حدود بیست سال پیش، یونسکو، بلوماونتینز (Blue Mountains) در ایالت نیوساوت ولز را به خاطر «اهمیت چشمگیر بین المللی» اش در فهرست میراث جهانی قرار داد. اما بعد از اینکه در سال گذشته، ۷۱ درصد پوشش گیاهی این منطقه در آتش سوزی ها آسیب دید، جایگاه این منطقه در میراث جهانی به طور رسمی تنزل یافت.
منطقه بلوماونتینز، زیستگاه حدود ۱۵۰۰ گونه گیاهی است که ۱۲۷ گونه از آنها یا کمیاب هستند و یا در معرض خطر. نود گونه درختان اکالیپتوس در این منطقه وجود دارد که خود گواه اهمیت و خاص بودن آن از منظر جهانی است. این منطقه همچنین میزبان بسیاری از گونه های در معرض خطر جانوری است.
اتحادیه جهانی حفظ طبیعت (IUCN) که سازمان مشورت دهنده به یونسکو است، در ماه دسامبر سال گذشته این منطقه را در گروه «نگرانی عمده» طبقه بندی کرد که نسبت به طبقه بندی قبلی، یعنی «خوب با چند مورد نگران کننده»، جایگاه پایین تری محسوب می شود. در طبقه بندی های یونسکو، این جایگاه بسیار پایینی به حساب می آید، یعنی یکی مانده به آخر.
علاوه بر آتش سوزی های اخیر، این گزارش به طیف گسترده ای از تهدیدها برای این منطقه اشاره می کند که تغییرات آب و هوایی و حیوانات شکارچی غیر بومی استرالیایی از جمله آنها هستند. پروژه های معدنی هم زیستگاه های جانوران را محدود می کند. علاوه بر این، احداث فرودگاه جدید سیدنی موجب افزایش سطح آلودگی صوتی در این منطقه خواهد شد.
، یکی از خطرات عمده که به آن اشاره شده، برنامه های دولت ایالتی نیوساوت ولز برای افزایش هفده متری ارتفاع سد واراگامبا (Warragamba) به منظور کاهش خطر سیل گرفتگی در دشت هاکسبری-نپین (Hawkesbury-Nepean) است. افزایش ارتفاع سد، تناوب، مدت زمان، عمق و وسعت آب گرفتگی در بالادست جریان را افزایش خواهد داد و وسعتی برابر با ۵۵۰ هکتار را به زیر آب خواهد برد. این حجم عظیم آب گرفتگی باعث آسیب دیدن حیات وحش و ارزش های بومی منطقه خواهد شد.
هری برکیت (Harry Burkitt) که یکی از اعضای کارزار سازمان خیریه حفاظت از حیات وحش کولونگ (Colong Foundation for Wilderness) است به سیدنی مورنینگ هرالد گفت که ارزیابی اتحادیه جهانی حفظ طبیعت، احتمال آب گرفتگی منطقه به خاطر سیل را دستکم گرفته است. او گفت: «گزارش اتحادیه جهانی حفظ طبیعت یک ارزیابی راهبردی است که از اطلاعات اولیه برای تعیین یافته هایش استفاده کرده است». آقای برکیت اضافه کرد که شرکت اسمک (SMEC) که مشاور دولت نیوساوت ولز در پروژه افزایش ارتفاع سد بوده است میلیون ها دلار دریافت کرده است تا به صورت سیستماتیک راهی برای توجیه تخریب منطقه میراث جهانی بلوماونتینز بزرگ و صدها گونه ی استرالیایی در معرض خطر آن بیابد. بر اساس نظر گیاه شناسان می دانیم که افزایش ارتفاع سد در کنار آسیب های ناشی از آتش سوزی های تابستان سیاه بسیاری از گونه های مهم و دارای ارزش جهانی را در منطقه بلوماونتینز در معرض انقراض قرار خواهد داد.
با اینکه این خبر، خبر بدی به حساب می آید، اما نشانه های امیدوار کننده ای وجود دارد. با وجود تهدیدهای تغییرات آب و هوایی، آتش سوزی جنگل ها و آلودگی ها، تلاش هایی در جریان است تا تاثیر این عوامل را به حداقل برساند و نتایج این تلاش ها امیدوار کننده است.
شورای شهر بلوماونتینز در این تلاش ها سهیم است و برنامه هایی را برای استفاده از کمک دانشگاه ها و موسسات آموزشی برای یافتن راه حل مشکلات اعلام کرده است.
