این جشنواره که فستیوال بزرگ اضطراب یا Big Anxiety Festival نام دارد از روز 27 سپتامبر شروع شده و تا روز 9 نوامبر ادامه خواهد داشت.
عمر سکر (Omar Sakr) شاعری است که برنده جوایزی نیز بوده است و می گوید اکثر عمر خود را دچار افسردگی و اضطراب بوده است.
وی که در خانواده ای مذهبی بزرگ شده و در تلاش برای پیدا کردن هویت جنسی خود بوده است می گوید: "در خانواده ای مسلمان در غرب سیدنی بزرگ شدم و من همجنسگرا هستم. یعنی من در وضعیتی بودم که باید در مورد تابوها صحبت می کردم. در این جامعه در مورد سلامت روانی صحبت نمی شود و موضوعی است که به نوعی مورد غفلت قرار گفته است. من می شنوم که مردم به نحوی در مورد آن صحبت می کنند که انگار یک موضوع جعلی غربی است و واقعیت ندارد. و فکر می کنم این کاملا اشتباه است. من شاهد این بودم که افرادی که حال خوبی نداشتند از مکانیسم های خیلی بدی استفاده کرده اند چون به آنها کمک نمی شود. من هم یکی از این افراد بوده ام."
موضوع سلامت روانی در بسیاری از خانواده ها و جوامع استرالیا همچنان یک تابو است و عمر می گوید درک این موضوع و پرداختن به آن در بسیاری از جوامع مهاجر سخت تر است.
وی می گوید: "یک بار شخصی به من چیزی گفت که من را بسیار تحت تاثیر قرار داد و ان این بود که اضطراب یک واکنش به احساس کردن یک تهدید است. و من فکر می کنم در این جهان، اگر عرب یا مسلمان باشید و یا از سایر پیشینه های محروم دیگر باشید تهدیدهای زیادی برای شما وجود دارد."
اما سختی هایی که عمر با آنها روبرو بوده است الهام بخش وی بوده است.
او می گوید از احساسات شخصی اش در اشعارش استفاده می کند.
آقای عمر می گوید: "این واقعا خیلی به من کمک کرده است که رنج زندگی خود را بگیرم و اگر بتوانم آن را تبدیل کنم به چیزی زیبا، چون به این شکل من دیگر فقط کسی نیستم که رنج را تجربه می کنم، بلکه کسی هستم که آن را ملاقات می کنم و سپس آن را متحول می کنم. من فکر می کنم یک نکته خیلی مفید در مورد پروسه نوشتن وجود دارد و آن این است که کمک می کند مشخص شود وضعیت از چه قرار است. اما فکر نمی کنم این کافی باشد. من فکر می کنم اگر شما مبتلا به یک بیماری روانی هستید باید با یک متخصص پزشکی مشورت کنید و به مشاوره نیاز دارید. اما این فقط یکی از چیزهایی بوده است که به من کمک کرده است."
عمر یکی از هنرمندانی است که آثار وی در جشنواره تعاملی The Big Anxiety به نمایش گذاشته شده است. هدف این جشنواره این است که به شکستن تابوهای مربوط به سلامت روانی کمک کند.
شصت و سه رویداد مختلف در قالب این فستیوال در نقاط مختلف سیدنی برگزار خواهند شد. این رویدادها شامل برگزاری نمایشگاه های واقعیت مجازی و جلسات گفتگوی یک به یک هستند.
پرفسور جیل بنت (Jill Bennett) مدیر اجرایی و هنری این فستیوال می گوید هدف کلی این جشنواره این است که فضایی امن را برای گفتگو در مورد سلامت روانی ایجاد کند.
وی می گوید: "هنرها برای کشف حالات روحی و روانی و عواطف بسیار فوق العاده هستند چون این کار را به صورتی جذاب و لذت بخش انجام می دهند، حتی در مورد سخت ترین موارد. ما سعی می کنیم تا به طور عملی در پی این باشیم که نه فقط فکر کردن در مورد احساسات خود، بلکه کنار آمدن با احساسات افرادی که آنها را نمی شناسیم را نیز راحت تر کنیم."
مشکلات مربوط به سلامت روانی از سوی بسیاری از افراد "قاتل خاموش" لقب گرفته است چرا که خودکشی بزرگترین عامل مرگ افراد زیر 45 ساله در استرالیاست.
حدود 5 میلیون نفر از مردم استرالیا مبتلا به بیماری های روانی هستند ولی پرفسور بنت می گوید دو سوم از این افراد برای درمان بیماری خود کمک نمی خواهند.
وی می گوید: "این به ما می گوید که به روش های پیچیده تری برای ارتباط با افراد نیاز داریم. به همین دلیل ما در حال فعالیت در این زمینه هستیم، یعنی نه فقط این که افراد را به سرویس های سلامت روانی وصل کنیم، بلکه این که به آنها بگوییم شاید نیاز نباشد برای پرداختن به وضعیت سلامت روانی خود به یک کلینیک پزشکی و یا سلامت روانی بروید."
برخی از اشعار عمر در این فستیوال به صورت یک تابلوی هنری که توسط برخی هنرمندان و دانش آموزان طراحی شده است به نمایش گذاشته خواهد شد.
وی امیدوار است این بتواند چشم های مردم را در مورد بیماری که تفاوتی بین افراد قائل نیم شود باز کند.
آقای عمر می گوید: "من فکر می کنم این واقعا مهم است که رفتارهای خود را در هر جامعه ای تغییر دهیم. و فکر می کنم این فقط در مورد جوامع و فرهنگ نیست، بلکه در مورد طبقه اجتماعی و آموزش نیز هست."
