جدیدترین آمار و ارقام در مورد نرخ شیوع بیماری ایدز در استرالیا، تصویر پیچیده ای از سلامت جنسی مردم این کشور ارائه می دهد.
در کل نرخ موارد جدید این بیماری کاهش داشته است، ولی در برخی از جوامع این کشور این نرخ نه تنها کاهش نداشته، بلکه افزایش هم داشته است.
سال گذشته ۹۶۳ مورد جدید ایدز در استرالیا تشخیص داده شد که کمترین میزان از سال ۲۰۱۰ میلادی است.
در حالی که مردان همجنسگرا همواره به عنوان ناقلان اصلی ویروس HIV قلمداد می شده اند، آمار جدید نشان می دهد موارد ابتلا به ایدر در بین همین گروه کاهش یافته است.
هنوز حدود دو سوم از افراد آلوده به ویروس HIV در استرالیا مردان همجنسگرا و دوجنسگرا هستند اما آمار جدید نشان می دهد موارد جدید تشخیص این بیماری در بین این افراد فقط در سال گذشته ۱۵ درصد کاهش داشته است.
مقامات بهداشتی استرالیا می گویند رواج بیشتر آزمایشات پزشکی، افزایش شمار افراد آلوده به ویروس HIV که تحت درمان هستند و افزایش استفاده از یک داروی پیشگیرانه به نام prep (pre-exposure prophylaxis) از جمله مهمترین دلایل کاهش موارد جدید ابتلا به بیماری ایدز در این کشور هستند.
Prep دارویی است که پیش از برقراری رابطه جنسی مصرف می شود و شبیه قرص های ضدبارداری خوراکی است. این دارو در ماه آپریل امسال به "برنامه مزایایی دارویی استرالیا" افزوده است.
حال توجه روی افراد دگرجنس گرا یا heterosexual متمرکز شده است. موارد ابتلا به ایدز در بین این گروه در طول ۵ سال گذشته ۱۰ درصد افزایش داشته است و یک چهارم از موارد جدید ابتلا به این بیماری در سال ۲۰۱۷ مربوط به افراد دگرجنس گرا بود.
این آمار و ارقام توسط موسسه بیماری های عفونی و سیستم ایمنی کربی (The Kirby Institute) در دانشگاه نیوساوت ویلز ارائه شده است.
پرفسور ربکا گای (Rebecca Guy) از این موسسه می گوید باید اقدامات بیشتری برای کاهش نرخ ابتلا به ایدز در برخی جوامع استرالیا، از جمله مهاجران به عمل آید.
وی می گوید: "کاهش در آلودگی به HIV برابر نبوده است. کاهش قابل توجهی در بینن افرادی که در خارج از استرالیا متولد شده اند وجود نداشته است و نرخ آن در بین افراد دگرجنسگرا افزایش داشته است، که نشان دهنده اهمیت داشتن استراتژی های اضافی و مخصوص برای حصول اطمینان از این است که اقدامات پیشگیرانه استرالیا عادلانه هستند."
یکی از نگرانی های مهم این است که در بیش از نیمی از افراد دگرجنسگرا این بیماری خیلی دیر تشخیص داده می شود و این به این معنی است که این افراد برای چهار سال یا بیشتر آلوده به ویروس HIV بوده اند و احتمالا افراد بیشتری را آلوده کرده اند.
این نگرانی بویژه در مورد مردم بومی استرالیا جدی است چرا که نرخ ابتلا به این بیماری در بین آنها در طول پنج سال گذشته افزایش داشته است و دو برابر نرخ ابتلا در بین افراد غیر بومی است.
جیمز وارد (James Ward) رییس مرکز بیماری های عفونی بومی (Aboriginal Infectious Diseases) در موسسه تحقیقات پزشکی و درمانی ساوت استرالیا می گوید به کمک هایی نیاز است که مخصوص افراد بومی طراحی شده باشد.
وی می گوید: "من فکر می کنم یک نکته مهم این است که باید روی مناطقی متمرکز شویم که احتمال شیوع در آنها وجود دارد و کمترین تخصص در مورد HIV را دارند بویژه در مناطق حاشیه ای و دور. در طول ۵ تا ۱۰ سال گذشته این یک سناریوی شایع بوده است به طوری که در برخی مناطق موارد کوچک شیوع این بیماری در مناطق ریجنال و دور ایجاد می شود و تقاضای زیادی برای متخصصان این حوزه ایجاد می کند. بنابراین به نظرم همه ما باید خیلی دقیق در در مورد ادامه تلاش ها برای کاهش موارد ابتلا در جامعه بومی فکر کنیم و البته برای این کار نیاز به بودجه هدفمند برای جمعیت بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس داریم."
مهمترین عامل در مبارزه با HIV تغییر رویکردهای اجتماعی است که احتمالا از علوم پزشکی نیز موثرتر است.
در حالی که تحمل و مدارا در مورد این بیماری در سطح جامعه افزایش یافته است، پرفسور لیمین مائو (Limin Mao) از دانشگاه نیوساوت ویلز می گوید هنوز رویکردهای منفی در مورد این بیماری وجود دارد و برخی ابتلا به آن را شرم آور و یک لکه ننگ می دانند.
وی می گوید: "در مورد وضعیت HIV، هنوز حدود نیمی از جمعیت می گویند آنها با افراد آلوده به HIV به طور منفی برخورد می کنند و نیمی دیگر از مردم می گویند رفتار منفی از خود نشان نخواهند داد ولی اگر متوجه شوند که هم اتاقی شان HIV مثبت است، آنوقت اذیت می شوند."
رویکردهای اجتماعی در مورد HIV ارتباط نزدیکی با قوانین مربوط به این بیماری و درمان آن دارند.
اسکات مگیل (Scott Magill) از انجمن پزشکی HIV استرالیا می گوید این موضوع یکی از موضوعاتی است که در کنفرانس HIV و AIDS استرالیا-آسیا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این کنفرانس از ۲۴ تا ۲۶ سپتامبر در سیدنی برگزار خواهد شد.
