۷۲ زن در سراسر استرالیا در سال جاری بر اثر خشونت های جنسیتی کشته شده اند.
این رقم که گروهی موسوم به Counting Dead Women آن را منتشر کرده است، در حال حاضر بیشتر از آمار مشابه مرگ و میر نهایی در سال گذشته است.
و آنگونه که در این گزارش به آن خواهیم پرداخت، کارمندان شاغل در بخش بحران خشونت خانگی نسبت به آینده ای تاریک هشدار می دهند.
زمان زیادی تا پایان سال ۲۰۲۴ باقی نمانده است، اما سابرین فاروقی و تیمش که در خط مقدم بحران خشونت خانگی فعالیت می کنند، شدیدا تحت فشار کاری قرار دارند.
خانم فاروقی شرکتی موسوم به Cultural Diversity Network را اداره می کند که در کمک به زنان تازه واردی که با خشونت خانگی دست و پنجه نرم می کنند، تخصص دارد.
او در خصوص تشدید خشونت های خانگی در ایام کریسمس گفت: «در خانواده‌ها، زن و شوهر زمان زیادی را صرف تعطیلات مدرسه می‌کنند، و یک چیز دیگر فشار مالی است. ما همیشه در زمان کریسمس شاهد افزایش تعداد قربانیان خشونت خانگی هستیم، و صادقانه بگویم، ما در این مرحله مجهز نیستیم. ما ظرفیت کافی برای مراقبت از قربانیان خشونت خانگی خود در دوران کریسمس نداریم، زیرا بودجه نداریم.»
بسیاری از مشتریان خانم فاروقی از کشورهایی می آیند که در آنها اعتماد کمی به پلیس وجود دارند. بنابراین آنها به جای مراجعه به پلیس، به سراغ او می آیند.
او و تیمش یک سری خدمات به زبان های گوناگون را ارائه می کنند.
او گفت: «به عنوان بخشی از مدیریت پرونده، ما به دنبال سرپناهی برای مشتریان خود می گردیم، و این روزها شاهد آن هستیم که به سختی سرپناهی در دسترس است، و یک صف طولانی و طولانی از مراجعین وجود دارد.»
در ماه آپریل، اعداد و ارقام مربوطه به اندازه کافی بد بود تا آنکه آنتونی آلبانیزی، نخست وزیر استرالیا، خشونت خانگی را یک بحران ملی اعلام کند.
نخست وزیر استرالیا با تشکیل کابینه ملی در ماه سپتامبر بیش از چهار میلیارد دلار بودجه برای مبارزه با «خشونت مبتنی بر جنسیت» طی پنج سال آتی تصویب کرد.
اما اعداد مربوط به این نوع از خشونت ها همچنان رو به افزایش است.
دکتر جیل تاملینسون داوطلب در گروه حمایتی Counting Dead Women می گوید در سال جاری ۷۲ زن کشته شده اند.
او گفت:«این واقعیت که شاهد تخصیص حمایت و منابع بدون تغییر واضح در اعداد هستیم، نشان می‌دهد که چقدر مشکل سختی است. ما همچنین باید بدانیم که هر عدد در پروژه Counting Dead Women، نه تنها نشان دهنده یک زن و تأثیر آن بر خانواده و دوستانش، بلکه در پشت آن صدها زن و کودکی است که خشونت خانوادگی را تجربه می کنند. بنابراین، این اعداد و ارقام تنها همانند نوک یک کوه یخی از منظر مشکل در سراسر استرالیا هستند.»
این نیز گفتنی است که اندازه گیری این اعداد بسیار دشوارتر است.
تانیا اسمیت یک افسر اجرایی در موسسه ای موسوم به Women's Shelter در پاراماتا واقع در غرب سیدنی است.
او ۲۰ سال است که در خط مقدم خشونت خانگی کار می کند.
او می گوید که مشکل بهتر نشده است و می ترسد که حتی بدتر شود.
او گفت: «امسال برای کسانی که در خط مقدم کار می کنند سال بسیار سختی بوده است. امسال شاهد کشته شدن زنان بیشتری بوده ایم. این نه تنها بر تیمی که مستقیماً با زنان و کودکان مورد حمایت ما کار می کنند، تأثیر زیادی گذاشته است، بلکه بر روی آنها نیز تأثیر گذاشته است.»
تیم خانم اسمیت همچنین شاهد افزایش شدید موارد رجوع برای دریافت کمک در این زمان از سال، معمولاً درست بعد از کریسمس، بوده است.
گذراندن زمان بیشتر در خانه، مصرف بیشتر الکل و فشارهای مالی همه در شمار عوامل مهم در این خصوص هستند.
اما خانم اسمیت می گوید که هیچ کدام از آنها علت واقعی نیستند.
او گفت: «ما واقعا باید نام ببریم که محرک‌ها چیست و این نابرابری جنسیتی است. الکل، مواد مخدر، مسائل مربوط به سلامت روان، هزینه‌های رو به افزایش زندگی، قمار، همه اینها قطعاً می‌توانند خشونت را تشدید کنند، اما علت خشونت نیستند. و من اغلب می گویم که اگر زنان با سرعتی که مردان زنان را می کشند، مردان را می کشتند، ما پاسخ کاملاً متفاوتی داشتیم.»
و این در حالی است که کارمندان شاغل در خدمات مربوطه می گویند تمرکز جدی بر جلوگیری از خشونت قبل از وقوع آن، تنها راه برای پایان متفاوت سال آینده خواهد بود.
