اغلب ما بر این باوریم که در فضای آزاد بودن حس جوانی و شادابی به همراه می آورد و جالب این که یافته های علمی هم موید این باورند.
تحقیقات نشان می دهد که سه تا پنج دقیقه تماشای درختان، گل ها و آب می تواند باعث القای آرامش و کاهش خشم و اضطراب و درد شود.
یک تحقیق انجام شده بر روی بیماران بیمارستان هم نشان می دهد که بیمارانی که تخت هایی رو به پنجره و با نمایی از درختان پربرگ داشته اند، زودتر مرخص شده اند و به داروهای مسکن کمتری نیاز داشته اند، تا کسانی که تخت هایشان کنار دیوار بوده است.
با وجود این که داشتن هر باغچه ای از نداشتنش بهتر است، چارلز سالامون، که در زمینۀ گیاهان بومی استرالیا، مدیریت زمین، زیست بوم ها و حفاظت منابع تخصص دارد، می گوید که استفاده از دانش ابوریجینال به هنگام کاشت گیاهان در باغچه می تواند قدرت درمان گری آن را افزایش دهد.
او می گوید: "اول باید تعیین کنیم که چه نوع درمانی را می خواهیم، مثلاً کاهش استرس یا ارتقاء سطح سلامت. آیا فضایی می خواهیم که حس های ما را به نوعی درگیر کند؟ بخش بزرگی از دانش ابوریجینال در مورد گیاهان و حیوانات می تواند در زندگی به کار گرفته شود، به شکلی که ما واقعاً با فضای طبیعی اطرافمان ارتباط برقرار کنیم، و به فضای طبیعی مان، معنای عمیق تری بدهد."
علاقۀ سالامون به گیاهان بومی، در سال های جوانی در او شکل گرفت.
او می گوید: "پدربزرگ من که اهل نگاریگو و از قبیلۀ مونِرو بود، با رسم و رسوم سنتی بزرگ شده بود. او در زندگی اش، درک زمین را آموخت و آن را به نسل بعد از خودش هم منتقل کرد، دانش زیادی که به من و خانواده ام رسید و به نظرم، همان هم آغازگرعلاقه و احترام به زمین در من شد."
ایجاد باغچۀ درمان گر شخصی می تواند برای اکوسیستم محلی مفید باشد، و ضمناً مهمان های خاصی را هم دعوت کند.
سالامون می گوید: "همین که گیاهان بومی محلی را به باغچه هایمان بیاوریم، با همین کار لطف بزرگی به محیط زیست می کنیم. از منظر علمی، ما در تنوع زیستی طبیعی اطرافمان مشارکت می کنیم. برای همین هم باعث بهبود زندگی جانواران و گیاهان بومی می شویم."
سالامون می گوید برخلاف باغچه های انگلیسی، که نوعاً به طور منظم کاشت می شوند، باغچه های استرالیایی بیشتر پراکنده هستند.
او می گوید: "ما سعی می کنیم که محیط طبیعی استرالیا را تقلید کنیم، چون خیلی زیباست، حتا اگر کاملاً منظم و مرتب نباشد. چیزی در گیاهان و جانواران و شکل چشم اندازهای ما هست که بسیار بسیار منحصر به فرد است."
سالامون توصیه می کند که داروهای جنگلی خودتان را پرورش دهید.
پیشنهاد او این است که با درخت چای شروع کنید.
او می گوید: "چون هر گیاهی نیازهای خاص خودش را در مورد اقیلم و بارش باران دارد، بسته به این که کجای استرالیا هستیم، محدودیت های بدیهی ای در انتخاب هایتان خواهید داشت. درختان چای مختلفی در جاهای مختلف استرالیا وجود دارند. می تواند ملالوکا (پوستکاغذی ) یا لپتوسپرموم باشد. به سادگی می شود روش های تولید روغن درخت چای خودتان را گوگل کنید، بسیاری از این اطلاعات اثبات شده اند و آنلاین در دسترس همگان هستند. می تواند کار دلپذیری باشد."
و گیاهان بومی مثل گل های بانکسیای ساحلی می تواند تنوع رنگ بیشتری به باغچه تان بدهد.
چارلز سالامون می گوید: "بانکسیای ساحلی به طور سنتی برای شیرین سازی آب به کار می رفته است، در واقع یک آب شیرین کن طبیعی با گل بسیار است. گل های این گیاه رنگ های مختلفی دارد، از سفید، زرد تا قرمز. به طور سنتی آن ها را در سطل یا کاسه های چوبی که نام "کولامون" می گذاشتند تا آب را شیرین کنند."
لوماندرا لانگیفولیا، که به "علف سبد" هم مشهور است، گیاه دیگر مورد علاقۀ سالامون است. این گیاه به سادگی در همه جای استرالیا رشد می کند و می تواند برای کارهای دستی و البته آبیاری به کار برود.
او می گوید: "به طور سنتی و تا به امروز ما همچنان از این گیاه برای سبدبافی استفاده می کنیم، برای بافتن چیزهایی مثل تلۀ مارماهی یا طناب و یا چیزهای مختلف دیگر. برای همین می تواند در باغچۀ هر کسی به کارش بیاید، چون می توانند با گروه های ابوریجینال محل شان همراه شوند و سبدبافی یاد بگیرند و استفاده های سنتی از این گیاه را احیا کنند."
برای قرن های متمادی، مردم ابوریجینال، از گیاهان بومی برای نقل قصه های روزگار رویا استفاده کرده اند، و سالامون عاشق آن است که از داستان های محلی روزگار رویا، برای ساخت باغچه هایی چندین لایه استفاده کند.
روزگار رؤیا یا به تعبیر انگلیسی Dreamtime مفهومی در باور بومیان استرالیاست و به معنی دوران مقدسی است که خدایان و نیاکان، جهان را آفریدند.
سالامون به تازگی مشغول ساخت باغچۀ پروانه، در باغ گیاهشناسی ملی در بزرگداشت مونونجا، شده است.
خصوصیت اصلی این باغچه، جذب پروانه ها ست تا بازگو کنندۀ داستان روزگار رویای مردم محلی نونناوال باشد.
او می گوید: "این گیاهان همچنین به طور سنتی کاربردهایی چون دارو تا ابزار عملی، و تغذیه داشته اند. برای همین لایه های معنایی زیادی در آن ها نفهته است."
می توانید با کانسیل های محلی خودتان تماس بگیرید تا ببینید که آیا سازمان ها یا پیشکسوتان بومی در محل شما وجود دارند تا بتوانید از آن ها برای درک بهتر گیاهان بومی در منطقه تان کمک بگیرد.
سالامون می گوید: "بیشتر شهرهای بزرگ در استرالیا، اجتماعات فرهنگی یا خدمات تعاونی یا خدمات کامیونیتی ابوریجینال دارند. آن ها می توانند اطلاعات بسیاری در مورد کسانی که می توانید با آن ها در تماس باشید تا استفاده های محلی از گیاهان را یاد بگیرید، در اختیارتان بگذارند."
برای مطالب بیشتر در مورد بومیان، به وبسایت
sbs.com.au/topics/walk with us
سر بزنید: