این نوع روزنامه نگاری در هر جامعه عادی مورد تحسین قرار میگیرد.»